Όχι τόσο διαφορετικοί

Την θέλεις/τον χρειάζεσαι αναρωτιέμαι αν νοιάζεσαι

Ν

"Παιδιά!Παιδιά!"προσπάθησα να πω μέσα από τις ανήσυχες φωνές"Βγάλτε όλοι τον σκασμό!"όταν επιτέλους κυριάρχησε η ησυχία καθάρισα τον λαιμό μου"Ο Ράιαν πήρε τηλέφωνο"

(Α/n Αυτό το Ράιαν δεν είναι για τον Ράιαν Μέρφι αλλά για τον Ράιαν Ντόρσεϊ,τον πρώην-αλλά εδώ νυν-άντρα της Νάγιας)

Έκατσα δίπλα στον Τόμας καθώς η Χέδερ με κοίταξε περίεργα"Και?"χαμογέλασα γεμάτη με ενθουσιασμό.

"Είναι αγόρι!"

"Ναι!"Η Χέδερ φώναξε και αγκάλιασε την Μπέκα.Ο Ντάρρεν αναστέναξε και μουρμούρισε ένα θεέ μου ενώ η Άμπερ φώναξε στον Κέβιν ότι της χρωστάει 10€.

Κοίταξα τον Τομ που γελούσε σαν μικρό παιδάκι.Τα μάτια του είχαν δακρύσει και ήταν κόκκινος σαν πατζάρι"Τι?"

"Είσαστε απίστευτοι"

"Τουλάχιστον δεν προκαλούμε τους συμπροταγωνιστές μας να φιληθούν"

"Λοιπόν"η Άντζελα άρχισε"φαίνεται πως η Νάγια δεν θα είναι μαζί μας για ένα διάστημα.Που σημαίνει ότι όλοι αξίζουμε ένα διάλλειμα.Μην ξεχάσετε,τσιμουδιά στον Τύπο και γενικώς στα media."

Γνέψαμε όλοι ευχαριστιμένοι.Ο Τόμας σηκώθηκε και γύρισε προς το μέρος μου"Θες να πάμε για παγωτό ή τίποτα τέτοιο?Δεν έχω φάει τίποτα γλυκό και νιώθω πως θα πεθάνω"

"Υπέροχη ιδέα αρκουδάκι μου"είπα με ένα χαζό χαμόγελο που έκανε πολλούς από το καστ να με κοιτάξουν.Μπορούσα να πω ότι ήδη το έχαφταν.

"Αλήθεια?Υποκοριστικά?Μπουμπούκα μου"

"Θα μεγαλώσει η μύτη σου,Πινόκιο"του ψιθύρισα

"Εμένα μ' άρεσε"

"Ότι πεις εσύ,φως μου"

"Λατρεία μου"

"Καμμένη μπαταρία μου!"φώναξε ο Κρις εκνευρισμένος και έβγαλε την fedora του.

Ντίλαν

Ωραιά αλλά έχω μια απορία...

Τι το παραπάνω έχει αυτή απο 'μενα?

Εκτός απο διαφορετικά γεννετικά όργανα.

Πώς μπορεί να αρέσει στον Τόμας?Δεν ξέρονται καλά καλά.Άσε που ο Τόμας δεν είναι σίγουρα τόσο ρηχός.

"Εσύ είσαι ο Ντίλαν σωστά?"μια κοπέλα που είδα και πριν,με καστανόξανθα μαλλιά και αρκετά κοντή ρώτησε.

"Ναι και εσύ?"

"Λία.Λία Μισέλ.Είμαι φίλη της Νταϊάνας."

"Αχά"είπε με μία δόση εκνευρισμού.Γιατί όλα ήταν πια για αυτήν?Τώρα η φίλη της θα έχει καταλάβει πως δεν την συμπαθώ.

"Ξέρεις τον Τόμας,σωστά?"άρχισε"Πώς είναι σαν χαρακτήρας?Είναι κανένας δήθεν?Φλιρτ?"

"Ο Τόμας?Όχι βέβαια!Είναι ο πιο υπέροχος άνθρωπος σε όλο τον κόσμο.Είναι έξυπνος,πνευματώδης και μπορεί να κάνει ακόμα και την χειρότερη,την πιο γκρίζα,μέρα σου καλή.Εμφανισιακά δεν πάει πίσω ούτε.Η προφορά του"άφησω να χαρούμενο γέλιο"η προφορά του είναι υπέροχη"

Τι στο καλό Ντίλαν?

"Είναι θαυμάσιος"είπα γρήγορα και απέφυγα το βλέμμα της"Γιατί ρωτάς?"

"Απλά θέλω να είμαι σίγουρη πως δεν θα πληγώσει την Ντι.Γ-Γιατί αν το κάνει"τραύλισε"μπορεί να είμαι μικροκαμωμένη αλλά φτάνω εκεί που πρέπει"

Εκείνη την στιγμή σαν μια λάμπα που άναψε πάνω από το κεφάλι μου κατάλαβα τι μου έλεγε.Ή μάλλον τι δεν μου έλεγε.

"Την θέλεις εσύ"

"Είμαστε απλά φίλες.Δεν έχω αισθήματα γι' αυτήν"

"Έπρεπε να το είχα καταλάβει νωρίτερα!Γι'αυτό κοιτούσες τον Τόμας με μίσος!Γι' αυτό με ρώτησες για το πως είναι!"συνηδητοποίησα γεμάτος χαρά"Δεν μπορείς να είσαι φίλος με κάποιον που έχεις ερωτευτεί"

"Είναι λάθος"

"Ποιο?"

"Αυτό!"

"Το ότι την θέλεις ή το ότι μου το λες"

"Και τα δύο!Δεν θέλω να νοιάζομαι!"φώναξε.Ευτύχως οι περισσότεροι είχαν φύγει και αυτοί που είχαν μείνει έδειχναν αδιάφοροι"Δεν μπορώ να νοιαζομαι.Τι στο καλό κάνω?"

"Αν σε κάνει να νιώθεις καλύτερα,ούτε εγώ ξέρω"

"Είναι γραφτό μας να είμαστε μαζί.Απλά το ξέρω"συνεχισε"Δεν μπορώ να το αφήσω να χαθεί.Δεν μπορώ να αφήσω κάποιον να μας χαλάσει"

"Έχεις δίκιο"ψιθύρισα σε αυτήν και στον εαυτό μου"Πρέπει να κάνουμε κάτι"

"Περίμενε,γιατί θέλεις να με βοηθήσεις?"ρώτησε με απορία"Νόμιζα πως είστε φίλοι με τον Τόμας"

"Νοιάζομαι για τον Τόμας.Τον χρειάζομαι.Μου πήρε καιρό να το καταλάβω αλλά τώρα το ξέρω.Και όπως εσύ δεν το θες με την Νταϊάνα έτσι δεν τον θέλω και εγώ"