Sisliydi yollarimiz göz göze hic gelememistik. Baksakta goremezdik artik. Ayriydi yollarimiz. Derine en derine dogru batiyorum ve ölüyorum. Soguktur nefesim, ölüme kucak acmiş gibi umudu coktan ölmüş gibi. Nefes alamiyordu artik ruhum. Bogulacak en cokta soyleyemediklerini yutkunamayip gozlerim gecmişte kalacak gibi. Susuyorduk; ölümü, ölümümü bekliyorduk. Çürüyordu ruhum,icten ice derinden derine. Gozlerimi gecmisten ceviripte bakacakmiydim gelecege. Sensiz bir hic hayata bakmaya degecekmiydi peki. Bilmiyorum;tek bildigim, ben ölüyorum.