-IV-

239 23 8
                                    

''Koştuk.''

Durdu,soluklandım.

''Tyler bir pislik'' ''Alışmalısın.''

''İyimisin?''

Cevabını biliyordum.

''Bu arada,sigarayı...'' Utanmıştım.Büyük bir ihtimalle psikopat olduğumu düşünüyordu.

Fakat,bu o muhteşem gamzelerini sergileyecek bir gülüştü. ''Bu,harikaydı.''

''Gitsem iyi olacak,sorun çıkartmayı sevmem.''

''Sorun çıkartmadın.'' Yaklaştı,bir adım geri çekildim.Sırt çantamın kopçasını sıkıyordum.Arkamı döndüm,yeniden.

''Teşekkürler.'' ''Teşekkürler.''

Tanrım,kelimeler birbirine karışmıştı.

''Yardım etmeye geldiğin için.'' ......... ''Beni,dayak yemekten kurtardığın için.''

Yürümeye başladım.Önüme geçmişti.Bu böyle devam etti.

Aynı sokağa,aynı caddeye,karşılıklı iki evin önünde dikilene kadar.

Güldüm.Onunda kahkasını duyabiliyordum.

''Bize gel.'' ''Ne?''

Size gelebilirim,evet.Üvey anneme erkenden kavuşmaya meraklı değilim.

''Film izleyebiliriz.'' ''Pekala,olur.'' Koştum.Evin kapısını ittirdi. Amerikan mutfağın yanından geçtik ve salonda durduk.

Merdivenlerden gelen sese döndüm.

Yorgun görünüyordu,ellilerinde bir kadındı.Yüzü,kızarık yanakları ve kırışıklıklarına rağmen çekiciydi.

Dale'in annesi olduğuna emindim. ''Hey,Dale?''

Elinde ki kumandaya bakmaya devam etti. ''Anne,bu Paris.Paris,annem.Artık film izleyelimmi?''

Şaşırmıştım,o annesiyle konuşmaya gerek bile duymamıştı.

Eğer benim bir annem olsaydı,konuşurdum.

''Aman Tanrım Dale,dudağına ne oldu?''

''Önemli bir şey değil.''

Oturdu.Bense annesine elimi uzattım. Gülümsedim, ''Tanıştığımıza sevindim.''

Evet,gamzelerini annesinden almıştı. Rahatsızdı.Birşeyler için endişeleniyordu.

''Dale,gelirmisin,lütfen.''

Dale ayağa kalktı ve bana beklemem için işaret etti,annesinin peşinden küçük odaya girdi. Ben...kendime engel olamadım. Biliyorum,biliyorum beni ilgilendirmezdi ama benimle ilgili olduğunu biliyordum. Kapıya yaslandım,ellerimi birleştirdim.

''O da diğerleri gibi olacak Dale! Seni terk edecek.''

''Nasıl olduğunu öğrendiğinde,bunu kendine yapma.'' Geri çekildim.Koltuğa hızla çöktüm.Kapı açıldı,Dale bana baktı.

''Belkide başka bir zaman...'' ''Hayır, önemli değil.'' Çantamı sırtıma taktım. Koşarak eve gittim ve yatağa oturdum.

''Lately, I've been, I've been losing sleep. Dreaming about the things that we could be.''

New York DreamHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin