Kafamı kaldırdım.
''Tyler,buraya,banklara yaklaşıyordu.''
Kitabı çantaya koydum ve ellerimi kucağımda birleştirdim. Önümde durdu.
'Hey,Paris.İstersen seni mutlu edebilirim.Biraz gülümsemen için...''
''Komikmiş.''
Salak.
Ramona ve sürtüklerinin geldiğini görebiliyordum.''Ramona ve sürtükleri.Bunu beğendim.''
Tyler'ın dudağının kenarına bir öpücük kondurdu,bana baktı.
''Ne oldu Paris? Yoksa kıskandınmı?''
Dudaklarımı büzdüm,buna daha fazla katlanamazdım.Olmazdı.Benimle oyun oynuyorlardı.
Beni incitmeye çalışıyorlardı. Ayağa kalktım. Okula yürüyordum.Gülüyorlardı.
Sesleri,birbirlerini tamamlıyordu. İçimdeki derin boşluğu bir kere daha hissettim.Sonunda kirpiklerimi pırıl pırıl eden sıcak yaşlar yanağımdan süzüldü. Ellerimle bastırdım. Korkmuyordum.Bu,
Utançtı.
Peki utandığım şey neydi? Taşmayı bekleyen nefretimi dolduruyorlardı sadece,öldürmek için bir kozdu.Hepsinden tiksiniyordum ve bu bana fazlasıyla yeterdi. Olay benmiydim. Belki de rahatsız ediyordum herkesi.Çünkü onlar gibi değildim.onlar.Gözleri yaşartacak kadar güzel gülümseyip dans eden kızlar ve başarı tablosu çocuklar. Yanınızdan geçerken parfüm kokusu salanlar.
Hayır,bunların hiçbirine sahip değildim.
Tuvalete koştum,içeri girdim.Kapıyı kilitledim ve ön gözü açtım,sonunda genzimi yakan duman akciğerlerime yol almıştı.Bir kere öksürdüm,devam ettim.Tırnaklarımı elime öyle geçirmiştim ki avuçlarım kanıyordu.
Dışarı çıktım.Aniden ona çarptım.
''B-ben özür dilerim.''
ŞİMDİ OKUDUĞUN
New York Dream
Novela Juvenil"Ve sonra" dedi acı çeken bedeni,soğuk odanın ortasında kucağımdayken, "Ve sonra,beni son kez öpmene izin vereceğim." Dışarı çıkan nefesini yüzümde hissettim,gözlerimden,durmaksızın yaşlar dökülüyordu. Bağırdım,sessizdim ama bağırmıştım.Ruhum çığlık...
