New York Dream

-V-

''Soğuk.''

Üvey annemin vuruşu,soğuk.

Gözlerinde ki acımasızlık,soğuk.

Ağlamaktan nefret ediyorum.

''O evde olduğunu gördüm,Paris! Söyle bakalım,ne yapıyordun seni küçük velet?''

Blah,blah,sürtük.

''Hiç birşey...ben sadece.Arkadaşımdı Meredith.Yemin ederim.''

Kafasını kaldırdı ve dudaklarını ısırdı. ''Umurumda bile değilsin,ne istiyorsan onu yap.''

Yapacağım.

Kapıyı çarpıp çıktı.Yarın okula gitmek istemiyordum,yemin ederim.Belki de sadece Dale'i görmek için bir medet umabilirdim ama o bile,beni reddetmişti.Neyi vardı bilmiyordum,birşeyler değişmişti. Kollarımı karnımda kavuşturdum ve yavaş adımlarla balkona ilerledim.

Dale?

Gülümsüyordu.Yüzünü cama yapıştırmıştı. Geriye doğru ikim adım attı,elimi ağzıma götürdüm.

''Şaşkınlıktan ölecektim.''

Kapıyı açtım,aniden güm diye bir ses duyuldu. Yere düşen saksılara baktım.

''Üzgünüm.'' dedi. Gülümsedi.

Arkama dönüp odamın kapısını kilitledim. ''İçeri gel,hadi.''

Yatağa oturduk ve bağdaş kurduk. Oydu,farklı hissetmemi sağlayan kişiydi. Yastığıma uzandım, elimi kılıfın içine soktum ve sigara paketini çıkardım.

''İyi yer.'' Güldü. ''Özürdilemek için geldim,annem.O biraz endileşeniyor.Bilirsin işte.''

Kafamı salladım. ''Neden?''

Saçma bir soruydu.

''Ne neden?' ..... ''Neden endişeleniyor?''

''Önemli birşey değil,son kız arkadaşım.O beni..''

Kızardı,ben onun kız arkdaşı değildim.

''Herneyse,gitsem iyi olacak,özürdilerim.Yarın yeniden film izleyebilirmiyiz? Cidden,telafi edeceğim.''

Güldüm. ''Harika olur.''

Balkondan çıktı,düşürdüğü saksılara baktı.Tekrar sırıttı ve aşağı atladı.

Biz cidden garip bir çifttik.

Eve girişini ve kapıyı kapatışını izledim.

Sonunda yatağa girdim ve gözlerimi sıkıca kapattım. Kulaklıkları geçirdim,

''It's a new life,for me.And i'm feeling good.''

Sabahın,dünkünden farkı yoktu.Sadece,sadece gitmek için istekliydim.Ben bile kendime inanmıyordum. Yırtık kot şortu,ince atleti ve kareli gömleği üstüme geçirdim.Greyder botlar ayaklarıma ağırlık katarken,hızla ilerleyen okul otobüsüne koştum.

Hayır,içi hiçte eğlenceli değil. Öncelikle,koltuklar plastik kokuyor ve çocuklar uyuyor.Parti yapmıyorlar.

Okulun kapısından içeri girmemle,gözlerimin koridorun sonuna takılması bir oldu.

Kız,çocuğu dövüyordu. Sarı saçlıydı,etkileyici olduğunu söyleyebilirim.Ortalama,sıska bir çocuğa vuruyordu. Çocuk,yardım isteyen gözlerle kıza bakıyordu. Eğlenceli bir sahneydi doğrusu.

''Anladınmı? Şimdi,paramı ver.Güzel.Bi daha karşıma çıkarsan,seni fena yaparım.''

Çocuk ayağa kalktı ve koştu. Kız gülümsedi. Bana doğru yürümeye başladı.

''Çok iyidin...çocuğu..şey.''

''Teşekkürler bebeğim.''

''Ben,Paris.''

''Joseph.''

O andan itibaren,onun en yakın arkadaşım olacağından emindim.