CHAPTER 21: Agreement Made

7 0 2
                                    

ADRIAN’S POV

“Hanggang kelan?” tanong ni Zoey.

“after ng birthday ni Daphne, kahit after one month pwede na tayong mag FAKE BREAK.”

“DEAL?”

“DEAL.” Sagot nya.

Pumasok si Andrea

“ANO WHAAAT?! Anong DEAL? Saglit lang ako nawala. REPLAY!”

Binelatan lang naming sya at nag-apir.

Kumain lang kami at nakisleep over si Zoey kay Raven.

Dito na rin ako natulog di bale. Minsan lang naman e.

ZOEY’S POV

Siguro nagtataka kayo. Pumayag sya! Another pretend relationship  that will turn to real.  BULLSHIT

. Kaya lang naman ako pumayag kasi gusto ko manlang makaranas mag karoon ng Boyfriend

kahit peke manlang, Dahil panigurado ako pag pumatak ang alas dose sa April 11. Eighteen years

old na ko. Effective na ang ultimatum nila Lolo at Lola. No part time job. No more leisure time. No

night life. No social Life. No simple yet happy life. In short maprepreso na ko sa agreement namin

nila Lo at La.

Ganto kasi yun, to cut the long story short.

Sina Lolo at Lola ay isang business tycoon. Pero since namatay yung panganay na kapatid ni papa

sa airplane crash. Si papa nalang ang taga-pag mana. Pero that time si Tito Geronio may fiancé

(arrange marriage) oh di ba ansabe. Uso pa yun nun. So para buhay parin ang contract si papa

nalang daw ang magpapakasal. Ang kaso. Si papa at mama gumawa ng milagro kaya nabuo ako.

( readers wag tularan ang parents ko ha. Gipit lang talaga sila sa sitwasyon at dahil mahal nila ang

isa’t isa. WAIT MUNA SA MARRIAGE HA.) Kaya yun di na itinuloy nila Lolo at Lola ang pagpapakasal

ni papa sa dating fiancé ni Tito Geronio (sumalangit nawa ang kaluluwa mo Tito). Pero isang

kondisyon. Sa susunod na generation daw ay dapat ng matuloy ang partnership na naudlot. Which

is sadly, sa generation ko yun. It means ako. Ako ang may ka arrange marriage ngayon. Anak ng

Leche Flan. Opo uso pa rin yun. Sa kasamaang palad. “Ang isang pangako ay isang pangako, at

ang mga Minalas ay tumutupad sa isang pangako.” Ika nga ni Lolo.

OH MAY GULAY! I AM LIVING UP ON MY SURNAME. MINALAS , Minamalas talaga ako. Sabi nila

Lolo at Lola. Nasa pilipinas na daw siya. Putakte, pakiramdam ko bibitayin na ko.

Pero naniniwala ako sa pamahiin na ang panaginip ay isang pasulyap ng future. Ang kaso ang

yung panaginip ko ata, may factory defect mula sa dreamland. Matakin mo blurred yung mukha nya

tapos mga bata pa daw kami. AT ang  sweetness, nakakamatay. Nagpropose sa likod ng

sasakyan. Di ba ang sweet. *insert sarcasm*

Ay, ewan basta. Bago man ako maiarrange sa putik na kasunduan na yan. Susulitin ko na ang FREEDOM ko. Yeah!

~TING!

One message (09*********)

Unknown Number

Hey Zoo. I’m already here on the Philippines. When are you planning to see me.?

Isa lang ang kilala ko na tumaawag sakin ng Zoo.

REPLY:

Yah! When are you planning to tell me since when  you are here?

~SENT!

~TING!

Wow bilis magreply.

One message (09*********)

Unknown Number

Actually two months ago. Right after I arrived. Did you miss me?

REPLY:

Miss me your ARSE!

~SENT!

~TING!

One message (09*********)

Unknown Number

Hey, don’t be mad.

Di ko na sya pinansin. Bahala sya.

~TING!

One message (09*********)

Unknown Number

Still there?

~TING!

One message (09*********)

Unknown Number:

Zoey?

~TING!

One message (09*********)

Unknown Number:

Zoo?

~TING!

One message (09*********)

Unknown Number

Ignoring me,Huh. You’ll see.You’re going to regret it . Good night Zoo. See you tomorrow. <3

Shit! Shit! Shit! Nooooooo!

***

END OF CHAPTER 21

Between The LinesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon