ontvoerd (✔)

H 5.

"Wat is er aan de hand?" vraag ik. "Dat willen jullie niet weten, dus wacht maar even". We willen allebei langs hem lopen maar hij houd ons tegen. "Wat er ook is we kunnen het hebben, wij zijn ontvoerd weet je nog dus niks kan erger zijn" zeg ik met een boze stem.

5 minuten later lopen we naar beneden. "Het is voorbij". We kijken Mathijs weer vragend aan. Dan komt er iemand in het zwart aangelopen. "Mathijs, je hebt het gemist!". "Wat jammer nou" zegt hij iets te sarcastisch. Ik begin zachtjes te lachen. "Je weet dat je nog moet kiezen he, ook al haat je dit". "Kom op broer, je weet dat ik dit haat!". Wacht broer! Is de leider van dit alles zijn broer! Nee dit kan niet. Hij komt naar me toe gelopen . "Hey, ik ben Cody". "En ik heb geen interesse in je" snel loop ik weer naar Mathijs toe. "Ze is een pittige, en ze is nog over. Dus kies jij haar of ik". "Oke ik kies haar".

Liza is al gaan zitten. "Voor wat heb je me gekozen?". "Alle jongens van de bende moeten een meisje kiezen, die meisjes moeten dan voor de jongens werken en mogen geen nee zeggen. Ik heb er nooit aan mee gedaan maar nu ik 17 ben, wordt ik gedwongen om mee te doen". Ik knik en ga snel zitten. "Is iemand van jullie gekozen?". Iedereen knikt nee behalve Isa. "Door wie Isa?". Ze wijst naar Luke. Ik kijk naar Luke toe die schuin tegenover me zit. "Is het bij jou ook hetzelfde verhaal als bij Mathijs?". Hij knikt. "Isa je hoeft je niet druk te maken, alles komt goed".

We krijgen een bord met eten voor ons geschoven. Het is niet veel en het ziet er vies uit maar we moete het er maar mee doen. Iedereen zit alles naar binnen te proppen. Als iedereen het op heeft moeten we weer naar onze kamers. Liza, Juultje en Lexa lopen alvast naar binnen. Ik blijf voor de deur staan en wacht op Mathijs. Hij komt aangelopen met Luke. "Daar is je blondje weer" hoor ik Luke zachtjes zeggen op een plagerige manier. Luke loopt in de kamer naast ons. Dus hij slaapt samen met Mathijs. "Wat is er?". "Kan ik jou vertrouwen?". Hij knikt en kijkt me vragend aan. "Hoe kunnen wij hier weg komen?".

"Heb je geluisterd naar wat iedereen heeft gezegd? Niemand kan weg! En als ze het toch proberen dan worden hun levens nog erger dan nu!". Ik kijk hem geschrokken aan. Hij klonk boos. Ik kijk bang en sip naar de grond. "So-sorry". Ik loop snel naar de kamer toe en maak de deur op slot. "We hebben alles gehoord, we kunnen niks anders doen dan hier blijven je hebt je best gedaan Rachel". Ik knik en ga op me bed liggen en staar naar het plafond.

Dan klinkt de speaker weer. "Morgen om 8 uur moet iedereen naar beneden voor het ontbijt! Ik ga dan groepjes maken! De groepjes die ik aanwijs moeten gaan trainen en voor de anderen is het nog een verrassing!".

Ik sta weer op en ga bij het raam zitten. Er is een mooie uitzicht over de tuin. De meiden hebben een discussie over dat ze gekozen willen worden of niet. Dan wordt er op de deur geklopt. Juultje doet open. Er komen een paar mannen in zwarte kleding naar binnen gelopen met dozen. Mathijs en Luke komen ook naar binnen gelopen. Alle mannen gaan weg behalve Mathijs en Luke. Alle dozen zijn in de inloopkast gelegd. "Rachel kom!". Ik loop boos de inloopkast in. Luke maakt de deur dicht en zet het licht aan. "Hier zitten wat kleren in die voor jullie zijn". Ik zeg nog steeds geen woord. De jongens maken de dozen open en pakken het uit.

"Mag ik weer terug?". "Rachel kunnen wij praten". Ik knik nee en wil weg lopen maar Luke houd me tegen. "Luke please laat me gaan". "Rachel je moet het niet zo opvatten wat ik net zei in de gang". Ik draai me om en kijk Mathijs aan maar zeg niks terug. "Het is anders dan je denkt". Ik kijk hem boos aan, "leg dan uit hoe het in elkaar zit!". "Dat doe ik als we klaar zijn". We pakken alle kleren uit en hangen ze op. Als we klaar zijn lopen we de inloopkast uit. De meiden lopen meteen in de kast en kijken naar alle kleren. Ik loop met Mathijs en Luke naar hun kamer. "Oke leg uit!".