With Benefits

Flip 10: wrong move

Last UD muna.... susunduin ko muna si kapatid hehe... salamat nga pala sa 75 reads....gosh guys im so happy talaga..... next time gagalingan ko pa yung UD ko hehe

Malou's POV

sa shop

"aba nabuhay ka neng!" salubong sakin ni Joan
"ano bang nagyari sayo at ilang araw kang absent?" tanong ni Pam sakin na halatang nag aalala
"dinaanan kita sa bahay mo nung isang araw kaso wala ka dun.. san ka pumunta?" tanong ni Pancho
"baka nasa simbahan ako nun" sagot ko
"simbahan? ay neng magmadre ka na?" tanong ni Tina
"gaga... di ako pwede dun" sabi ko
"eh bakit ka ba talaga AWOL ha?" tanong ni 8Joan
"ah... wala... sinipon ako..." sabi ko

at tsaka kami bumalik sa trabaho...
nung lunch.. sabay sabay na kami kumain...

"Pancho pakuha nga ng bag ko" sabi ko
kinuha ni Pancho yung bag ko...
"ay ano yan neng? bakit ka may dalang labanos?" tanong ni Tina
"kakainin ko siguro" sagot ko
"hala... magsisinigang ka dito?" sabi ni Joan
"wag nyo na nga ako pansinin... kumain na kayo dyan..uy Pancho paabot ng kutsilyo" sabi ko at tsaka inabot sakin ni Pancho yung kutsilyo at tsaka ko binalatan yung labanos... tapos hiniwa ko ng maninipis... tapos kinuha ko yung dala kong ketchup at tsaka yun sinawsaw dun...
"hoy ano ba yang ginagawa mo ha?!" asar na sabi ni Pam
"oh bakit? ano bang ginawa ko?" tanong ko
"neng.. bakit ka naman ganyan... kinakain mo yung labanos ng hilaw tapos sinawsaw mo pa sa ketchup. kaloka" sabi ni Joan
"ayaw mo ba ng ulam?" tanong ni Tina
"ayoko ng isda..., tsaka.. mabuti daw to sakin ng doktor... ang sarap kaya matamis tamis..." sabi ko

nung hapon....

"uy di ka pa ba uuwi?" tanong sakin ni Pancho
"hindi pa... wala pa si sir eh..." sagot ko
"ingat ka dito.. uwi na kami" sabi ni Pam
"sige, ingat din kayo" sabi ko

naupo lang ako at tahimik na naghintay sa pagdating ni sir...
narinig kong may dumating na kotse... sumilip ako sa bintana....
kotse ni Violet... pano ko nalaman?? kasi madalas din dumaan si Violet dito para sunduin si sir... tsaka nakita ko syang bumaba sa kotse kasabay ni sir Eman... naghalikan sila at tsaka umalis na si Violet...
pumasok na si sir Eman sa shop..

"hinintay mo nanaman ako?" tnong ni sir...

di ako umimik.... naupo lang ako sa isang bangko kung saan kami kumakain...

"oh bakit? may problema ka? sabihin mo sakin para ako naman ang makatulong sayo..." sabi ni sir at tsaka sya naupo sa harap ko...

nagsimula nang tumulo ang luha ko... kinuha ko yung bagay sa bulsa ko at tsaka ko yun binaba sa lamesa....

"no.... you've got to be kidding me.." sabi ni sir...
"s-sir... sana nga joke lang eh.... kaso hindi... totoo po to..." sabi ko at napaiyak na talaga ako...
"kababati lang namin ni Violet... pinakilala ko na sya kay lola at sa parents ko and they like her for me...."

nasasaktan ako sa mga naririnig ko pero...

wala akong pwedeng sisihin....

kung hindi ang sarili ko.....

"sir ano na pong gagawin ko...." tanong ko habang umiiyak...
"i dont know... let me think about this first... for now, go home, wag ka nang pumasok bukas...."
tumango na lang ako at tsaka lumabas ng shop....

sa bahay....

wala pa ring tigil ang pag iyak ko...
natatakot ako....

sa mga ilang araw na hindi ako pumasok...
wala akong ibang ginawa kung hindi umiyak at magdasal sa simbahan....

di ko alam kung anong mangyayari sakin...
basta ang alam ko... takot ang nararamdaman ko ngayon....

takot na baka...

mangyari ang nasa isip ko...

kinabukasan... nasa bahay lang ako... nagtetext at tumatawag sakin sina Tina, nagtatanong kung bakit nanaman ako absent pero di ko sila sinagot...
nakatunganga lang ako sa bahay......
ang daming tanong sa isip ko.... may mga sagot na lumalabas... pero parang ang hirpa tanggapin....
pano kung ganun nga ang nangyari??? pano na???

kinabuksan...
nakakuha ako ng tawag kay sir Eman, pinapapunta nya ko sa shop....
pagdating ko...

"bakit nandito ka pa? 8 na ah..." sabi ko kay Pam
"naku... natambakan kami... nagbabawas lang ako ng labahin... ikaw, bakit nandito ka pa? tsaka bakit ka absent?" tanong nya
"ngayon ko lang nalaman.. madaldal ka pala" sabi ko
"che." sabi ni Pam at tsaka bumalik na sa ginagawa nya... ako naman umakyat na sa kwarto ni sir... naabutan ko syang nakaupo sa sofa nya....

"sir" at tsaka ako lumapit sa kanya..
"take this..." sabay abot ng isang bag....
"sir ano to?"
"3 million pesos...take it and leave..."
"h-ho.."
"i said take it and leave.... go somewhere else... go to Hong Kong... live there if you like... may disneyland dun... i think your baby would like it there"

*PAK*

"sir.... tanggap ko naman pong di nyo ko pananagutan.... pero wag nyo naman po pababain yung pagkatao ko... at yung sa anak natin...." sabi ko habang umiiyak...
"anak natin? im not even sure if that's mine.... im gicing you money now tapos ako pa ang may kasalanan? why do you think i deserve that slap?"

humagulgol na ko ng iyak....
kinuha ko yung bag....

"sir.... salamat po dito sa pera... pangako po di na ko magpapakita ulit...."
"good... dont tell anyone about this, specially lola... si mama na ang gumawa ng paraan para makuha yang pera at maibigay sayo para di na malaman pa ni lola... matanda na sya at baka di nya kayanin..."
"wag po kayo mag alala... malaki po ang utang na loob ko kay mam Celestina...."

naglakad na ko palabas ng pinto....
tumigil mmuna ako bago lumabas.... humarap akong muli kay sir....

"sir... gusto ko lang po sanang linawin sa inyo... kayo lang po ang nag iisang lalaking pinagbigyan ko ng sarili ko... maaari pong mababa ang tingin nyo sakin dahil binigay ko yun sa inyo ng basta basta..... pero alam po ng Diyos na kayo lang ang tanging tao... na lumapastangan sakin."

at dere-deretcho na kong lumabas ng kwarto nya....
punas ako ng punas sa mata ko pero ayaw tumigil ng luha ko...

"Malou..." rinig kong tawag ni Pam sakin... kinalma ko ang sarili ko
"bakit?" tanong ko... sana di nya nahalata ang boses ko....
"pwede... samahan mo ko sa bahay? wala kasing ibang tao dun eh... umuwi sila ng probinsya..." sabi ni Pam
"h-ha?"
"please? pagbigyan mo na nanaman ako oh..." sabi ni Pam
"s-sige..."

tahimik lang kaming naglkad pauwi ni Pam....
pinipilit kong di makita ni Pam ang namamagang mata ko...

sa bahay ni Pam...

"halika na pasok" sabi ni Pam at tsaka kami pumasok...
pumunta sya ng kusina para maghanda daw ng pagkain....


nangyari nga ang inasahan ko...

alam ko namang di nya ko pananagutan...

ang masakit lang... hinamak nya pa ang pagkatao ko...
pati ng anak ko...

ng anak namin...

nung pumunta ako ng center....
di man lang pumasok sa isip ko na buntis ako kaya pala ganun ako...
pero nung sinabi nung babae na may posibilidad nga daw....

bigla akong natakot...
natakot ako kasi di ko alam kung anong gagawin ko...
alam kong di ako pananagutan ni sir Eman... natakot ako para sa anak ko...
lalaki sya ng walang ama.... kaya ko kayang palakihin sya mag isa??

kaya nilakasan ko na ang loob ko kanina..
at kinuha ko yung pera...
malaki ang maitutulong nito sa pagpapalaki ko sa anak ko...

pero di ko alam kung san ako pupunta ngayon....
kailangan kong lumayo... kailangan kong panindigan ang desidyon na ginawa ko....
tinaggap ko yung pera kaya kailangan kong lumayo....
kahit mas bumaba ang pagkatao ko dahil tinanggap ko yung pera...
kailangan kong lunukin ang pride ko... para sa anak ko...

dumating na si Pam at mabilis kong pinunasan yung luha ko...

"kain ka muna..." sabi ni Pam, pagtingin ko sa dala ni Pam...
"labanos at ketchup..." nakangiti kong sabi...
"Malou" sabi ni Pam at tsaka nya kinuha yung kamay ko at may inilagay sya... kapirasong papel...
pagtingin ko...

Perry Alvaro
Smith building
Brooklyn New York

napatingin ako kay Pam...

"address yan ni kuya....sa kanya ka muna tumira... matutulungan ka nya..... akyo ng baby mo..." umiiyak na sabi ni Pam habang mahigpit na nakakapit sa kamay ko...
nagsimula na ring tumulo ang mga luha ko...
"kelan mo pa nalaman.." tanong ko
"matagal na Malou.... dumating ako sa shop noon at umakyat ako sa kwarto ni sir para tignan kung nandun sya at nakita ko kayong dalawa....nung nakita kong kumakain ka ng labanos at ketchup... kinutuban na ako agad...tapos kahapon nakita ko to sa may lamesa... buti na lang ako yung nakakita.." sabi ni Pam sabay abot sakin nung pregnancy test na binigay ko kay sir nung gabing sinabi ko sa kanya na buntis ako...
"hindi ako maruming babae... hindi.."
"alam ko... di ganun ang tingin ko sayo... kilala kita Malou... matagal na kitang kasama kaya alam kong hindi ka ganun.."
"sorry... sorry kung naglihim ako..."
niyakap ako ng mahigpit ni Pam....
"ingatan mo ang sarili mo... pati na rin ang baby mo..." sabi ni Pam
"pangako... papatunayan ko sa kanila na kaya kong palakihin ang anak ko..." sabi ko
"tumawag na ako kay kuya... sabi nya matutulungan ka nya..."
"salamat talaga Pam... di mo lang alam kung gano kaimportante to sakin..."
"kaibigan mo ko....lagi lang ako nandito para sayo...."
"salamat..."
"oh sya... tumahan ka na... masama yan para sa anak mo... oh ito kainin mo na tong labanos at ketchup..."

kung titignan ng iba...

siguro sa tingin nila...

ako na yung pinakamalas na babae na nabuhay sa mundo...

pero para sakin...


hindi.

dahil dala ko ngayon ang anak ko...

at may mga kaibigan akong maaasahan ko...
...

linggo...

pagkatapos kong magsimba... dumeretcho na ko sa bahay ni Pam...
pinapunta nya ko eh...

pagpasok ko...

"SURPRISE!!!"
"halla... anong ginagawa nyo dito?" tanong ko
"bakit ka namman ganyan makatanong?" tanong ni Tina
"ayaw mo atang nandito kami eh" sabi ni Joan
"huy hindi ah... ano bang meron? oh wag nyong sasabihing birhtday ko dahil alam nyong hindi.." sabi ko
"syempre di ka naman namin papaalisin ng wala kang despedida party" sabi ni Pancho
"party? bakit me ganun pa... tsaka tignan nyo oh gumastos pa kayo dito sa mga papel de hapon na ginamit nyo dito... " sabi ko habang nakatingin sa mga ginawa nilang design sa bahay ni Pam
"hayaan mo na... minsan lang yan..." sabi ni Pam sabay akbay sakin...
"uy salamat sa inyo ha.." sabi ko
"bakit ba kasi aalis ka pa ha?" tanong ni Tina
"diba nga nasabi ko na..." sabi ko
"di ba pwedeng... dito ka na lang?" sabi ni Joan
"naku naman tong mga to oh... lalo akong mahihirapan umalis nyan eh..." sabi ko at tsaka ko niyakap si Tina at Joan...
"ngayon pa lang... namimiss ka na namin..." sabi ni Panxcho...
"ay naku... tama na nga yang drama... kumain na tayo at baka gutom na yang si Malou" sabi ni Pam at tsaka kami pumunta sa lamesa na puno ng pagkain...

nung byernes...
nagbigay na ko ng resignation letter... alam kong di na nun kailangan pero ara di sila maghinala sa biglang pag alis ko.. ginawa ko na rin...
di nila alam na buntis ako... ang alam nila ay may kamag anak ako na biglang sumulpot at sinama ako na magtrabaho sa ibang bansa...
di na rin ako nagabi ng lugar kung nasan ako... dahil mas maganda na din kung iilang bagay lang ang alam nila.. dahil di ko din naman alam kung babalik pa ko... mas mabuti na yun para makalimutan na nila ako...
tanging ako at si Pam lang ang nakakaalam kung saan ako pupunta...

pagkatapos ng despedida...
pumunta ako sa mansion...

"lola..." nakangiti kong bati...
"Maria Lourdes halika iha..." sabi ni mam Celestina at tsaka ako niyakap ng mahigpit...
"lola... Malou lang po ang pangalan ko.. bakit ba hilig nyong pahabain?" tanong ko at tsaka naupo sa tabi nya..
"mas gusto ko ang Maria Lourdes dahil paborito ko yung Lourdes na imahe ni Maria..." sabi ni Mam Celestina...
"kamusta po kayo? muang gumaganda kayo ah" sabi ko sabay hipo sa muka nya
"naku ka talagang bata ka... kahilig mong mambola.... teka nga... bakit naman ako naisipang dalawin ng magaling kong apo?" tanong ni mam Celestina...
"bakit.. pag ba dadalawin ko ang lola ko kailangan may dahilan?" tanong ko

si mam Celestina ay ang lola ni sir Eman.. tanda nyo pa ba?
sya yung kumupkop sakin noon nung nakita nya kong nagtitinda ng sampaguita...
kahit na di kami magkamag anak... tunay na apo ang turing nya sakin... at ganun din ako sa kanya....

"Maria Lourdes... kilala kita... nung bata ka pa... lalapit ka sakin para magsumbong kung inaaway ka ng mga bata sa labas..." sabi nya sabay hagod sa buhok ko
"kilala nyo talaga ako lola..." sabi ko...
"halika nga rito.." sabi nya at tsaka nya tinapik ang kandungan nya.. humiga ako at pinatong ang ulo ko dun.... hinagod nya ang buhok ko.. pinikit ko ang mata ko dahil gusto kong damhin ang sandaling ito...
"lola... aalis po ako..." sabi ko
"saan ka pupunta?"
"sa malayo pong lugar..."
"bakit? magtatagal ka ba dun?"
"di ko po alam..." pasimple kong pinunasan yung luha ko...

tinapik ni mam Celestina yung balikat ko... muli akong bumalik sa pagkakaupo ko...

"kung ano man ang dahilan kung bakit ka aalis, at kung bakit ayaw mong sabihin sakin... di na kita pipiliting sabihin pa... basta... mag iingat ka dun ha? ingatan mo ang sarili mo... magpakatatag ka... kung gusto mo nang bumalik lagi mong tatandaan na bukas lagi ang pinto ng bahay na ito para sayo..."
"salamat po lola..." niyakap ko si mam Celestina ng mahigpit...
"mamimiss kita apo.." at narinig kong umiyak na si lola... pinunasan ko yung mga luha nya..
"wag ka na umiyak lola... mamimiss din po kita..." sabi ko at tsaka ako niyakap ng mahigpit ni mam Celestina...
"teka apo... may ibibigay ako sayo..." sabi ni lola... tapos may kinuha sya sa drawer nya...
kinuha nya yung kamay ko ta may nilagay sya...
"lola..." aktong ibabalik ko na yung kwintas pero binigay nya oarin sakin yun...
"apo... kunin mo yan... yan an magpapaalala sayo.. na kapag naramdaman mong nag iisa ka na... lagi akong nandito para sayo..." sabi ni mam Celestina...
"salamat po lola..." sabi ko....

pagkatapos naming magpaalaman ni mam Celestina... naglakad na ko pauwi...

tinignan ko yung kwintas na bigay ni mam Celestina....
ang pendant nun ay isang puso na kapag binuksan mo ay picture ko nung bata pa ako at picture ni mam Celestina

"sorry po lola... kalangan ko pa kayong iwan...."

________________________________________________________________________________
a/n: nagustuhan nyo ba yung  suprise ko???
GF BABES... pasensya ka na di ko sinunod ang payo mo... basta wait ka lang it will be favorable for you pa rin in the end... labyu!
ano na kaya ang mangyayari kay Malou???? at sa baby nya....
ANONG GUSTO NYONG MAGING BABY NI MALOU?? BABAE O LALAKE??
post your comments, vote and be a fan... salamat!
________________________________________________________________________________