MY ENEMY IS MY FIANCÉ

♔Chapter.1♔

Chapter.1 Sad Bye Korea, Hello Philippines

--

"Ne! Oppa-yah can you please fetch me here in this damn airport im waiting for you oppa, saranghae" i said in my phone

[Aish! Arasseo im coming]- he aswered as i ended the call

Aigoo Super init talaga dito sa Philippines nasisira ang soft skin ko by the way highway im Shyrie Kleigh Cha , 15 years young and im from Korea im here at Philippines to finish my study as what my father's want tss. Im Grade 10, 4th Year student. because of k-12

Lumabas na ako sa airport at naghintay dito sa labas ng may sasakyan na dumaan at..

*cough*

Abat! Pinausukan ba naman ang napakaganda kong face arghh!!

"Yah! Shibalyeo! Jaenjang!" Sabi ko na halos lahat ng mura sa korean nasabi ko na aishh!!. Sinigawan ko sya, oo na! Ako na skandalosa slight lang naman , napunta na nga ako dito sa gitna e aish!

Nakita ko yung plate number nya huh! Akala mo ha..kinuha ko yung phone ko at nilista yung plate number nya sa memo ko

ABC 123 PN. Ni bastard

Itatawag kita sa LTFRB loko ka

*peep*

"Ay kalabaw!" Pusang ina naman ohh! Ganito ba pag wewelcome sakin ng pilipinas?! Parada ng mga punyetang sasakyan?!!

"Hey! Lil'sis what are you doing there, get in the car with your-" sabay tingin sa mga dala kong maleta na malalaki "stuffs tss." He hissed

Wow naman ang gentle-dog kong oppa. Lumapit ako sa kanya at binatukan sya
"E kung tulungan mo kaya ako tch!" Bulyaw ko sa kanya. Wag kayong mag alala people ganyan kami maglambingan ng kuya ko SAKITAN.

Bumaba sya sa kotse at kinuha yung mga gamit ko Nilagay nya sa backseat at pinagbuksan ako ng pinto sa front seat.

"Ganyan sana ohh! Di ka nagmumukang aso. Thanks Tris oppa :)" i said and tap his head 

"Hindi pa ba sa lagay na yan tinap mo lang naman yung ulo ko na parang aso tss. -_-" sabi nya habang pinapaandar yung car

"Gurae, mian" i said and sigh. Hayst! Im tired all i want is to..
Zzzzzzz
[Trans: Gurae, Mian -- Fine, sorry]

--
*House*

"Kyahhhh!!! I miss my house!!" I shout

"Yah! Stop shouting, nakakarindi tch!" Saway ng Kuya ko

"Tss. Ok! .. akyat muna ako" paalam ko. Winave nya lang yung kamay nya.

Umakyat na ako sa kwarto ko. Ganun pa din sya di parin nagbabago wala naman sigurong pumapasok dito diba. Nandito pa din at buong buo ang mga posters nila hayst!.

Lumapit ako sa cabinet kung saan nakalagay yung mga Merchandise ko ayos pa naman sya .

Ayt! Matawagan nga sila whahaha

Calling Ashley...

[Yo Shy sup?]

"Sup your face!"

[Wae? Wae? Wae??]

"Sabi ko sunduin nyo ako eh!!" Pagmamaktol ko

[Mianhae~ i forgot labas tayo bukas arrasseo?]

"Arra!" Malungkot kong sabi *pout* Pumunta ako sa kama at humiga.

[Sheigh! Sorry na ok wag ka na magalit kay eonnie]

"Dont call me sheigh its irritating"i hissed

[Ok!ok babawi ako, kami bukas lovelots bb!] She said and end the call

She's Ashley Zsane Lee the oldest among in the group. She's 17 years old she's kind sa amin but when you dare to fight with her, pagsisisihan mong nabuhay ka pa sa mundong ito.

Whahaha! Nakakamiss din pala dito sa Pilipinas last na stay ko kasi dito is nung 8 years young palang ako well papel maraming pinagbago kamusta na kaya yung kababata ko...

FLASH BACK...

"Hello! Why are you crying? Is there anything wrong?" He asked

I stand up and about to walk away but he suddenly grab my wrist and hug me

"Im Ron, I will be your hero. Ipagtatangol kita kahit kanino chingu" Sabi nya at humiwalay "kung papayagan mo lang na maging friends tayo" he smile. Tumango nalang ako bilang pag sangayon

"Sino ba yung nang away sayo?" Tanong nya

"Aniyo. No one hurts me I just want to play with Sophie but she don't want to " i answered

"Dont mind her.  Just promise me that you'll never cry again arasseo?"

"As you wish Ron"

...

" bakit umiiyak ka nanaman? Ha?" Tanong nya at pinunasan ang luha ko

"Kasi uhmm.. Ron We're going back to Korea again"

"W-what? Tell me you're joking right?" I see the sadness in his face.

"Im not kidding Ron i think this is the last, maybe this is the end?" Sabi ko habang nakayuko di ko sya kayang tignan

"No! Aniyo! Tell me you're just joking Sheigh! You're kidding me right?"

"No Ron Mianhae"sabi ko habang ummiyak "We're Leaving Tomorrow Sorry Ron "

"Sheigh Promise me, babalik ka diba? " he said and hug me, he kiss my head

"Di ko maipapangako Ron, coz Promises are meant to be Broken but I'll Try " i said as i hold his hand

Pumunta kami sa malapit na park, kasama naman namin yung mga yaya's namin e so there's no problem

"Sheigh I love you i want to marry you someday have a child with you and live Forever" alam ko bata pa kami pero ganyan na sya mag isip "Please come back for me for our future " he said. May kinuha sya sa pocket nya and there i saw a silver necklace pumunta sya sa likod ko at sinuot sakin

May pendant sya na Heart and may R na nakalagay sa loob ng heart. May nilabas ulit syang isa at sinuot nya naman sa kanya, nakita ko 'S' naman ang nakalagay sa heart doon

" I will Ron, for you" sabi ko at ngumiti

"Pinagawa ko 'to kay Mom ang cute nga e it symbolizes that we loved each other i love you Shy "he said and kiss my forehead

"Shy! Lets go home your mother is finding you na. Ron we are going " my Yaya said

"O-Ok! Bye sheigh " he said

Habang papaalis kami may nakita akong patak ng luha sa mata ni Ron

"Bye Ron! ......I Love You Too " i said and left him

♔END OF FLASHBACK♔

We're just 8 years of age but i feel his love not the puppy love one but the True Love. I admit Ron was my First love

Nung 12 years young na ako bumalik ako sa Pilipinas for vacation, hinanap ko sya pero ang balita ko is pumunta din sya sa Korea para sundan ako..
At that time agad kong inaya si Mom na bumalik.

Hinanap ko sa Korea si Ron. Araw araw akong naglilibot sa Seoul nagbabakasakali na makasalubong ko sya pero hindi...

Nawalan ako ng pag-asa na makita sya kayat huminto nalang ako.  Pinagpatuloy ang pag aaral ko at di na sya inisip

"I missed you a lot Ron" nasabi ko.  At hinalikan yung picture namin na hawak ko

--

Heyahh! People of the wattpad world so here's my new story please support vote and comment thanks love lots!

Sorry sa typos and wrong grammar