* الفصل الثامن عشر *

416 48 0
                                    

............................فلاش باك.........................
تالين قاعده تعيط و بتتكلم في الموبايل ....
تالين:الو
رامى:مساء الخير يا تالين
تالين:مساء النور
رامى:مالك يا بنتى انتى بتعيطى ولا ايه ؟
تالين:اها بعيط يا راامي بعيييط على خيبتى و على حظى الزفت و على المصيبه اللى لبستها لنفسي
رامى:في ايه بس يا تالين ؟ حصل ايه ؟!
تالين:حصل ايه ! لا محصلش حاجه خالص .. مراد بس اتجوزنى و خيلي بيا ، سابني و رمانى .. و انا للأسف حامل .. يعني خسرت كل حاجه .. تقدر تقولى هعمل ايه بعد ما رمانى كده و باعني !!
رامى:ايه يا تالين الكلام ده ؟ انتى ازاى تفكرى في مراد التفكير ده اصلا ! ازاى يجي في بالك ان مراد ممكن يعمل كده ؟؟! ازاى يبيعك اصلا و انتى اللى معاكى ورقتين الجواز
تالين:لا انا ما فكرتش و ماجاش في بالى حاجه .. ده هو اللى حصل .. انا بقالى شهر و نص يا رامى بلتمسله العذر ، بس خلاص هي بانت .. ايه كل الوقت ده مشغول ! ما بيفضاش دقيقه واحده حتى يطمن عليا ؟؟
رامى:استنى يا تالين قبل ما تظلميه .. انا ما كنتش عايز اقولك ، بس مضطر اقولك لانك دخلتى على مرحله الظلم
تالين:تقولى ايه ؟ انا مش فاهمه حاجه !
رامى:هفهمك كل حاجه .. بعد ما مراد نزل الجيش اهل ماجد صاحبنا قالوا ان ماجد اختفى و ماحدش قادر يوصل ليه ولا يعرف مكانه .. لما مراد عرف الموضوع ده تعب اوى و بدأ يعمل حاجات غريبه و يكلم الناس على انهم ماجد و ما بقاش بيحس بنفسه بيعمل ايه .. و الكبيرة بقى انه بيقول ان هو اللى قتل ماجد و خباه في مخزن في المحل بتاعه
تالين بصدمه:اييييه ؟؟؟!
رامى:ده اللى حصل و بعدها مراد اغمى عليه يا تالين بس للاسف ما فاقش
تالين:يعني اييييه !!
رامى:لما اخدواه على المستشفى طلع عنده صدمه نفسيه و حاجات تانيه كده ، المهم ان محدش يعرف هيفوق امتى و هو من ساعتها في غيبوبه
تالين:انت بتقووول اييه ! و عرفت الكلام ده منين ؟؟
رامى:كنت بتصل بمراد موبايله غير متاح .. كلمت باسم اخوه اسأله عليه .. و هو اللى حكالى
تالين:انت بتهزززر .. اكيد بتهززر .. يعني اييه مراد مش هيفوق و يعني ايه مراد يقتل حد اصلااا و مين .. صاحبه !! اززااااى يعني ؟؟
رامى:ماحدش قال انه قتله .. مراد بيخرف يا بنتى .. جاتله صدمه لما عرف ان ماجد اختفى مش اكتر .. بس اكيد في يوم هيفوق
تالين:يعني هو خلااااص كده ؟؟؟ بيروووح منى !!
رامى:....
( روايات بسوم )
............................................
تالين:قعدت كتير مش مصدقه و تعبت اووى لحد ما بدأت أتقبل اللى حصل و اتأقلم على الوضع .. و من ساعتها و انا ماشوفتهوش و عايشه على ذكرياته و رسايله اللى عندي و صوره اللى معايا و بس
سراج:لسه بتحبيه ؟
تالين:اكتر من الاول .. بس تعرف في كل مرة ترانيم بنتى بتسأل فيها عليه بتعذب اووى و بتمنى الموت
سراج:ليه ؟
تالين:بحس انى السبب عشان جيبتها للدنيا تتعذب .. تعيش وحيده مالهاش اهل ، و من غير اب ، مش بتشوفش غير بيرى و بناتها و رامى و مراته .. و الله اعلم ممكن في اى لحظه نبعد عنهم ، و يبقى حتى الناس اللى حبيتهم و اتعودت عليهم اتحرمت منهم
سراج:امممممم ده نصيب يا تيلا
تالين:يمكن .. بس الاكيد ان انا اللى عملت في نفسي كده
سراج:متأنبيش ضميرك ولا تعذبي نفسك .. اللى حصل حصل خلاص و لو ما كنش مكتوب و نصيب ما كنش هيحصل من الاساس .. دى حكمت ربنا
تالين:و نعم بالله .. تعرف يا سراج .. اوقات كتير اوى بدخل على ترانيم الاوضه و هى بتلعب الاقيها ماسكه صورة مراد و قاعده تكلمه و تضحك .. مش عارفه ليه بتعمل كده !
سراج:طبيعي يعني .. الاطفال في السن ده بيحبوا يخلقوا شخصيه وهميه من خيالهم يلعبوا معاها .. و بما ان ترانيم محرومه من باباها فالشخصيه الوهميه اللى بتخلقها دي بقيت باباها .. و بتمسك صورته عشان تحس انها شيفاه و تكلمه و تهزر معاه و تتخيل كمان انه بيرد عليها و بيلاعبها
تالين:بتصعب عليا اووى .. اول مرة اتكلمت فيها قالت بابا .. و سبحان الله فاهمه ان باباها مش موجود معانا ، يعني عمرها مثلا ما تخيلت ان رامى ابوها مع انه بيقعد معاها على طول و دايما بتشوفه .. بس لما قالت بابا كانت بتدور حواليها بعنيها كأنها بتدور علي مراد .. و لما بدأت تتكلم سألتنى و قالتلى هو بابا فين
سراج:و انتى قولتيلها ايه ؟
تالين:قولتلها مسافر .. قعدت تسألنى ليه و بيعمل ايه و مش بيقعد معانا ليه .. اضطريت اكدب اكتر و اقولها عشان يشتغل و يجيب لنا فلوس و هو قاعد مع جدو و تيتا عشان كلهم مسافرين .. بس ضميري دايماً مأنبني
سراج:بكرا يخف و يرجع لكوا و يعيش معاكوا
تالين:ياااارب يا سراج .. بحلم باليوم ده
سراج:هيجي اكيد .. مافيش حاجه بعيده عن ربنا ابداً .. بس انتى خليكي مؤمنه و قربي من ربنا و هو مش هيتخلي عنكوا ابدا .. ربنا الوحيد اللى عالم بحال كل واحد فينا يا تالين
تالين:صح .. و نعم بالله
( روايات بسوم )
**************************************
في المستشفى ......
مراد نايم و بيفتح عنيه على صوت الباب و هو بيخبط .....
مراد:ادخل .. و لسه هيقعد لقى حاتم و باسم و مهاب واقفين قدامه .. قام مراد من مكانه بسرعه و مش قادر يصدق .. مصدوم و عنيه كلها دموع ....
اتعلق مهاب في رقبه مراد بسرعه و فضل حاضنه جامد و دموعه مش حاسس بيها ....
مهاب:وحشتنى اووى يا مراد .. اخيراً فوقت و قومتلنا بالسلامه
مراد بيعيط .. و حاضن مهاب جامد و بيبص لباسم و حاتم ....
مراد:انتوا كمان وحشتونى اوى
باسم:احنا ما كناش بنسيبك خالص يا مراد ، كنت كل يوم انا و حاتم بنجيلك و نقعد جنبك بالساعات
مهاب:و انا كنت دايما باجى مع ماما .. و كنت بفضل اتكلم معاك و اعيط و اتحايل عليك تصحي و تكلمنى .. كنت بمسك اديك ابوسها و اقولك و انبي قوم روح معايا .. اول ما سيبتنى كنت صغير و مفكرك هتقوم بجد لما اتحايل عليك .. و بعد كده فهمت انك مش هتفوق مهما قولتلك .. بس بردو طول الاربع سنين دول اول ما باجى جنبك بتخيل انك سامعنى و حاسس بيا و بقعد اتكلم معاك و اعيط .. و في كل مرة بيكون عندى امل انك تقوم تانى
حاتم:انا و باسم كنا بندخل هنا كويسين و بنطلع من هنا ناخد ادويا عشان نهدى اعصابنا
مراد:ليييه !
حاتم:كنا كل ما بنشوفك في حالتك اللى كنت فيها .. مش بنقدر نستحمل دموعنا كانت سابقه اى احساس جوانا
باسم:و حاتم كان اوقات بيغمى عليه من العياط
مراد:بتحبونى كده ؟
باسم بانهيار:كنااا ولاااا حاااجه من غيرررك .. احنا التلاته كنا عايشين شكل و ببببسسس .. انت لينا اب و ام و صاحب مش مجرد اخ
مراد:ما ردش علي باسم بس صوت عياطه بقى اعلى ما يمكن .. عمرة ما عيط بالصوت ده .. بس قلبه كان بيوجعه فعلا ....
حضن كل اخواته مع بعض و ماحدش فيهم مصدق انهم خلاص هيرجعوا يبقوا مع بعض تانى زى زمان .. فضلوا يهدوا في بعض و كل ما واحد يسكت التانى يعيط .. لحد ما سكتوا خالص و قعد مراد على السرير و كلهم قعدوا جنبوا على نفس السرير .....
مراد:نفسي اعرف اللى حصلى ده حصلى ليه .. ساعات بفتكر حاجات حاسس انى اول مرة اشوفها بس في نفس الوقت متأكد انها حصلت مش مجرد خيال .. انا مش عارف ايه اللى حصل في حياتى ولا ايه اللى بيحصلى
مهاب بأندفاع:ماما السبب
مراد:بصله اوى و ما اتكلمش
حاتم:انا و باسم قعدنا مع الدكتور بعد ما جيت هنا بفترة قصيره و فهمنا منه انت عندك ايه و سببه ايه
مراد:و قالكوا ايه ؟ هو قالى بس انا مش فاهم كلامه .. و هو بيتكلم معايا كنت بحس انى بسرح منه و بتلغبط و بتوه كده و مافهمتش حاجه
باسم:بص يا مراد .. امك السبب في كل ده من الاخر .. زى ما مهاب قالك كده بالظبط
مراد:ازاى ؟؟ فهمنى
باسم:امك لما كانت بتحاول تكرهك في تالين و بتخليك تشوف فيها عيوب انت مش شايفها او بمعنى اصح عيوب مش موجوده فيها اصلا .. و انت كنت شايف البنت كويسه بقلبك بس عقلك متأكد انها وحشه لانه مصدق كلام امك .. عقلك بيفكر و قلبك بيفكر و جسمك مش قابل التفكير ده ، لانه حاسس بحرب جواه حرب ما بتهداش ابداً .. و لأنك عارف ان في واحد بيحب تالين و هى دايما بتكلم اصحابها و امك سمعتك كذا مرة و انت بتزعقلها في الموبايل و بتقولها ماتكلميش صحابك تانى .. ما تتكلميش مع ولاد حتى لو كانت صداقه .. و كلام كده يعني .. بدأت امك تشكك فيها و تلعب على وتر الخيانه
مراد بأنفعال:ايووووة ايوووة صح هى كانت بتعمل كده و انا اوقات كتير كنت بشك انها بتخونى و كانت بتحصل مشاكل بينا كتير .. بس لما بقعد افكر مع نفسي بقول ازاى انا عملت كده و ازاى اصلا اشك في تالين .. تالين عمرها ما تخونى ، عمرها ما تعمل كده ابدا .. و كنت بستغرب ازاى انا بعمل الحجات دى و انا مش حاسس بنفسي ، بعمل كده ليه !
حاتم:ايوة صح .. حتى بعد كده سيبتها من غير سبب و نفسيتك اتدمرت عشان ماكنتش عارف انت عملت كده ليه و ازاى اساساً قدرت تسيبها و انت ماكنتش قادر تبعد عنها لحظه واحده و بتحبها بجد
مراد:اها فعلاً .. طب ازاى اصلا انا سيبتها ! و ليه ؟
باسم:مفيش سبب .. بس الدكتور قال ان كان عندك حاله صراع داخليه ماقدرتش تستحملها وقلبت معاك بأنفصام
مراد:انفصام !
حاتم:عارف يا مراد لما يكون في اتنين صحاب متعلقين ببعض اووى و مفيش واحد بيعمل حاجه من غير رأى التانى و حتى لو واحد عمل حاجه من نفسه التانى بيكون موافق عليها
مراد:اها
حاتم:و فجأه يجي شخصين يتدخلوا بين الصحاب دول .. واحد يمسك واحد فيهم و يفضل يقولوا كلام كتير يشيلوا من التانى و يكرهوا فيه و يحببوا فى نفسه هو .. و التانى بردو يعمل كده مع الشخص التانى .. و بعد ما يعملوا كده تبتدى المشاكل بين الاتنين الاصحاب دول ، لحد ما يوصلوا لمرحله انهم مش قادرين يتأقلموا مع بعض ولا قادرين يفضلوا في مكان واحد ، فيضطروا ينفصلوا و يبعدوا عن بعض نهائي و كل واحد يعيش حياته لواحده و مع نفسه
مراد:اها
حاتم:اهو ده اللى حصل بالظبط .. قلبك و عقلك هما الاتنين الاصحاب دول .. و تالين و امك هما الاتنين اللى دخلوا بينهم .. امك مسكت عقلك و تالين مسكت قلبك و بعد ما كل واحد اتأقلم على كلام التانيه .. بدأت تحصل مشاكل بين عقلك و قلبك ، و مش قادرين يتفقوا تانى زى زمان و جسمك ما بقاش قادر يتحمل الصراع و الخلافات و المشاكل اللى بتحصل بينهم .. لحد ما انفصلوا .. مابقاش في حل تانى غير انهم يبعدوا عن بعض و كل واحد فيهم يستقل بذاته .. و حصل انفصام في الشخصيه
باسم:ايوووة و بقيت بشخصيتين .. شخصيه كويسه و شخصيه وحشه .. قلبك اللى مسيطرة عليه تالين هو الشخصيه الكويسه .. و عقلك اللى مسيطرة عليه امك هو الشخصيه الوحشه .. و بقيت فجأه تتعصب و تظهر شخصيتك الوحشه بس ببشاعه ، انسان ماحدش يعرفوا ، شخصيه قاسيه جداا و وحشه اووى و تبدأ تتصرف تصرفات وحشه و تزعل ناس منك و تعمل مشاكل و حجات كتير .. و اول ما تفوق ترجع تانى لشخصيتك الكويسه و تهدا.. بس بتكون ناسي كل اللى حصل و كل اللى عملته و انت في شخصيتك الوحشه و لو افتكرت بتكون مش عارف انت عملت ده ازاى و ليه اصلا و ايه اللى خلاك تعمل كده .. و بتفضل محتار
مراد:يعني كأنى بروح عالم تانى و لما بفوق بيبقى كأنى رجعت منه .. بس و انا فيه بكون مغيب
باسم:بالظبط كده
مراد بحزن:بس انا عندى امراض تانيه كمان الدكتور قالى عليها
حاتم:ايوة فعلا .. بس الامراض دى كلها بتخف لما بتقعد مع الناس و بتتكلم معاهم و تحارب المرض بنفسك .. مع الادويه اللى انت بتاخودها مع الوقت هتبقى كويس
مراد:هههه انا بقى عندى 26 سنه و اكتر .. فات منهم 4 سنين ما اعرفش كنت فين هههه كبرت بسرعه و مش عارف امتى
باسم:اللى فات مات يا مراد .. المهم اللى جاى
مراد:ههه اللى فات قتل اللى جاى .. و كل ده بسبب امى .. امى هى اللى عملت فيا كل ده
حاتم:للاسف .. هى اللى دمرت أبنها بأديها .. لا دمرت عيالها كلهم مش واحد بس .. و هى مش حاسه أن واحد هياخد وراه التلاته التانين
مهاب:ماما طول عمرها هى اللى عملالنا المشاكل
مراد:و هى ماجتش ليه !
مهاب:هى متعوده تجيلك كل اسبوع مرة و ساعات مرتين .. بس ميعادها الاسبوع ده لسه ماجاش .. و احنا ماحدش فينا قالها انك فوقت ولا بابا حتى
مراد:ما تقولولهاش .. لما تبقى جايه حاولوا تخلوها ماتجيش
باسم:ليه ؟
مراد:مش عايز اشوفها .. انا بكرها و نفسي انتقم منها .. نفسي اقتلها زى ما قتلت فيا كل حاجه
باسم:لا يا مراد .. اوعى تفكر كده
حاتم:اها يا مراد دى مهما كان امك بردو .. اوعى تفكر كده أبدا
مراد:اها ماشي .. مش هفكر خلاص
فضلوا يتكلموا مع بعض كتير و قعدوا مع بعض وقت طويل .. و بليل مشيوا .. و عدا اليوم كله على مراد بس ما نامش و طول الليل قاعد يفكر لحد ما نام ...
تانى يوم صحي ، جاله الدكتور و عطاله الموبايل عشان كارم كان بيكلمه .. كلمه و خلص معاه و قفل و قعد طول اليوم لوحده بيفكر و مش بيبطل تفكير .. و الف حاجه و حاجه بيدوروا في دماغه .. لحد ما عدا اليوم و جه تانى يوم .. صحى مراد بسرعه و قعد يستنى الدكتور يجي بس ماجاش .. اخر ما زهق قام و راحله مكتبه ....
الدكتور:مرااد ! ايه اللى خرجك من اوضتك ؟ و فين الممرض اللى معاك ؟؟
مراد:نايم و انا كنت عايز منك طلب عشان كده جيتلك على طول
الدكتور:طلب ايه ؟
مراد هيبدأ يتكلم بخبث و يعرف اجابه سؤاله بطريقه غير مباشرة ....
مراد:هو انا ينفع اخرج اجيب حجات ؟
الدكتور:نعم !! حجاات ايييه يا مراد ؟!
مراد:عايز اشترى كتب و اكل و حجات
الدكتور:و الله انت بتهزر ، ماينفعش تخرج طبعا
مراد:اممممم
في الوقت ده مراد فهم انه فعلا ماينفعش يخرج و ان الخطه الاولى فاشله و التفكير الصريح بالادب مش هينفع .. هيبتدى بقى من دلوقتي مراد ينفذ الخطه البديله اللى هو كان متأكد انه هيعملها من الاول ....
مراد:طب انا مش معايا موبايل
الدكتور:و انت عايز موبايل ليه ؟
مراد:اخويا قالى انه احتمال يجيلي النهارده و انا عايزه يجيبلى كتاب اقرأ فيه و يجبلى اكل نفسي فيه و يجبلى قلم و الوان و كراسه .. انا زهقان اصلى من المستشفى اووى
الدكتور:اهاااا
مراد:هو انا ينفع اكلمه من موبايل حضرتك دقيقه واحده
الدكتور:ماشي يا مراد مفيش مشكله .. (طلع الدكتور موبايله و عطاه لمراد) .. أهو يا مراد كلمه
مراد:شكرااا اووى يا دكتور
الدكتور:العفو يا مراد
اتصل مراد بباسم على طول و اول ما رد ....
مراد:انا مراد يا باسم .. بص بسرعه كده عشان انا بتكلم من موبايل الدكتور
باسم:اييه يا مرااد .. خير مالك ؟
مراد:مش انت قولتلى انك جايلى النهارده ؟
باسم مش فاكر انه قال كده بس حاول يهاوده عشان مايزعلش لانه حس انه اكيد بيخرف ....
باسم:اها صح حصل
مراد:طب و انبي تعالالى بسرعه احسن انا مخنوق اووى و عايز اقعد اتكلم معاك و عايزك تجيبلى حاجات
باسم:حاضر يا حبيبي هجيلك على طول .. قولى عايز ايه و انا هجيبهولك معايا
مراد:عايزك تجيبلى اى كتاب حلو اقرأ فيه عشان زهقان ، و هاتلى قلم حبر و كراسه فاضيه عشان اكتب فيها و انا قاعد لوحدى .. و هاتلى الاكل اللى بحبه .. هاتلى تونه و تفاح و عصير
في الوقت ده الدكتور ضحك و بص لمراد اوى ....
الدكتور:انا فاكرك هتقول حاجه كبيرة .. طلع كل ده عشان تونه و تفاح و عصير
مراد بخبث:هههه بحبهم بقي
باسم:بتكلم مين ؟
مراد:الدكتور
باسم:اها مااشي
مراد:انا عايز حاجه كمان
باسم:اييه ؟؟
مراد:عايز نظارة الشمس بتاعتى الكبيرة اللى تالين كانت جيبهالى
باسم:اشمعنا يعني ؟!
مراد:عشان تفكرنى بيها وحشتنى اوووى يا باسم
بص الدكتور في الارض بحزن مع انه شاكك في مراد ....
باسم:حاضر هجيبهالك يا مراد .. من عنيا
مراد:و ماتنساش تلبسها ما انا عارفك لازم تلبسها (قال مراد الجمله دي و كأنه بيوصل رساله لباسم انه يلبسها و بيأكدله ده بس بطريقه غير مباشره)
باسم:ايوة طبعا ما انا هلبسها مش محتاجه كلام .. انا رخم اساسا ههههههه
مراد:ههههههه
خلصت المكالمه ، و شكر مراد الدكتور و راح على اوضته .. مسك الدكتور موبايله و فتح المكالمات اللى متسجله و جاب اخر مكالمه بين مراد و باسم لانه كان شاكك في مراد و حاسس ان في حوار بينه و بين باسم مش طبيعي .. بس اول ما سمع المكالمه اتفاجأ ان مفيش اى حاجه غريبه و لا اى كلام يشكك .. طلع الافكار دي من دماغه و راح يشوف شغله .. في الوقت ده كان قام باسم يلبس و فعلا نزل جاب الحاجات اللى طلبها منه مراد و راحله .. عطاله الحاجه و قعدوا مع بعض شويه ....
مراد:هو انت يا باسم ممكن تسامحنى على اى حاجه اعملها ؟
باسم:مش فاهم ! حاجه ايه ؟
مراد:اى حاجه .. يعني ممكن اعمل حاجه ما اقصدهاش تزعلك .. ساعتها هتسامحنى !
باسم:ايوة طبعا انت اخويا و لازم اسامحك .. بس ليه اصلا السؤال الغريب ده !!
مراد:اصلى ممكن اعمل اى حاجه و انا مش حاسس عشان انت عارف انى تعبان .. فتزعل منى مثلا ولا حاجه
باسم:لا يا مراد انا عمرى ما ازعل منك
مراد:الحمدلله .. طمنتنى
باسم:ماشي يا سيدي
مراد:بقولك ايه
باسم:ايه ؟
مراد:ما تدخل الحمام تغسل لنا التفاح اللى انت جايبه ده
باسم:بس كده ؟ من عنيا
مراد:تسلم عنيك
قام باسم اخد التفاح و دخل الحمام .. في الوقت ده قام مراد و فتح الدرج اللى فيه العلاج و اخد المهدأ .. و فضي سائل الحقنه المهدأه في كوب عصير ، و مسك الكوب التاني حط فيه عصير و بدأ يشرب فيه (عشان يجبر باسم انه ياخد الكوب التاني) .. خرج باسم من الحمام و حط التفاح على السرير و قعد جنب مراد .....
مراد:خد العصير ده اشرب معايا
باسم:مش عايز و الله
مراد:اييه الأدب ده .. ما تمسك يا ابنى
باسم:ههههههههه حاضر يا عم .. اخد باسم كوب العصير و كعادة اى شاب .. بوقين و  كان خلص و لسه بيحط الكوب على الكوميدينو  كان راح في الغيبوبه ....
قام مراد بسرعه .. قلع باسم هدومه و لبسها ، و لبس هدومه لباسم و نيمه مكانه على جنبه و وشه للحيطه و غطاه و كتبله ورقه و حطهاله تحت وشه عشان اول ما يفوق يحس بيها و يقرأها ...
لبس مراد نظارة الشمس الكبيره و خرج بشويش و قفل الباب و نزل  .....
(مراد نفس هيئه جسم باسم) و طبعا طلب النظارة و خلي باسم يلبسها عشان أمن المستشفى يشوفوا باسم و هو داخل بيها زيارة و يشوفه مراد خارج بنفس الشكل ف يسيبوه يمشي على اساس انه الشخص اللى كان جاى زيارة و في نفس الوقت النظارة مداريه كل ملامح وشه .. فطبيعى يخرج بكل سهوله و بدون اى شوشره ....
( روايات بسوم )
و فعلا خرج مراد و ركب تاكسي بسرعه و طلع على بيتهم و اول ما وصل تحت البيت .. بص للبيت اووى بأنتقام و بحزن و بنظرة كلها وجع و اتكلم في نفسه ....
مراد:انا هلغى قلبي .. انا مش عايز الشخص الكويس .. انا عايز الشخص الوحش و بس و مش همشي الا بعقلى بعد كده و لازم انتقم منك يا لمياء .. اقول امى ازاى و هى اللى عملت فيا كل ده ههه
زق مراد بابا العمارة و دخل و طلع لشقتهم و لسه هيخبط الباب .. كان الباب موارب فأتزق لوحده و اتفتح .. دخل الشقه و بدأ يمشي بشويش لحد ما وصل قبل المطبخ بشويه .. فضل واقف عمال يبص حواليه .. يمين و شمال .. مفيش حد في الشقه .. طب مين هيسيب الباب مفتوح ؟! .. لا اكيد لمياء في اوضتها او في المطبخ او يمكن في الحمام ! ....
مراد في نفسه:انا هروح اشوفها فين .. و حتى لو مش موجوده بردو هستناها
مشي مراد اول خطوه و لسه هيكمل مشي اتخبطت رجليه في حاجه في الارض .. اتخض مراد اووى و بص تحت رجله .....
و فجأه 😳😳 ....
مراد:لميااااء

#بسمه_ممدوح

مقتل في غرفة سريةحيث تعيش القصص. اكتشف الآن