I Love My Uncle's Wife (Ongoing)

Kabanata 01: Bahay Ampunan

-Unedited-#BUsyMuch-

.
.
.

Bahay Ampunan July -22 -2014

Monday.

Abala ang lahat ng mga madre dahil may vulunteer/ donor silang bago na handang maghandog na malaking halaga para mapaganda pa lalo ang bahay ampunan. Halos hirap ang mga madre na itaguyod ang mga kawawang kabataan na inabanduna ng kanilang mga magulang. Kaya laking pasasalamat nila ng may dumating na biyaya tulad ngayon. Takbuhan ang iba pa sa pagdadala ng mga kagamitan. Ang mga maliliit na mga bata ay naglalaro sa may damuhan na nilatagan ng malaking banig. Tuwang-tuwa ang mga ito sa mga natanggap na laruan.

" Sister, Maria saan ko po ba dadalhin itong tray ng juice?" Ani Pitonia ang isa sa mga naninirahan sa bahay ampunan. Sangol din ito mula ng mapulot ng mga madre sa labas ng gate 15 years ago. Ayun sa kalkula ng mga madre 4 na buwan ang sangol na pinangalan nilang Pitonia Hazel Raymez. Iyun kasi ang nakasulat sa lampin nitong kulay pink. Maliban doon may iniwang sulat ang kung sinu man ang nag-iwan kay Pitonia noon. Alagaan nalang daw mabuti ang sangol dahil hindi na ito kayang itagoyod ng mga magulang ayun pa sa sulat.

"Doon sa may mahabang lamesa hija. Dumating na ang bisita natin." Tugon ng butihing madre sa dalagita.

"Sige po." Saka bitbit ang tray ay naglakad na siya palapit sa bisita daw nila. Habang papalapit ang dalagita ay napansin nito na mukhang mayaman ang bagong volunteer/donor nila. Sa tantiya niya'y nasa edad 40 na ito. May itsura at talagang namangha siya sa tangkad ng lalaki. Mukhang hindi ito purong Pilipino matapos niyang mapagmasdan ang mukha ng estrangherong bisita. Inilapag na niya ang tray na nakatingin sa lalaking nakikipag-usap sa isa pang madre na may edad na. "Ay sorry po sir, sorry po
." hinging paumanhin ng dalagita matapos matapunan ng dalang juice ang nasabing bisita. Sabay yuko at pinulot ang mga baso. Hindi naman nabasag dahil nga mga bermoda grass ang kinalalagyan ng lamesang mahaba para sa bisita nila na nasa gitna mismo ng hardin. Isa din ang dalagita sa nangalaga ng nasabing hardin kaya kay lago na nang mga pananim nila roon. Red and white roses ang halos pumuno sa harden. Ang ganda nitong pagmasdan lalo na sa umaga kung saan namumukadkad ang mga rosas.

" Okay lang hija, walang problema. I'm good."Nakangiti parin nitong sabi sa kanya. Hindi nito inaalis ang tingin sa kanyang mukha.

" Sorry po talaga," hinging paumanhin ulit ni Pitonia kinakabahan siya na hindi mawari. Biglang bumilis ang tibok ng puso niya.

At alam din niyang mapapagalitan siya ng matandang madre mamaya pagka alis ng bisita. Kaya siguro subra siyang ninierbyos. Nanlamig ang mga palad nito at nagpaalam na kukuha ulit ng juice para sa bisita. Para makaiwas nalang sa mapanuring mga mata ng bagong donor nila.

Pinukulan lang siya ng masamang tingin ng may edad na madre si sister Sonia. Pagkatapos ay nagsasabing ibang tao nalang daw ang babalik dito para maghatid ulit ng juice. Sumunod naman siya para wala ng gulo. Nilingon niya muli ang bisita nila. Ngumiti lang ito sa kanya ng matamis. Nagyuko siya at dali daling bumalik sa loob ng kabahayan.

Matapos ang tagpong iyun tuloyan ng naging magkalapit sa isat isa  sina Pitonia at Jon Realey. Madalas na ilabas ng lalaki ang dalagita pero may consent naman sa mga madre. Masaya lamang si Jon na kasama ito at madalas mapagmasdan ang maganda nitong mukha. Naaliw siya kakulitan at mga patawa nito na nakakapang limot ng sama ng loob. Sa madaling salita magaan itong kasama.

Park.

" Happy birthday, Pitonia." Ani Jon sabay abot sa regalo nito sa dalagita. Isa iyong white gold brecelet. May maliliit na diamante na nakapalibot. Simpling simpli lang kung pagmasdan.