I Love My Uncle's Wife (Ongoing)

Chapter 15: Maybe its you?

-Special guest: Ivan Doschener as Raynan Richardson.- just listen to this sweet love song while you reading this chapter. Nakakagaan ng puso. Promise po.

.
.
.

"Okay, sige since sinabi mong ayaw mong tinatangihan ka sige. Mapilit ka e, " saka nagpati una na sa binatang si Raynan. Nangi-ngiti itong sumunod sa knaya. Kakaiba kasi ang ngiti at maaliwalas nitong mukha kaya siguro hindi nakakapagta kang maraming ma-fall sa poging ito.

Samantala, habang naglalakad sila panay ang jokes nito na ikinatutuwa ni Pitonia. She really enjoying being with him. Nakakagaan ng pakiramdam ang kakaibang energy nito sa pagpapatawa. Ito ang klase ng lalaking lahat ng babae mamahalin at pakaingatan. Bukod sa guwapo, malambing at friendly mukhang stick to one din. Seriously?

Ano ba ang iniisip ko? May asawa akong tao, teka... complement lang naman iyon e.
Ang isip niyang nalilito na. Marahil ay dahil sa gutom kaya ganun.

"So saan na ngaba tayo?" Tanong niya matapos ang ilang sandali at malapit narin sila sa may villa.

"Hindi ka naman nakikinig e. Sabi ko, ang pagong bakit may kuba sa likod?" He smiled again kung saan lumabas ang maliit nitong biloy at aaminin niyang dagdag poge points iyon. This man is so calm katulad ng song na It might be you ni Erik Santos. Na ipinagtaka din ni Pitonia kung bakit iyon ang sumagi sa isip niya.

"Kapanerang kuba?" Wala sa isip niyang tugon na ikinatawa nito ng malakas, not just malakas but halakhak kung saan nahawa na siya sa binata na talagang nakakahawa ang mga halakhak. Bigla itong sumeryoso at hinarap siya sabay hawak sa mga palad niya na ipinagtaka niya.

"Ah...you know time is life dapat lang na masaya tayo habang may oras pa. Its great being happy all the time. You know?"

"Oh...ah your seems very happy ah? Napapalibutan ka marahil ng palangiting mga tao? Anu ah? And by the way may...hands?" Sabay bawi sa palad na hawak nito.

"No, I mean yes. Oh sorry. Your hands is so soft and perfect kaya nawili akong hawakan. Sorry again." Anya at biglang umilap ang mga mata nito then in seconds muli itong ngumiti sa kanya ng matamis as in asukal.

"Yes or no? Your not sure? Uh just smile, tama ka doon. Walang bayad at nakakagaan pa ng loob ang pagngiti." Curious niyang tanong sa binata then smiled at him. Nahawa narin ata siya sa quick mood nito.

"I'm sure, and...nandito na pala tayo sa bahay mo. Hindi mo ba ako papasukin?" He smiling again.

"Huh?"napatanga siyang muli sa kakaibang magic smile ni Raynan.

"Its okay, next time nalang baka you know? At baka ma-fall ka na niyan sa mga ngiti ko. No joke lang."

"Huh? Ah teka lang-"

"Its fine, welcome." Agaw nito sa iba sana niyang sasabihin.

"Welcome? Uh sorry...thanks sa paghatid. Ingat ka. Bye Raynan nice meeting you."

He just waving his hands and go. Naiiling na pumihit si Pitonia kung saan muntikan na siyang masubsob sa isang malapad at matigas na dibdib.

"Careful lady. Iyan ang napapala mo sa pakikipag-usap sa estranghero na iyon." Nakasumangot nitong bungad sa kanya habang ang mga mata'y hindi humihiwalay sa mukha niya. Ang bago at ang fresh nitong tingnan. Nakikita niya dito ang mas bata niyang asawa. Malaki ang hawig ni Brienton kay Jon.

"Teka lang huh, hindi ko naman nahulaan na nasa likod na pala kita. Sorry po. Hindi na po mauulit." Inis niyang tugon at nagmamadaling lumapit sa may gate para pumasok na sa kabahayan. Bigla siyang nailang dahil nga galing siya sa jogging at pawisan din magulo ang buhok.