I Love My Uncle's Wife (Ongoing)

Chapter 13: Panganib!

-Katuwaan lang ang decode song. Kindly play it if you like it. Happy reading!-

.
.
.

Takang napadilat si Pitonia matapos makita ang aninu na pumasok sa silid niya. Patay ang ilaw kaya hindi niya mabistahan ang pangahas na pumasok sa kanyang kuwarto ng walang paalam. Bigla siyang napaatras nang lumapit ito ng lumapit sa kanya. Napahawak siya sa headboard ng kama. Biglang lumapit ng lumapit pa sa kinaruruonan niya ang aninu kaya napasigaw na siya ngunit nalunok lang iyon sa lalamunan niya matapos siyang hablutin nito at itapon sa dingding dahilan para magdugo ang bibig niya.

Sa lakas ng pagkakalugmok niya'y  nanlabo na ang paningin niya. Hindi pa ito nakuntento at sinipa siya ng sinipa. Halos gumapang na siya ngunit wala itong awa na binubugbog siya. Tinangka niyang sumigaw ng saklolo pero bingi ang lahat ng tao sa kabahayan.

Iniisip niyang baka pinatay na nang halimaw na ito ang mga kasama niya? Huwag naman sana. Piping dalangin niya sa gitna ng paghihirap sa kamy ng hayop na ito. Na wala siyang alam na naging kasalanan.

"Sinu ka ba talaga?!" Lakas loob niyang tanong. "Sorry pero hindi ako isinuka ng nanay ko!" Nakangisi nitong pamimilosopo sa tanong niya. "Just answer me, asshole!" Matapang niyang tugon.

"Asshole huh?!" Saka siya muling sinakal ng lalaki! Even his voice is so creepy. Nakakapanindig balahibo. Iyung tipo na nais munang magpalamun nalang sa lupa para lang matakasan ang bangis nito!

She hissed again at pilit na kumakawala sa mahigpit nitong hawak sa kanyang namumula nang leeg. Pinapalo na niya ang kamay nito dahil hindi na siya gaano makahinga. Tila gigil na gigil naman ito sa pagsakal s kanya.

"Alam mo ba ng dahil sa magulang mo kaya nagkaganito ako! Your should be dead! Wala kang karapatang mabuha!" Sigaw nito na ikinagulantang niya. May magulang pa siya? Buhay pa ang parents niya? Nasaan sila? Bakit siya pinapagbayad ng lalaking ito? Nagugulahang napaiyak siya.

"Oh just release me,"
"No!"

"Please?"

"So its seems like you don't have any idea about your parents! Huh?! Tama ba ako?! " Sabay hawak sa buhok niya. Halos mapunit na ang anit niya sa subrang higpit ng pagkakahawak nito sa buhok niya.

"I hate you! At wala akong alam sa sinasabi ko! Patay na ang mga magulang ko at wala akong kasalanan sayo hayop-" pero dumapo na sa bibig niya ang kamao nito. Nalasaan na niya ang dugo na umaagos duon.

"Your incridible girl para magmakaawa tapos biglang babangis ulit. Ibang klase ka."

Nanlilisik ang mga matang tiningala niya ito." Your be sorry kapag nakawala ako dito na buhay pa! Papatayin kita!"

"Oh so scared..." bago siya muling sinampal ng magkabila ng lalaki. Nagkaroon siya ng pagkakataon na sipain ito sa hinaharap. Namilipit ito sa sakit.

Tumakbo si Pitonia patungong pintuan. "Saan ka papunta huh!" Sabaya hawak sa buhok niya. "Bitawan mo ako hayop!"

"No until you dead, bitch!" Muli siyang sinakal at nagpumiglas naman siya. Itinaas siya nito dahilan para manlaki ang mga mata niya dahil nga hindi na siya makahinga. Nanlalabo na ang paningin niya. Katapusan na niya ito.

Biglang bumukas ang pintuan  at sinipa ang lalaking nanakit  sa kanya. Napadaing si Pitonia matapos mabitiwan ng halimaw at bumagsak sa sahig. At napasigaw siya ng malakas ng magpalitan ng suntok, sipa ang dalawa sa harapan niya. Parehong palaban at ayaw magpadaig ng bawat isa. Likas na tuso ang halimaw kaisa tagapagligtas niya.

Sinubukan niyang tumayo at kinapa niya ang  switch ng ilaw ngunit saraod iyun. Mukhang pinatay na ng hayop na lalaking ito ang ilaw bago pumasok sa kabahayan! Tuso nga naman anf mga mamatay tao. At paano ito nakapasok ngayong marami siyang bantay. Baka patay na silang lahat at hindi niya kilala ang tagapagtangol niya ngayon.
Madilim kasi. Nataranta siya ng malugmok ang lalaking nagtatangol sa kanya. Kaya tinangka niyang tumakas at pilit binubuksan ang bintana. Nahablot siyang muli at kasabay nun na narinig niyang binaril nito ang nagtatangol sa kanya.

"Hindi! Hindi!" Sunod sunod niyang palahaw. Naaninag niyang naliligo sa sariling dugo ang lalaki kung saan nakangisi ang demonyong estranghero habang nakatunghay kay Brienton! Patay na si Brienton? Ang tagapagtangol niya?!

"No!" Palahaw niya. Humalakhak ang halimaw na siyang siya sa nakikitang paghihirap niya.

"Mga hayop! Mga baboy kayung lahat! I will kills you all!" Duro niya sa mga ito.

"Really?!"

Naglupasay sa iyak si Pitonia ng dahil sa kanya ay namatay si Brienton! Pinagtatawanan siya ng mga iba pang kasamahan ng lalaki. Kinilabutan siya sa klase ng tingin ng mga ito sa kanya.

"Your so beautiful, Pitonia ang batang bata na asawa ni Jon ang walang hiyang iyon ang tumulong sa magulang mo para pahirapan ako! Mga walang hiya sila!" Sabay tutok nito ng baril sa ulo niya. Napapikit siya at hinantay ang paputok ng baril ang kikitil sa kanyang buhay. "Dapat kang mamatay!"

"Outch!" Hiyaw niya matapos maramdamang may sumampal pala sa kanya. Napadilat siya at napatingin sa guwapong mukha ni Brienton. "My God buhay ka." Sabay yakap dito ng mahigpit na ipinagtaka ng binata saka napayakap din sa kanya.

"Hija binabangungot ka. Nagtaka kami at bigla kang nagsisigaw." Ang mayor doma ng villa.

"I'm sorry at napalakas ang samal ko e. Hindi ka kasi nagigising." Sabi ng kayakap niyang si Brienton. Humigpit ang yakap niya dito. Natatakot pa kasi siya at nanghihina ang katawan dahil sa tila totoong panaginip na iyon.

"Maiwan ko na ho kayo sir, maam." Ang mayor doma ulit.

"Sige ho." Si Brienton na medyo inilayo siya. Nagtama ang paningin nilang dalawa. Mga mata lang nila ang naguusap.

Nitong mga nakaraang araw ay lagi siyang ginugulo ng babaing kaharap niya ngayon. Nalalanghap niya ang nakakahalina nitong hininga smell strawberry. Lalong lumalakas ang kabog ng dibdib niya tila iyun lalabas sa subrang lakas ng pintig. He need a doctor maybe.

"Are you okay now?" Maya maya tanong niya ng tahimik na tumayo si Pitonia saka nagtungo sa may glass window. Napahalukipkip ito habang nakatanaw sa labas ng villa. Iniisip kung ang panaginip niya'y may katotohanan at anung connection ng pagkakaroon niyang bigla ng magulang?

"Okay lang ako...its, just a nightmaire. A very bad nightmaire's."

"Sorry, hindi kaagad kita napuntahan."

" Sabi ko okay na ako. Thanks...you can go back to sleep. Sorry din at nabulabog ko pa pati pagtulog ninyong lahat."

Tumayo ang binata at lumapit sa kanya. Napaatras siyang bahagya hinawakan kasi nito ang kamay niya. "Dito lang ako, babantayan kita hanggang sa makatulog ka."

Napakunot noo siya habang nakatitig sa binata." No, lumabas ka na." Saka binawi ang kamay na hawak nit at tumalikod sa binata. Lumipas ang ilang minuto na nakatalikod siya dito.

Paglingon niya'y nakahiga na sa may mahabang sofa sa tabi ng pintuan si Brienton. "Tulog?" Tanging nasambit niya. "Matigas din pala ang ulo mo e. Sabi ng lumabas ka na." Bulong niya sa sarili saka nahiga pabalik sa kama niya at nagtalokbong pero bumabalik ang mga nakita niya sa kanyang panaginip. Pabaling baling siya sa kama. Hindi magawang matulog muli. Pakiramdam niya ay naiwan ang sakit nang pagkaka sakal sa kanya ng kung sinumang masamang elemento na laman ng kanyang panaginip.

"Bakit, hindi karin makatulog."

Muntikan na siyang mapasigaw sa malagom na tinig ng binata. Gising din ba ito? Hindi din ba ito makatulog kagaya niya?

"I'm good." Saka bumalik sa kama si Pitonia para matulog narin ang binata. "Your not a good lier Pitonia." Naupo ito sa gilid ng kama niya." And what are you doing, huh?" Lumapit kasi ito sa kanya at nahiga sa tabi niya. "Binabantayan ka. Baka bangungotin ka na naman." Saka sumukob sa kumot niya." Hey,"

"Matutulog lang po ako dito. No more else. Don't worry hindi kita gagapangin... tita." Saka pumikit muli.

"Ayst!" Inis niyang buwelta dito. Pero tumalikod ito sa gawi niya kahit pa magkadikit narin silang dalawa dahil nga iisang kama't kumot sila.

Itutuloy...