I Love My Uncle's Wife (Ongoing)

Chapter 19: Cold night

Its cold night.

Naglalakad sa may garden ng villa si Pitonia. Yakap yakap ang sarili dahil sa malamig ang hanging pang-gabi. Nililipad ng hangin ang mahaba niyang buhok habang nag-paikot ikot. Halatang hindi mapakali. Dahil
hindi parin mabura bura sa isipan niya ang pagtatagpo nila ng binatang pamangkin ng asawa sa silid nito this early morning. That scene never leaving her thoughts  and its so dangerous for her staying in this place she knew it well. So tempting close to this man. Napabuntong-hininga ito at muling naglakad lakad. Tamang tama at bilog na bilog ang buwan kaya maliwanag ang buong paligid. Napapakagat labing napayuko siya at napahilamos sa sariling mga palad.

"Uh...I want to scream, a big and louder. If I had a chance to do it." Kausap ang sarili. "Calm down Pitonia, all of those is nothing. Its just...urgh!" Sabay sapo muli ng mukha. " I hate this feeling, God please guid me. I love my husband. And I hate what happening now."

Maya maya pa ay umupo siya sa may mahabang rattan bench doon saka tumingala sa ka langitan. Maraming bituin na nagkikislapan at natutuwa siyang panoorin ang mga ito. Itinaas niya ang mga kamay na para bagang nais hawakan ang nagkikislapan na mga bituin.

"How I wish, I can touch you. How I wish I'm one of you, ang hirap pala maging tao minsan. Kayu isa lang ang purpose dito sa mundo ang ilawan ang madilim na gabi." Bulong niya sa sarili. Naglakad pa siya at tumingala muli. "Sabi nga nila, sun and the moon is different and never compair you self because likes you, your shine when it time." Saka napahawak sa damit niya. Medyo nabuksan iyon dala ng hangin.

Bigla siyang natukso na maglakad lakad pa ng biglang may matanaw siya mula sa dagat na tila tao. "Uh, teka may naliligo sa kalaliman ng gabi? Weird," Saka patakbong lumabas ng gate at tinungo ang natanaw niyang tao. Lumusong siya kaagad sa tubig at nakalimutan ng tuloyan ang lamig dahil tila wala ng buhay ang palutang lutang na tao. "Hey, sinu-? Uh Brienton?! Anong..." saka niya ito hinila sa pampang. Pinulsuhan niya ito kaagad at pinakingan ang tibok ng puso habang nakadikit sa dibdib ng binata ang tenga niya." Brienton gumising ka nga! Hey! Hoy! Diyos ko po! Tulong!" Nang bigla itong dumilat at titig na tig sa kanyang mukha. Basang basa na siya sa mga sandaling iyon na tila tulala din gaya nitong si Brienton na nalunod.

"I saw you, your almost drawn- so I-"

"Alam mo, pakialamera ka talaga. Natutulog ako sa tubig ano ka ba! At hindi ako nalunod, tanga." Then pushed her away.

Napamaang siyang bigla at marahas na napatayo.
"Wow, thanks huh?! Next time na matulog ka doon ka silid mo! Weirdo, natutulog dito sa dagat habang nakalutang! Mas tanga ka siguro kumpara sa akin. Ibang klase din ang originality mo ano? Matutulog  ka sa dagat. Sana sinabihan mo ako para na-video kita and posting on youtube para mag-trending ka!" inis na inis niyang buwelta sa binata. Gustong gusto niya itong tirisin ng pinung pino na parang powder. Para magtino sa pangiinis sa kanya imbis na pasalamatan sa ginawa niyang kabayanihan.

Bayani? Nah.

" Ang ingay mo. Just shut up. Huwag mong hintayin na pasalamatan po kita kasi, sinira mo ang magandang at tahimik kung oagtulog. " Sabay talikod sa kanya na inis na inis na naman.

Walang modo talaga ang lalaking ito ever since. Taliwas na taliwas kay Jon! Gerrr!

"Oh... kung susundin kita  sa nais mo na matulog ako sa aking kuwarto  aba, malay kung may binabalak ka na naman. Na  baka ka lang... bigla mo akong pasukin doon kagaya kaninang umaga." Nakangisi nitong sabi habang naglalakad na pabalik siya'y nakasunod lang dito. "Ang kapal mo ah! Bawiin mo iyon!" Sigaw niya dito. Nagpapadyak pa niyang sabi. Tumilapon tuloy ang mga alikabok. Kawawa naman nadamay sa galit ni Pitonia.