I Love My Uncle's Wife (Ongoing)

Chapter 26: The Beautiful Slovenia.

Hey there! Sana matapos ko na siya bago matapos ang October! Wish me na sumipag sa pagsusulat!

.
.
.

Four Am. Cold. Fall. May mga naglalagasan nang mga leaves at kulay orange at yellow ang lahat ng mga nadadaanan nila. Napaka presko din nanghangin kahit dito sila sa city. Inilabas ni Pitonia ang kamay sa maliit na binatana para maramdaman ang lamig ng hangin. Maymaya pa ay naidlip ito habang naka upo.

Sakay ng lemousine  ang dalawa habang nakaunan sa may hita niya si Pitonia na panay ang paghihilik ng maliliit ang cute,cute tuloy nito kaya natatawa nalamang siya na tila sira habang pinagmamasdan ito na nahihimbing sa pagtulog sa kandungan niya.

Tumuon ang mga mata ni Brienton sa kamay ni Pitonia na nakapatong sa dibdib nito
Marahan niyang kinuha  iyon at pinagsalikop ang mga palad nilang dalawa."If you not married to my uncle, makikilala pa kaya kita? Mapapalapit ka kaya sa akin ng ganito?" Bulong niya habang nakatingin na tila wala sa sarili sa magkasalikop nilang mga daliri.

"All I know I want to protect you. To give you a comfort home. That's all I know for now. Thanks for here. Sa pagtanggap mo na protektahan ka. I'm happy. I'm so happy, yeah. As of now hindi ko pa alam pangalanan ang nararamdaman kung ito. Pero kung malalaman ko man. Alam kung mali, maling mali."

Biglang gumalaw ang natutulog na babae. Kaya na pa upo siya ng tuwid pero nang akamang hihilain niya pabalik ang kamay na hawak nito ay humigpit ang kamay ni Pitonia na nagpapahiwatig na huwag niyang bawiin ang kamay.

"Kawawa ka naman. You always a lonely girl since birth. Lagi kang iniiwan ng mga taong mahal mo. Pero ikaw hindi ka parin nagbabago. Mahal na mahal mo parin sila. At pinagkakatiwalaan. Your too selfless. How to be you? Madali kang mainis sa mga bagay pero ganun ka din kabilis magpatawad kapag may nanakit sayo. Your too soft and naive."

Muli itong gumalaw pero nanatiling nakapikit at naghihilik ng maliliit.

"Uncle, do you till have care for her?"Saka may kinuha sa bulsa ng pants. His phone. Now he's taking pictures with her while she is sleeping.

May tinawagan mayamaya.

"Hello po. Opo. Kasama ko po siya uncle, she is deadly sleeping." Matapos ipadala ang picture message sa tiyuhin na nasa America parin. Walang balak kausapin ang asawa nito kahit sa phone. Bagaman nag-aalala parin. Natural Pitonia is his reponsibility after all.

Mag-uumaga na natapos ang successful concert ng BTS. Nakita niya kung gaano kasaya si Pitonia at pansamantalang nakaligtaan ang reyalidad na nasa panganib ang buhay nito ngayon. And of course her parents na hindi parin niya mahanap kung saan nagtatago ang dalawa.

Huminto ang sasakyan at biglang may dumaan na naka-motorsiklo at bumaril sa kanila. Pero dahil bullet proof kaya hindi iyun pumasok sa loob. Pero nagising parin si Pitonia dahil sa ingay na iyon at napayakap ito sa kanya bigla matapos makita ang lalaking bumaril na ngayon ay patay na at naliligo sa sariling dugo habang dilat ang mga mata na nakatitig sa kanilang dalawa na nasa loob.

"His dead now. Oh my God Brienton anung nanyayari at pinagbabaril nila tayo?"

"Hush, hush. Its alright now. Your safe. Don't worry.I'm here."

"Sa-salamat at nagsumiksik sa dibdib ni Brienton." Samantala hindi maka kilos ng maayos ang binata sa ayos nila. Nakabukaka ang mga hita nito habang naka-upo sa mga hita niya at magkaharap silang dalawa.

"Sorry." Saka mabilis na inayos ang sarili. Walang naging tugon ang binata. Hanggang sa maka-upo na siya sa tabi nito. Bigla siyang nakaramdama ng hiya. Alam niyang namumula siya ngayon. Ramdam din niya ang tensyon sa pagitan nila hindi dahil doon sa lalaking namaril kundi sa ayos nila kanina.