MVP'S Pov.
"Wow, ha. Magkaka-panisan na ba tayo ng laway ngayon? What's the problem, nag-away kayo? 'Di bati? Ah, may hindi pinagkaka-sunduan!"
Napa-tingin kaming lahat kay Rhett na kanina pa nagta-tanong at nagda-daldal.
Surpringly, ka-roommate rin namin s'ya. Fair enough, at least may makakasundo at kaibigan dito sa loob ng mala-cursed na dorm.
At, paano nga pala kami nakapasok ng dorm? Putakte, meron naman palang susi itong si Snow! 'Di naman kasi namin kayang pag-sabihan, baka isumpa n'ya ang pagkakaroon ng lovelife ko -_-.
"Dude, uunahin ko na sila. Una na sa lahat, hindi namin gusto 'to. 'Yung magsama-sama sa isang kwarto, makita ang pagmu-mukha ng isa't-isa at kahit man mag-umpisang gumawa ng pag-uusapan. Nasa kultura naming mga FS ang hindi makagawa ng eye-contact o skinship man. Ewan ko ba sa mga engot na'yan, paano ngayon ako maka-katiis sa loob ng dorm na'to?" All eyes on me at alam ko na nakatingin na silang masama saakin, "See? Hindi rin nila alam ang salitang joke, sinong papatol na makipag 'kaibigan' sakanila?"
Nagkibit-balikat nalang s'ya at there again, a complete silence. Nandito kaming lahat sa living room. May kan'ya-kan'yang ginagawa, walang talagang may balak na magsalita. 'Yung isa nagba-basa, 'yung isa nakahead-set, 'yung isa umi-ikot sa spinning chair, 'yung isa tamad na naka-upo sa sofa, 'yung isa naka-kabesa na niya-yakap ang unan, 'yung isa naka-sandal sa pader na naka-tayo, 'yung isang pinagla-laruan ang kamay habang naka-upo, si Rhett tini-tignan kami isa-isa na nagta-taka parin, ako pina-paikot ang bola sa mga daliri at 'yung isa naman ay naka-duko sa lamesa.
"C'mon! Really!" Halata naman na nabo-boring na ang bagong salta, "Anong klaseng sitwas'yon 'to? I can't handle this anymore, kailangan kayong magka-ayos! Is there something na kahit isa lang ay magkaka-sundo ka'yo? We need to fix this relationship!"
"I'll pass."
"'Di ako sali d'yan."
"Me too."
"Me three.." Sabat ko narin.
Walang may balak magti-tigan saamin. Talagang mata-taas ang pride ng isa't-isa. Napa-kamot nalang si Rhett at napa-buntong hininga.
"Mr. Rhett, please give up nalang po already. Pilit ko nga po silang kina-kausap, parang wala man lang silang balak na tignan ako at replayan. Ang sakit po sa feeling. Masakit pa sa heartbreak ang walang puma-pansin sa'yo." The friendly explained sadly.
Bigla nalang kaming ng maliliit na hikbi galing kay Rhett habang pina-pat ang likod ng umi-iyak naring si Friendly. He was touched and moved at the same time. Seryoso!? Ganito ba kababaw ang luha ng isang 'to?!
"I've made a decision, mga kaibigan!" Pinunasan n'ya ang mga luha n'ya at humarap saamin na may runny nose, "Aayusin natin ang mga mababaho ninyong pag-uugali! Ngayon na! Ako ang aayos ng napaka-panget n'yong relasyon sa isa't-isa at ang humindi at umayaw ay malalagot! And that is, by playing a GAME!"
BINABASA MO ANG
Campus Personalities (Ongoing)
Fiksi RemajaMeeting someone was fate, becoming friends was choice, but falling inlove with each other, was beyond their control. Campus Personalities. Famous Students. That's what they are all known. They are the prideful children of Carvtine High. They don't c...