Twins?!

(A/N) + 1

(A/N) heey allemaal voordat jullie beginnen te lezen wil ik wel even zeggen dat niet alles in dit boek hetzelfde is als in de film/serie.
Ps: Kijk eerst naar de foto en het filmpje hierboven voordat je begint te lezen ;)

Pov Magnus
Daar staat hij dan, mijn vriendje op het punt om te trouwen met een vrouw... Ik zucht en zie Clary en Isabelle vol medeleven naar me kijken. "Als er iemand bezwaar heeft tegen dit huwelijk, spreek nu of zwijg voor eeuwig..." hoor ik de priester zeggen. Ik slik en kijk naar beneden, het liefst zou ik nu naar huis gaan en me bezatten om alles te vergeten maar dat kan ik niet... Ik kan Alec niet in de steek laten... 'Stop het huwelijk... Alec hoort gelukkig te zijn maar dat is hij niet met haar...' Ik kijk op en zie Clary rechtstaan. Wat doet ze? Neemt ze het voor me op? "Clary heeft gelijk..." antwoord Lydia en ze kijkt naar Alec. "Je verdient het om gelukkig te zijn... wat er ook gebeurt en als dat niet met mij is dan is dat maar zo... volg je hart Alec" zegt ze en wrijft over zijn wang. Ik sta recht en wil weg gaan maar Alec zijn moeder houdt me tegen. "Niemand gaat weg tot het huwelijk voorbij is" fluistert ze en ik slik. Als ik me omdraai zie ik dat Alec al van het verhoogje is gekomen... Ik slik zenuwachtig. Hij komt op me af gelopen en zijn moeder gaat naar hem toe. "Alec wat doe je?!" 'Zwijg mam...' antwoord hij en kust me. Ik glimlach verlegen en kus terug. Niet te geloven...

Pov Clary
Ik zie hoe Jace stil lacht en hoe Isabelle glimlacht en dan besef ik dat ik hier misschien toch wel goed aan gedaan heb... Ik heb ervoor gezorgd dat Magnus en Alec allebei gelukkig kunnen zijn en dat geeft me een geweldig gevoel... Ze zijn zo schattig samen... Ik kijk glimlachend naar hoe Magnus overdonderd kijkt en dan gewoon verder kust met Alec. Ik voel hoe iemand mijn hand pakt en kijk naar Simon... Als ik door heb dat ik bloos kijk ik snel weg... Jace zijn ogen branden op mijn rug en ik zie hoe hij zich probeert te beheersen... Voorzichtig laat ik Simon zijn hand los en ga naar mijn kamer. Waarom moet alles zo ingewikkeld zijn?

Pov Alec
"Hey Izzy weet jij waar Clary is?" Vraag ik. 'Volgens mij zit ze op haar kamer.' antwoord ze en ik knik. "Magnus ik weet waar ze is" fluister ik in zijn oor en ga naar haar kamer. Hij volgt me en klopt op haar deur. 'Binnen' hoor ik en doe de deur open. Magnus loopt naar Clary en knuffelt haar stevig. 'Je weet toch dat je mijn leven hebt gered he?' Hoor ik hem vragen en slik. "Meen je dat? Ging je het echt doen..." vraagt ze geschokt en hij knikt. 'Ik zou niet weten wat ik zonder mijn Alexander zou moeten doen... volgens mij was 20x na elkaar sterven dan nog beter dan hem verliezen' zegt hij en kijkt me aan. Ik bloos en glimlach verlegen. 'Clary ik weet dat we niet altijd de beste vrienden zijn geweest maar ik ben je echt enorm dankbaar' zeg ik en knuffel haar. "Ik deed enkel wat ik dacht dat goed was..." antwoord ze. 'Volgens mij deed je meer dan dat... Je hebt niet alleen mijn vriendje gered maar ook onze relatie... we staan bij je in het krijt... als je iets nodig hebt roep je maar' zeg ik ze glimlacht "Dankje..."