(A/N) Heey allemaal sorry dat de 'benedelingen' niet aan bod komen in dit hoofdstukje maar ik had geen idee hoe ik ze er in kon verwerken (buiten Magnus dan want heksenmeesters horen ook bij de 'benedelingen') maar ik hoop dat jullie dit toch een goed hoofdstukje vinden. Ps: binnen 2 weken komt er geen 2 delen online omdat ik de dag erna met mijn examens begin. Ik hoop dat jullie dat begrijpen (wss wel :) ) Maar er komen misschien wel 4 delen online volgende week. Geniet van dit hoofdstukje (en laat zeker een comment achter ;) ) Bye
Pov Jace
"Dus Magnus kan Clary redden maar dat kan hem zijn leven kosten?" vraag ik en Alec knikt. Ik zucht "Bestaat er geen zalfje ofzo dat haar kan redden?" 'Dat bestaat maar ik vrees dat ik niet alle ingrediënten heb... Het spijt me... ' zegt Magnus "Dan ga ik ze halen..." 'Oke' zegt hij en verteld wat hij nodig heeft. "Waarom heb ik het gevoel dat je nog iets van plan bent?" vraagt Alec en Magnus slikt. "De enige spreuk die ik ken om de pijn te verlichten heb ik nog nooit kunnen oefenen dus kan het net dezelfde gevolgen hebben als zonder het zalfje..." zegt Magnus en Alec zucht. 'Liefje ik wil je niet kwijt...' 'Alec nu kwets je me... Denk je nu echt dat je zomaar van me verlost geraakt?' vraagt Magnus en ik zie hoe Alec zwak glimlacht. 'Oke... Maar vanaf dat je voelt dat het niet gaat stop je' 'Komt in orde liefje' zegt hij en gaat naast Clary zitten. 'Jace ik weet dat je haar niet alleen wilt laten maar we moeten die ingrediënten halen...' zegt Alec en ik knik.
Pov Magnus
Ik ben zo een idioot... Waarom heb ik gezegd tegen Alec dat ik het aankan... Ik kan dit helemaal niet... Maar ik moet het proberen... Ik moet het proberen voor Alec en zijn Parabatai... Oké daar gaan we... Ik knip in mijn vingers en begin met de spreuk. Tot nu toe valt het mee, als ze op tijd terug zijn is er niks aan de hand. 'Mam? Wat doe jij hier? Waar zijn we?' mompelt Clary en ik slik. Dit is niet goed... Ik voel hoe mijn energie wegstroomt en zucht. Ik kan niet stoppen want dan is ze er zeker geweest... Waar maak me eigenlijk zorgen over? Ik heb dit al eens meegemaakt... We komen er allebei kerngezond uit, er is nog niks ernstigs aan de hand... Het is nog niet alsof ik flauw ga vallen. *Een goed uur later* Ik schrik me een bult als de grond plots begint te trillen. Dit is niet goed... Dit kan alleen als mijn magie bijna op is... "ALEC HAAST JE!!!" schreeuw ik wanhopig en voel hoe ik met de seconde zwakker wordt. Dit is zo'n foute boel... "Het spijt me dat ik je niet heb kunnen redden Clary" mompel ik en dan zie ik nog net de deur openvliegen voordat alles zwart wordt...
Pov Alec
"Liefje we zijn er! Kan je nog even volhouden? We hebben alles!" schreeuw ik en slik als ik hem nergens zie. 'Magnus?!' Schreeuwt Jace en loopt naar de bank. Ik ga mee en slik. "Magnus wordt wakker" zeg ik en ga zitten. Ik pak zijn hand en kijk hem aan! Waarom luistert hij nu nooit?! "Magnus laat me niet in de steek" snik ik en knuffel hem. Jace voelt aan Magnus zijn pols en schudt zacht zijn hoofd 'Het spijt me Alec... Hij is er niet meer...' Zegt hij en kijkt weg. "Nee! Nee dat kan niet! Magnus je mag me niet alleen laten!" Schreeuw ik en trek hem dichter tegen me aan. 'W-wat is er aan de hand?' Hoor ik iemand mompelen en met tranen in mijn ogen naar Clary. "Heey je bent terug..." zeg ik en slik. Ze kijkt me bezorgd aan. 'Oke jongens zeg op wat is er aan de hand? En durf niet te liegen tegen me' zegt ze en Jace verteld alles... 'Dus Magnus heeft zich opgeofferd om mij te redden?' Vraagt ze in de war en ik knik. 'Oh mijn god... Het spijt me zo Alec...' Snikt ze en knuffelt me."Hij wilde het zelf... Hij mocht je anders had hij het nooit gedaan... Toch?" zeg ik meer mezelf troostend dan haar en probeer me sterk te houden. Als we even later terug in het instituut komen ga ik meteen naar mijn kamer. 'Alec waar ga je heen? We moeten pra-' ik hoor hoe mijn moeder onderbroken wordt door Jace die zegt dat ze me best even gerust laat. Ik sluit mijn deur en laat me op mijn bed vallen. Het duurt niet lang voordat de tranen stromen.
JE LEEST
Twins?!
FanfictionStel je voor... Je zit al heel je leven in een pleeggezin omdat je ouders wisten dat je een gevaar vormde voor hen... je hebt daar een broer en jullie zijn de beste shadowhunters van de buurt. Op een dag staat er een vampier voor je of beter gezegd...