Anahtarı ev kapısına sokup çevirince, kapıyı yavaşça aralayıp eve girdim.
"Biri var mı?" diye bağırdım.
Ses gelmeyince "O zaman, dans!" deyip çantamı rastgele bir köşeye fırlattıktan sonra evde hoplaya zıplaya şarkı söylemeye başladım.
Evde delirmiş gibi saçma sapan hareketler yaparak odama çıktığımda üstümü değiştirmek adına dolabımı açtıktan sonra tişört ve tayt alarak üstümü değiştirdim.
Gayet manyak bir şekilde dolaşırken neden mutlu olduğum hakkında hiçbir fikrim yoktu.
Telefondan bildirim geldiğini belirten ses gelince, telefonu elime alıp kiliti açtım.
Shawn: Bizim şehirdensin, değil mi?
Shawn: Lina'yı tanımanın başka bir açıklaması olamaz
Bilinmeyen Numara: Yuh çok zekisin
Shawn: Bizim okuldan mısın?
Bilinmeyen Numara: Belki evet, belki hayır.
Bilinmeyen Numara: Neden sorduğunu anlamıyorum sonuçta beni merak edecek kadar umrunda olmadığını sanıyordum
Shawn: Merak.
Bilinmeyen Numara: Ah tabii.
Shawn: Peki bir şey soracağım
Bilinmeyen Numara: Sor
Shawn: İsmin ne? Benim karşıma çıkmaktan korkmadığını söylemiştin.
Bilinmeyen Numara: Adrienne.
Shawn: Diyeceğini tahmin etmemiştim..
Adrienne: Şaşırtmayı severim.
"Neden sırıtıyorsun?" Lina'nın sesini duyduğumda o söyleyene kadar sırıttığımın bile farkında değildim.
"Sana ne?" dedim ters bir ses ile ve telefonu kapadım.
Kuşkulu bakışlar ile "Kiminle konuşuyordun?" diye sordu.
"Tekrar söylüyorum; Sana ne?"
"Tekrar soruyorum; Kiminle konuşuyordun?"
"Seni ilgilendirmez." dedim ve arkama yaslandım.
"Bu işin peşine bırakmayacağım, Lisha." dediğinde cevap vermedim ve kapımı çarparak kapatmasını izledim.
*
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UNATTAINABLE/Mendes
Fanfiction"Sen, seni gerçekten ve sonsuza kadar sevecek birini görmeyecek kadar körsün." * En yüksek kısa hikayede #10 En yüksek hayran kurguda #35 (Kısa hikayeden, hayran kurgu kategorisine alındı.)
