UNATTAINABLE/Mendes

24

Aslında bu bölümü atmayacaktım ama bayanmendesarmy'den gaza geldim sanırım kitabın başından beri yorumları istila eden biri seni love
Neyse mucuklaştığı günü Shawn'ın ağzından yazıyorum fikir için tşk Pınarcm.

*
Shawn'dan

Şu an ne olduğunu anlamıyordum.

Ne tepki vereceğimi şaşırmıştım. Lina'ya kaşlarımı kaldırdım. "Neler oluyor?"

Raff'in burada işi neydi?

"Selam, beni hatırladın mı Mendes? Ah unutmadın bile bence." dedi sırıtarak. "Ne işin var burada?" dedim kaşlarımı çatarak. Lina ile Raff'in ilgisi neydi?

"Hatırlıyor musun sende? Hani sürekli derslerde iyiydin. Hep iyi çocuk sendin. Ben de senden nefret ederdim, hiçbir şey değişmedi ha?" Yumruklarımı sıktım, ne boklar dönüyordu burada?

"Ama ne yazık senin için. Bu sefer ben kazandım, bak sevdiğin kız beni seviyor." dedi ve güldü. "Ne?"

Ne diyordu bu?

Lina konuştu bu sefer "Üzgünüm Shawn ama Raff ile zaten tanışalı 6 ay oldu." İğrenç bir şekilde güldü. "Keşke Lisha'yı dinleseydin, Raff bunu sununca benim işime geldi biliyor musun? Ben de Lisha'dan nefret ediyorum." Göz kırptı.

"Ne oldu şimdi?" dedim olayları anlamayarak, kandırılmış mıydım?

"Kandırıldın." diyerek adeta bana yanıt verdi Lina.

Harika.

"Vay be." diye fısıldadım, ne diyebilirdim mı?

"Shawn, Shawn, Shawn yazık sana. Sevdiğin kız beni seviyor, üzgünüm."

Düz düz baktım ona. Canım acıdı belki. Ama bunun Lina ile ilgili bir alakası yoktu; kandırılmak koyuyordu.

"Ve şimdi Shawn Peter Raul Mendes. Biz gidiyoruz, sen yalnız kalıyorsun."

Yalnız kalıyorsun.

Arkalarını döndüklerinde ve gitmeye başladıklarında, arkalarından bakmaktan başka bir şey yapmadım.

Ayakta duracak güç bulamadım bir an, yere çöküp başımı duvara yasladım.

Lisha haklıydı başından beri.

Ama ben, onu kırmıştım.

İğrenç herifin tekiydim.

Yanımda bir hareketlilik hissederken başımı çevirdiğimde, Lisha'yı görmeyi beklemiyordum.

Ben onun sevgisini ve onu hak etmiyordum.

"Özür dilerim. Bir anlamı olmasa bile." dedim. Sustu bir süre, sanki ben ne dersem diyeyim ona anlamlı gelecekti.

"Anlat." dediğinde kaşlarımı çattım. "Neyi?" Diye sordum.

"Kimdi o çocuk? Kaç gündür neden yıkıksın, niye o güzel gözlerinden sürekli yaşlar akmasın diye uğraşıyorsun?" dedi.

Yutkunma gereği duydum.

Her şeye rağmen hâlâ beni düşünüyordu, 'güzel gözlerinden' diyordu.

İğrenç hissediyordum.

"Eski bir dost. Benden sinir olur." güldüm. "Lina ile beni yıkmak için uğraşmışlar. Her şey yalanmış, Lina bir oyuncuymuş sadece." dediğimde Gözlerinde nefreti gördüm. Lina'dan cidden nefret ediyordu çok fazla.

"Özür dilerim." dedim tekrar. "Senin gibi birinin beni sevmesini hak etmiyorum bile, şuan o çocuğun dediği gibi yalnız olmalıyım." dedim içimde olan düşündüklerimi dışa vurarak.

"Hayır." dediğinde dinlemedim ve gitmek için ayaklandım, tam o sırada Lisha kolumdan çektiğinde yüzümüzün arasında çok az bir boşluk oluştu.

Şuan, aramızda çok az bir boşluk vardı ve en ufak bir harekette dudaklarımız değerdi.

Lisha hiç beklemediğim bir şey yaptı.

Dudaklarımızı birleştirdi.

Beni resmen öptü!

Ben kendimden ve büyük ihtimalle Lisha'nın beklemediği bir şey yaptım.

Karşılık verdim, üstelik istemsizce yere oturmuştum ve şuan resmen Lisha kucağımdaydı, kucağımda!

Nefes nefese ayrıldığımızda gözlerimiz odaklandı, Lisha ağzını araladı ama sustu sonra. Konuşmadı.

Sonra bir şey söyledi;

"Acıktım."

*

ÇOK MU HIZLI GİDİYORUM GİDİYORSAM SÖYLEYİN
E AMA 24. BÖLÜMDE KİTAP FİNAL ETTİM BEN ARTIK ZAMANI GELMİŞTİ BENCE