Eve girmek için kapıyı ittirdiğimde anahtarı kenara koyup eve girdim.
Ev sessizdi.
Çantamı bir yere sallayıp merdivenlerden çıkmaya başladım. Odamın kapısının önüne geldiğimde kapıyı araladığım gibi çığlık atmam bir oldu.
"Odamda ne arıyorsun?" dedim yüksek bir ses ile.
Shawn, neden senden vazgeçmeye çalıştıkça salak gibi karşıma çıkıyorsun?
Elindeki defterden kafasını çevirip bana baktı.
Siktir.
Elinde olan defter benim günlüğümdü.
Hızla öne atılıp "Bırak onu!" dedim.
"Beni çok güzel anlatmışsın, sanırım kendime aşık oldum." ona 'ciddi misin?' der gibi baktım.
"Sana aşık olduğumu biliyorsun zaten. Ne var bunda? Eski düşüncelerim onlar." son dediğim cümlede kaşlarını çattı.
"Eski?" dedi sorar gibi bir ses ile. "Artık böyle düşünmüyor musun hakkımda?" dedi değişik bir sesle, ne diyeceğimi bilemedim ama kalbim tam tersini söylerken onu yanıtladım.
"Evet, vazgeçtim. Ablamın sevgilisine," deyip yapmacık bir kahkaha attım. "Ablamın sevgilisine aşık olan bir kız olmak istemiyorum." dedim
Ablamın sevgilisine aşık olan bir kız değil ablamın eski sevgilisine aşık olan bir kız olmak istiyorum.
Kendi sevgilisine aşık olan bir kız.
Kaşlarını kaldırdı. "Anladım." dediğinde "Odamdan çıkar mısın enişteciğim?" dedim enişte kısmını bastırarak.
Bir şey demeden bana son bir bakış atıp kapıdan çıktı, ve gitti.
*
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UNATTAINABLE/Mendes
Fanfiction"Sen, seni gerçekten ve sonsuza kadar sevecek birini görmeyecek kadar körsün." * En yüksek kısa hikayede #10 En yüksek hayran kurguda #35 (Kısa hikayeden, hayran kurgu kategorisine alındı.)
