The Victim Of Kidnapping Case - Closed (Tagalog) (Completed)

#J14/Good Vibes.

#J14/Good Vibes.

Tahimik namin tinawid ang dagat at nakarating na sa isla, sa isla na libingan ko.

Hinila niya ang bangka paakyat sa pangpang at ako naman, pabigat at di pa bumababa.

Naitali niya na ang bangka saka ako tumayo kasi baka matumba nanaman ako.

Ayun ng pagtayo ko may naka-abang nanaman na kamay.

Bago ko to kunin tiningnan ko muna ang mukha niya.

Medyo nag-aaral ako ng psychology sa mukha niya eh.

Iniling niya lang ang ulo niya para tanggapin ko ang kamay niya.

And so I did.

Dumaan kami na kaladkad niya ako habang naglalakad sa naaalala kong daan na puno ng malambot na buhangin at mga punong nakapalibot dito na coconut trees patungo sa bahay na sa likod ay may umiilaw na pula sa gabi, o post light ata ang tawag.

Dumaan kami ng parang wala lang sa lokasyon ng land mine.

Ano nangyari?

Binuksan niya ang pintuan at dumirecho kami sa kwarto na bukas at hinagis niya ako sa kama.

"Pagod na ako, bwisit ang tagal kitang hinanap!" Sabi niya paghiga ko at ang sama ng tingin niya sa akin.

God!

No way!

No!

Rarape-in niya na ba ako?

Lumabas ang mga luha ko na ikinukubli ko sa dilim ng kwarto.

Pero siya ay malinaw sa aking paningin dahil sa ilaw ng buwan na galing sa bintana.

Hinubad niya yung mga damit niya soot ang abs niya, at ginapang niya na ang kama sa itaas ko.

Parehas na kaming nasa dilim at napa iwas ako ng tingin sa kanan, na ang ulo ko ay saktong nasa unan.

Hinarap niya ng marahas ang aking mga labi sa kanya at hinalikan din ito ng marahas.

Hindi ko alam pero sobra kong diniinan ang pagsara ng aking mga labi.

.

.

Over acting lang ako dahil, di rin naman pala nagalaw ang halik niya.

.

.

Nagulat ako ng iikot niya ako sa kama at ako naman ang nasa taas niya, nalalaglag ang buhok ko sa mga mukha niya.

Nakatingin tuloy ako sa mukha niya.

"Soffia, maligo ka muna di ko matiis ang panghi." Sabi niya na nagpapula ng mga mukha ko, na nararamdaman ko.

Napatayo ako agad sa lalaking to.

"Tapos mo maligo, siguraduhing mo matutulog ka sa ibabaw ko.... Kailangan naka dikit o alam mo na ang mangyayari...." Sabi niya at ayun, miracle tulog na siya.

"Wag mo na ring subukan pa tumakas, kahit wala nang land mines..... Mahahanap pa rin kita..." Sabi niya na nagpatayo ng mga balahibo ko, dahil akala ko tulog na siya.

I'm sure yung isla na yon hindi madaling matagpuan...

Same rin sa islang to..

Hindi ko alam kung anong paraan ang ginawa niya para hanapin ako..

Pero ayoko na subukan pa, parang nabawasan ang buhay ko ng makita ko siya sa pangpang.

Naglakad na ako papuntang banyo wondering...