Στην φωτο το σπίτι του Αλέξανδρου
Σήμερα είναι η μέρα που πρέπει να φύγουμε. Θα πάμε στο σπίτι του μπαμπουινου και του γιου του, του κάγκουρα. Δεν θα πάμε σχολείο εγώ κι ο Μίλτος σήμερα μόνο θα πάμε για μια ώρα να αποχαιρετήσουμε τους φίλους μας και μετά θα γυρίσουμε σπίτι να πακετάρουμε τα πράγματά μας.Μαμά - Λοιπόν παιδιά εγώ πρέπει να φύγω σας έχω αφήσει πάνω στο τραπέζι κρουασανάκια και χυμό α και σας παρακαλώ μην αργήσετε να έρθετε γιατί πρέπει να πακετάρουμε τα πράγματά και να παμε στο σπίτι του Αλέξανδρου ο οποίος θα μας περιμένει με το αυτοκίνητό του στις τρεις έξω από το σπίτι μας.
Μίλτος - καλά μαμά
Δανάη
Εγώ δεν της απάντησα καν είμαι θυμωμένη μαζί της γιατί πήρε μια τόσο σημαντική απόφαση χωρίς να μας το πει καν. Ίσως φοβόταν την αντίδρασή μου αλλά έπρεπε να μας το πει. Αφού φάγαμε τα κρουασανάκια, που λέει ο λόγος, όλα ο Μίλτος τα έφαγε εγώ μπουκιά δεν έβαλα στο στόμα μου δεν μπορώ να φάω είμαι τόσο στενοχωρημένη, πήρα το κινητό μου, τα κλειδιά μου, βάλαμε τα παπούτσια μας και φύγαμε. Αφού φτάσαμε έψαξα κατευθείαν στο προαύλιο να βρω τη Μαρία έτσι κι αλλιώς δεν είχα και άλλους φίλους. Την βρήκα στο παγκάκι που καθόμαστε πάντα μάλιστα το έχουμε βγάλει και όνομα το έχουμε ονομάσει το παγκάκι της μοναχιάς (μοναξιάς).
Δανάη - Ευτυχώς σε βρήκα σε έψαχνα παντού. Ήρθα να σε αποχαιρετήσω.
Μαρία - Τελικά είναι σίγουρο ότι θα μετακομίσετε?
Δανάη - Ναι δυστυχώς
Μαρία - Δεν θέλω να φύγεις. Σ'αγαπαω ρε χαζό
Δανάη - κι εγώ σε αγαπώ
Μαρία -...............
Δανάη - ελα ρε βλαμμένο μου μην κλαις θα τα λεμε οπότε θες θα έρχεσαι τα σαββατοκυριακα σπίτι μου θα έρχομαι και εγώ θα μιλαμε στο τηλέφωνο, μην σκας. Τώρα πρέπει να φύγω έλα εδώ ρε χαζό να σε αγκαλιάσω. Άντε Γειά.
VOUS LISEZ
Ο ετεροθαλής αδερφός μου
FanfictionΕρωτας:Η ζωηρη ελξη μεταξύ δύο προσωπων. Συνήθως με την επιθυμια για συνουσια. {-Αυτα τα εσώρουχα σου ταιριάζουν απίστευτα. -Κλεισε μικρε αναγωγε το δοκιμαστηριο. Δεν παίζει να τα παρω είναι πολύ προστυχα. -ε τοτε παρτα μονο για εμένα. Να τα φορας...