Het Spel: Nieuwe Rondes

Hoofdstuk XIII

Floris' P.O.V

Ik zak door mijn knieën en val op het bed. Waarom? Waarom?! Hannah, ik mis haar nu al. Ze is drie minuten weg.

Hartenpijn. Dat heb ik. Het is iets wat niet bestaat. Het is niet echt. Maar toch voel je het. Je hart bonkt harder. En duizenden satéprikkers worden erin gestoken. Hartenpijn. Het doet pijn. Ik heb het één keer eerder gehad. Toen mijn oma overleed. Het deed pijn. En mijn hart wilde niet meer werken. Ik hoopte dat het nooit meer terug zou komen. Maar helaas.

Ik druk mijn hoofd in de kussens. En haal een keer diep adem. Ik besluit om iets te ondernemen.

Jasmijn😚
Hey schat, hoe gaat het?

U
Fuck you. Door die godverdomme actie van jou, is het nu uit tussen Hannah en mij. Je bent een slet zonder leven!

Na een paar seconden krijg ik al antwoord.

Jasmijn😚
Ik zei toch dat je van mij was.

Dat bedoelde ze er dus mee. Het was haar plan. Een plan om mij en Hannah uit elkaar te drijven.

U
Je ben gestoord. Ziek in je hoofd.

Jasmijn😚
Ik ben niet ziek in mijn hoofd, dat ben jij. Dat je ooit voor dat kind bent gevallen. Is echt een lachertje. Je verdient beter Floris. Je verdient een beter persoon. Een persoon zoals ik Floris.

U
Jij bent niet eens een kwart van wat Hannah is.

Jasmijn😚
Ja idd. Ik ben niet eens kwart van wat Hannah is, in het opzicht van: lelijk, dom, irritant.

U
Als Hannah lelijk is ben jij stront.
Als Hannah dom is ben jij een stukje papier.
Als Hannah irritant is ben jij een mug.

Als ik het bericht heb verstuurd is Jasmijn weg. Ik zet mijn telefoon uit en gooi hem nijdig weg, in de hoek van de kamer. Ik sta op van mijn bed en trek mijn jas aan. Frisse lucht zal me goed doen.

Ik loop naar buiten. En loop naar het park. Ik ga op het bankje zitten en buig voorover om gras te plukken. Geen idee waarom ik dit doe, het is gewoon rustgevend.

Na een paar minuten gras geplukt te hebben. Komt er iemand naast me zitten. Ik kijk op en kijk tegen een mollige vrouw. Ik schat haar rond de dertig.

'Jongen kop op.' Zegt ze zonder me aan te kijken. 'Heeft u het tegen mij?' 'Ja.' Ze draait haar hoofd naar me toe. 'Liefde is hard.' Ik kijk haar onbegrijpend aan. 'Hoe weet u-' 'Ik heb vele zonen die allemaal wel eens gedumpt zijn. En als alleenstaande moeder leer je daarmee omgaan en merk je wat ze doen.' 'Maar waarom vertelt u dit aan mij?' 'liefde is als lucht, je kunt er nooit de volledige grip op krijgen.' Ik kijk haar verbaasd aan. Dan loopt ze weg. Liefde is als lucht. Ik kijk de vrouw na. Wat bedoelde ze ermee? Dat het de keus was van Hannah? Ik weet het niet.

Ik loop rond over straat. Als ik dan plots een bekend gezicht zie. Zack loopt rond met Catherina.

'Hey.' Zeg ik depressief. 'Gast, waarom ben je zo depri?' Vraagt Zack. 'Is er iets tussen jou en Hannah?' Vraagt Catherina nu. Ik antwoord niet. 'Ik ga wel even.' En Catherina loopt ervandoor. Zack houdt haar niet eens tegen.

'Ze heeft het uitgemaakt.' Zeg ik. Zack zucht. 'Zo gaat dat.'

~Na alles verteld te hebben~

Zack en ik dwalen nog steeds een beetje rond. Als ik vind dat het tijd is om te gaan stop ik met lopen. 'Ik ga maar eens. Morgen begint de les vroeg.' Zack knikt. En ik loop weg.

Zack's P.O.V

Floris loopt ervandoor. En ik dwaal zoals daarnet nog een beetje rond. Ik besluit om nog even wat te eten te gaan halen voor vanavond. En loop naar de winkel.

Als ik uit de winkel kom heb ik een tas met drie ovenpizza's een sixpack aan bier. En nog wat andere losse dingetjes.

Ik loop terug naar huis. Maar dan valt mijn oog op iets. Een persoon. Het is Hannah en ze loopt met haar nieuwe vriend. Ik walg van haar. Ze heeft het hart van mijn vriend gebroken. Ik ben ook blij dat Floris hier niet is. Die zou, met zijn slappe ziel, zo breken.

Ze draaien zich om en dan zie ik het gezicht van de jongen en van Hannah.

Ik laat abrupt de tas vallen. Als ik zijn gezicht zie. Mijn hart stopt met kloppen. En ik kijk in de ogen van de jongen.

Het kan toch niet? Nee toch.

Ik zie de jongen kijken en grijnzen.

Nee! Nee!