"Bir an önce sabah olsun , bir an önce şu Üniversiteye gidebileyim . Çok Merak ediyorum, ama birazda korkuyorum. Yok yok korkmuyorum hem ne varki herkes geçebiliyor orda , ben neden gecemiyeyim , Kendine güvenmelisin MİRZAH bunu yapabilirsin . O okuldan mezun olabilir sin . Hem Yağız da geliyor, çalışırsınız çabalarsınız gecersiniz ." Diye diye , bütün gece hayaller kuran MİRZAH sonunda uykuya dalmisti. Heyecandan alarmını bile kurmamıştı.
Gece geçer biter, İstanbulun o gürültülü gökyüzüsü artık aydınlanır. Tabi MİRZAH unuttuğu alarmı yüzünden uyuya kalır. Arkadaşı Yağız bunu tahmin edip erken den kalkmış hazırlanmıştı. Hemen sokağın başındaki MİRZAH lara doğru gitmek için evden çıkmış. Koşarak varmıştı. Alelacele kapıyı kırarcasına tekmeliyor Mirzah Mirzah diye bağırıyor.MİRZAH seslerden korkarak birden bire yataktan bir ışınla fırlamış. " Saat kaç Kahretsin alarmı kurmayı unutmuşum". Yağız a kapıyı açmak için koşarak merdivenlerden assagi iner ve kapıyı açtıktan sonra . "Ogluum uyuya kalmışım, alarmı kurmayı unutmuşum ". Yağız tahmin ettim kardesim hadi hazırlanda çıkalım geç olmadan , ilk günden geç kalmayalım. Yağız içeri girer ve MİRZAH ın hazırlanmasını bekler, o sırada MİRZAH ın kardeşi Mine de uyanmış. Yağız in geldiğini sesinden anlamış, hemen üstünü başını düzeltip , Yağız ı görmek için odasından çıkmış. Hoşgeldin Yağız, abim yine iki saat hazırlanır sende Bekle bekle bir hal oldun . Yağız yapıcak bişey yok , senin bu süslü abin kız arkadaşlardan beter . Mine kuşkulanır, iyice böyle bi garip olur, Yağız a senin sevgilin mi var diye sorar . Yağız yok o anlamda kız arkadaş değil yani kardeşim gibi olanlar hani küçüklük kız arkadaş lar orta okuldan filan . Mine biraz utanır benimki sadece merak yani yanlış anlama ondan şey ettim . Yağız anladım der gülümser . O arada MİRZAH hazırlanmıştır . Yağız nerde kaldın be abi iki saattir bekliyorum. "MİRZAH Hemen Mineyi öper, hadi görüşürüz Abicim Annem gelirse abim okula gitti dersin" . Mine tamam da abi bende geliyimmi hemde görmüş olurum nolurrr. "Olmaz sen evde kalman lazım, bir ara götürürüm görürsün der ". MİRZAH ve Yağız evden çıkarlar. Hemen sokağın sonundaki durağa doğru , Minibüsün gelmesine daha on dakka var diyerek sallana sallana giderek sokağın sonuna varirlar . Minibüs de hemen iki dkka sonra gelir . Hızlıca binerler hemen arkada biryere geçerler. Yağız konuşmaya başlar , olum çok heyecanlıyım lan ben , yeni yeni insanlar tanıcaz filan ne bilim anlatamıyorum. MİRZAH hafifçe gülümser, "birşey olmaz be olum heycanlanma , onlarda seninle benim gibi insanlar. Onların babasının parası varsa, bizimde kapı gibi yüz de yüzlük bursumuz var .Korkma bişey olmaz . Çalışırız çabaların geceriz ".Aynen kardesim inşallah hadi bakalım. Ve bir süre geçtikten sonra Yağız yine sessizliği bozar , Valla kardeşim sen yakışıklı çocuksun şimdi bu bir gerçek ordaki kızlar hep sana bakar , şimdi sende o kızlarla ilgilenip bizi unutmazsın herhalde ." Sana burdan bi korum birde yerden yersin , ben seni ne zaman sattım bidaha böyle bişey duymim ". Tamam be abi şaka yaptim biliyorum beni o kızlara değişmicegini takılıyorum sadece hemen sinir lenme . O arada artık Son durak olan üniversite önünde gelmişler dir . İnerler , mirzah okulun kapısından içeri sert adımlarla girir . İşte geldik Yağız a burası bizim kaderimiz anladın dimi kardeşim Elini yağız in omzuna atar ve yürürler. Tabi özel bir üniversite olduğu için boydan boya lüks araçlar sıralanmış. Yağız hemen atlar vay be arkadaş arabalara bak oğlum bunlar bebek Bebek, Kardesim alıyim sana birtane yani biliyorsun kardeşin bunları gündelik çöpe atıyorum ." Yok kardeşim sağol ben almim ". O sırada yağız in dokunduğu kırmızı arabanın sahibi olan Mert gelir . Mert henüz ilk sınıftan ama okuldaki herkez daha öncelerden onu tanır . Biraz şımarık, biraz kendini beğenmiş bir kişiliğe sahip . Hey hey hey o dokunduhun araba benim hemen elini çek. "Yemedik arabanı be Yağız gel kardeşim boşver. Elini yağız in omzuna atar ve okulun kapısından içeri girerler ". Girer girmez kapının önünde tartışan dört kız görürler. O kızlardan ikisi Gizem ve Esra onlar gibi burslu öğrenciler dir . Diğer ikisi ise Mert in en yakın arkadaşları Eylül ve Aleyna . Yani Mert gibi zengin ve şımarık insanlardır. Mert hemen atlar tartışmaya noluyo burda bunlar kim , Bırak mert nolucak işte ezik burslular bizimle laf yarışına giriyorlar neyse hadi gidelim . Yok yok Eylül bu burslular da bugünler de çoğaldı okulda pis ezikler diye gülerek bağırır . Mİrzah bunu duyar ve hemen yanlarına giderek , "Sen ne ters ,kendini beğenmiş birisin , burslu diye senin kadar zengin değiller diye böyle ezemezsin . Hem eziklik se bende ezigim varmı diye kalkışır" . Ehhh yeterbe sizlemi ugrascaz hadi kızlar gidelim bu erikleri daha fazla ezmeden . Gizem buna ihtiyacımız yoktu neden hemen atladınki ama bizi desteklediğin için teşekkür ederim. " Dayanamadım zaten o lavuğun, o tipi bana ters . İnsan onu görünce suratına tüküresi gelir". Teşekkür ederim bu arada ben gizem elini uzatır. "Mirzah ta elini uzatır ben Mirzah memnun oldum ". Diyer kız olan Esra ya da el uzatır , el sıkıştık tan sonra Yağız a bakınır, Yağız çok tan birini durdurmuş okul hakkında bişey ler soruyordu . Mirzah onun omzundan tutarak çevirir, "Buda yağız benim en yakın dostum küçüklük arkadaşım". Yağız da tanışır kızlarla," Bi kahve içmeye ne dersiniz ". Gizem olur sanırım yani neden olmasın. Otururlar kahve içerken birbirlerine bakıp gülümseyen Mirzah ve Gizem , kahve bittikten sonra. Şey bizim ders saatimiz geldi de biz kalkalim artık çok teşekkür ederiz , yani o yaptığın bizim için çok iyiydi . Gizem ve Esra kalkarlar. Mirzah hemen saate bakar . "Aynen bizimde gelmiş hadi bizde kalkalm masaya bir miktar para koyduktan sonra kalkarlar"...
