Chapter 9
Ok this is the day. The final day. Release na ng works naming sa Art gallery. Kinakabahan na excited na ko. Kinakabahan kasi madami akong maririnig na criticism but on the other hand, excited na ako kasi for the first time ma she-share ko na din sa iba ang talent ko. Hindi lang si Cabi at ang mga taga Art Club ang makakakita kundi buong Lancaster Academy.
“Excited ka na?” Tanong ni Cyrus. Lahat kami nasa loob ng art gallery. 30 minutes na lang.
“Medyo. Nakakakaba eh. Baka hindi nila magustuhan works ko.” Pinat nya ko sa ulo.
“Ano ka ba? Hindi naman importante kung magustuhan nila o hindi eh. Hindi mo ginawa yan para magustuhan nila. Ginawa mo yan para ma express ang ideas mo.”
“Nasasabi mo yan kasi sanay ka na at maganda ang gawa mo.” Nakahawak pa din siya sa ulo ko.
Nagugustuhan ko yun. Ang cute kasi. Huh? Cute? Ay. Basta. Oo nga pala isa lang pinaint nya. Yun yung center of attraction. Kaming apat yung nasa painting nya. Nasa rooftop kami kumakain ng lunch. Simple pero maganda. Maiintindihan mo agad. Ano yung bagay na hindi nya kayang iwan sa school na to at hindi nya makikita sa iba? Friends. According to Zach ngayon lang daw naging close si Cyrus sa iba. Kasi dati lagi lang sila ang magkasama. Ngayon, apat na kami. Parehas pala kami.
“Maganda yung gawa mo ok? Tsaka ikaw yung nag feed samin ng idea diba?”
“Oo nga Art. Be Confident. Tsaka 5mins. na lang, ngayon ka pa magba back out?"
“ Tama si Zach, Art.”-Cabi
“Fine.” No choice pinagtulungan na nila akong tatlo.
This is it. Bumukas na ang pinto ng art gallery, at nandun si Principal Lancaster. Ang unang bubungad sa kanila ay ang painting ni Cyrus. Sunod ang mga drawing ko. Ginuhit ko kaming apat. Isa-isa per canvass, yung preparations namin at kaming apat na magkaka-akbay. Naalala ko nung first day nung nag group hug kami at yun yung ginuhit ko. Charcoal gamit ko para malinaw. Next, is yung mga pictures ni Zach. Mga tawanan at asaran moment namin, may picture pa nga akong nakasimangot kasi kinuha nila yung dessert ko. Sabi ko wag idisplay yun eh. Nakakahiya tuloy. Pati ang pagkain ko ng cotton candy. Bakit puro nakakahiya yung pictures ko na naka display dito? Mga lokong to. Hay. At ang highlight at last ay magmomodel si Cabi. May nilagay din kaming ramp dito at pedeng manood at kumuha ng pictures.
Natapos na din. Pinatawag kami ni Principal Lancaster. Hala, baka hindi siya natuwa.
“Oh hello everyone. Come in.” Pumasok na kami. Mukha namang masaya siya. Sana lang.
“L’arc en ciel, Congratulations! Ang ganda ng feed back sa inyo and who would have thought na ang ganda ng answer nyo sa binigay kong theme. Friends. I really like that. May I know who suggests that?” Buti naman natuwa siya, akala ko talaga panget results.
“Si Art po.” Sabi ni Zach.
“Oh Miss Montez you’re so brilliant.” Ngiting- ngiti na bati nya sakin.
“Thank you po. But this event won’t be possible kung wala sila.” Sabay turo ko sa mga kasama ko.
“You’ve really done a really good work. Everyone.” Nag thank you kami and dismiss. Dumiretso na din kami sa rooftop since lunch na naman. Nag celebrate kami for our success. Ang saya talaga. First time ko to and success agad. Thanks to them.
At the middle of our conversation, biglang nagring phone ni Cyrus. Tumayo siya at lumayo samin. Maya-maya pa bumalik na siya. May nag-iba. Hindi ko alam kung ano. Ang pakialamero ko naman. Ay naku. Yaii na nga.
After a while, uwian na. Nag ba bye na kami sa isa’t isa and we’ve separated our ways. Nakauwi na ko sa bahay, kumain at bumalik sa kwarto. Bakit ganun hindi pa din siya tumatawag? Tulog na kaya siya? Eh bakit kahit text wala? Walang load? Eh naka line yung phone nya ah. Hala bakit kaya? O.A lang? Baka kasi namiss ko lang sya. What? Ay. wait erase that thought. Na-uh-uh. That can't be true. Hay.
*ring*
Sinagot ko agad yung phone. Sabi na nga ba tatawag to eh. May ginawa lang siguro kaya medyo late.
“Hello?”
“Yo Art! Himala hindi ata busy phone mo ngayon. Haha” Okay false alarm si Zach lang pala akala ko si Cyrus na.
“Ahh oo eh.”
“Teka bakit parang disappointed ka ata? May hinihintay kang tumawag noh?” Nahulaan na naman nya.
“Ay wala ah. Hindi. Pagod lang siguro ako.” Liar. Napaka sinungaling ko talaga pagdating sa feelings ko.
“Ah ganun ba? Sige bukas na lang. Bye Art. Goodnight. Sleepwell.”
“Ok sige. Goodbye. Same to you.” Then binaba ko na yung phone.
“Pandaaa~. Sabihan mo nga yung boss mo na tawagan ako. Hay.” Si panda is yung stuff toy na binigay sakin ni Cyrus. Ever since na natanggap ko to, lagi ko na tong kinakausap bago matulog. Hindi ko rin alam kung bakit baka baliw na ko. Hay. Ipapabukas ko na lang to. Matutulog na muna ako para mag disappear si evil thoughts.
Good morning Cabi, I’ll go ahead ah. Kung ok lang?Text message ko kay Cabi,
RE: Sure go ahead. Ingat <3- Cabi
After that pumasok na ko. First dumaan muna ako sa room para iwan ang mga gamit ko. Okay ako pa lang ang tao. Next, dumiretso na ko sa Art Club. Wishing na andun siya. I want to know his reasons kung bakit hindi nya ko tinatawagan or text message man lang. Nasa tapat na ko ng Art Club. Gathering my courage na buksan yung door and wishing na andun siya. Pagka slide ko sa door. May nakita akong isang lalaki na nakatalikod. Humarap siya sakin.
“Art.”
***
A/N: Naku naku naku. Si Art napaka in denial. hahahhah. Ayan two chapters UD ko ngayon ahh. Bumabawi lang. hahahha. Kaso sad to say. Mabibitin na naman kayo. Hmm. Di bale, tomorrow promise ko sa inyo babawi ulit ako. Madami ulit akong UD. Hahaha. More than 2. HAhaha. Basta bukas na lang ahh. Thank you~ Goodnight at Sweetdreams sa inyo ^^ Always remember to follow, vote, comment and share~
~KeiMichiyo
BINABASA MO ANG
K3 Art
Teen FictionPrologue: Four different people, four different medium for self expression and one thing that chains them together, the thing that they really love. ART. How their lives be painted as destiny binds them together? How colorful would it be? (Note: T...