14

32 2 1
                                    

Camille pov.

ik word wakker van de zon die vel op mijn gezicht schijnt. langzaam doe ik mijn ogen open waarna ik ze direct weer sluit omdat de zon te vel is. ik ga rechtop zitten om beter te wennen aan het licht. als ik mijn ogen goed open doe zie ik dat er iemand naast me zit. of beter ligt. het is... het is.. naill !! is hij de hele nacht bij me gebleven? en waarom?! zou hij misschien niet meer welkom zijn bij de andere jongens in het huis? ineens merk ik dat er iets op mijn schoot ligt. het is naill zijn jas. had hij die over me heen gelegd? snel pak ik hem op en leg hem naast naill. zal ik weg gaan? nee dat is zielig hij is ook bij mij gebleven.... zal ik dan gewoon wachten tot hij wakker word of zal ik hem wakker maken. ik wacht even en kijk hem aan. hij ziet er zo schattig uit als hij slaapt. zijn blonde haren pieken alle kanten op en zijn borst gaat rustig op en neer. howhow wat denk je nou weer stop daar toch eens mee. hij heeft me wel verkracht! maar dat was onder drugs en... en... snel zet ik de gedachtens aan de kant en kijk ik naill's kant weer op.net op het moment dat ik hem wakker wou maken doet hij zijn ogen open. ik schrok even net als hij. ik zat zo dicht bij hem dat ik heel zacht zijn adem kon voelen. snel stap ik achteruit. " sorry ik dacht laat ik je wakker maken maar toen deed je nering je ogen open!"zei ik snel" Ooh maakt niet uit hoor!"zei Naill lief en ging rechtop zitten. hij kijkt me ineens geschrokken aan " wat is er met gezicht gebeurt!? heb je pijn??" vraagt hij bezorgd. Ooh ja mn gezicht. ik was gisteren gevallen. " uuhm, ik was gisteren.... aan het lopen... op de weg en.. en....toen kwam er een auto aan en ik sprong net telaat weg...." zij ik stoterend. ineens voel ik de pijnscheut weer door mijn hoofd en mijn knie doet ineens zeer. " gaat het wel!? kan je ergens heen? moet ik meegaan naar de dokter ofzo!?" wowowow .... !wat was hij ineens bezorgd!!?  "uuhm neehoor..het gaat wel..." zich ik een beetje verward.

Naill pov.

" uuhm neehoor... het gaat wel.. " zecht ze twijfelent. Ooh shit ik merk nu pas hoe bezorgd ik wel niet klink. ik kijk haar in haar ogen en verdrink  er haast in. het zijn mooie lichtgroene  ogen die heel helder voor zich uitstaren en dan haar lippen zo zacht als zijde... wowowow naill waar ben he mee bezig word je nou verliefd...!? snel schud ik mn hoofd heen en weer om weer helder na te denken.

camille kijkt me verward aan. " waar denk je aan??" vraagt ze." ik...ik...uuhhmm .. nergens aan" stotter ik. "jaja !"giegeld. "maar nu Ff serieus, je wonden moeten wel schoon gemaakt worden. en heb je iemand om naar toe te gaan? " vroeg ik dit keer wat rustiger. ze keek naar de grond ze zat diep in gedachtens. toen keek ze weer op en begon te praten.  een goede vriend van me, mike heet hij weet dat ik nog leef' alleen hij was de vorige keer erg geschrokken van dat ik nog leefde en mijn vrienden zijn vast boos enzo dat ik niks heb laten horen. want zij denken ook allemaal dat ik dood ben. en om nou op kerstavond aan te lopen voor hulp is een beetje raar vindt je niet.? en die wonden.... ik weet niet eens hoe ik er nu uit zie. ziet het er zo slecht uit dan?" " nou je wonden zien er erg ontstoken uit en je kan toch naar die mike gaan. als hij een goede vriend is en hij de enige is die weet dat je leeft en als je alles maar uitlegt snapt hij t vast wel." zeg ik.

"ja inderdaad en die wonden.... wil je misschien mee naar het ziekenhuis?" vraagt twijfelend. "tuurlijk wk ik dat!" zeg ik vlug en glimlach naar haar." bedankt voor de hulp." zegt ze en trekt me in een knuffel. direct krijg ik het helemaal warm van binnen...

hey lieverds !! sorry dat het zo lang duurde maar ik had toetsen en k heb een soort huisarrest omdat mn ouders denken dat ik niet ip tijd was begonnen met leren...-_- marja hier is weer een update !!! xoxo

plz

vote<3

comment<3

love<3

etc<3

you hurted me(1D fanfiction)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu