Bedrogen liefde

deel 4

Elke dag ging het zelfde, opstaan werk, terug etc. Mijn contact met safouane werd steeds beter ook het samenwerken werd steeds leuker, ik kwam er achter dat ik gevoelens voor hem had en hij ook voor mij, op een mooi zonnige dag, nam hij mij mee naar een mooi afgelegen parkje, daar verklaarde hij mij zijn liefde voor mij, ik had nog nooit zo iets moois meegemaakt. Hij was van plan zijn leven met mij te delen, natuurlijk stemde ik daar mee in. Ik was zo blij en gelukkig, ik voelde mij de gelukkigste persoon op aarde, als ik het zo kon beschrijven op die dag. Niet wetend dat al dat gelukkig ooit in ellende zal omslaan..

5 maanden later..

Daar stond ik dan, op het grote podium duizende ouders die naar mij keken, mijn glimlach die niet uit mijn gezicht bleek te verdwenen. Met alle trots van de wereld nam ik dan eindelijk na 5 jaar te hebben geploeterd, mijn diploma in handen, luid gejuich bij het publiek, nog nooit was ik zo trots op mezelf geweest. Mijn moeder die van het publiek naar mij toeschreeuwde dat ze trots op haar mooie dochter was. Al die jaren gestreden te hebben, en uiteindelijk mijn doel te hebben bereikt. Dit was mijn geluk, geluk die niemand mij mocht afnemen.

1 week later *thuis*

Met een opgelucht en blij gevoel werd ik wakker, ik keek naar mijn wekker en zag dat het 10:00 was, tijd om op te staan. Dat ben ik namelijk altijd gewend op mijn zaterdagochtend. Ik trok me badjas aan en liep naar de badkamer waar ik vervolgens me tanden poetste en ging douchen. Nadat ik daarmee klaar was liep ik naar de keuken om een lekker ontbijtje voor me zelf te maken. Ik was van plan vandaag bij mijn ouders op bezoek te gaan, aangezien ik ze de laatste paar dagen weining gesproken heb. Ik dacht terug aan vorige week, bij mijn diploma uitreiking. Nog nooit had ik me moeder zo trots gezien, er verscheen weer een glimlach op mijn gezicht. Ik maakte het ontbijt klaar en liep richting de woonkamer. *Pling* mn telefoon ging af, ik had een berichtje gekregen.

Ik ontgrendelde mijn telefoon en keek van wie het berichtje afkomstig was, toen ik zag dat safouan op mijn display verscheen, lachte ik breeduit.

Salam my princess,
Ik heb voor ons voor komende zondag (morgen dus) een mooi plekje gereserveerd om heerlijk te kunnen ontspannen voor de afgelopen dagen, ik kom jou dan om 13:00 op halen

Xjes van je toekomstige man.

Ik besloot maar niet te antwoordde wat betekende dat ik er mee akkoord ging, en nu ik toch naar mijn ouders kon gaan besloot ik ook gelijk maar even te vertellen over mijn "toekomst" dat ik iemand heb ontmoet, die mijn ouders graag wilt leren kennen. Oh ja ik was ook nog even vergeten te zeggen dat mijn "ouders" naja mijn moeder dan, mijn vader is 17 jaar geleden overleden allah i rahmo.

Ik was toen 3 toen hij overleed, dat werd mij verteld, ik herrinerde me niets meer van hem, behalve zijn mooie grote bruine amandelvormige ogen die altijd zo vrolijk keken. Mijn moeder vertelde mij dat hij op een dag brood was gaan halen voor het ontbijt.. maar hij is toen nooit meer terug gekeert. Ondanks het feit dat ik weet dat mijn vader er niet meer is, mis ik hem niet echt, dat komt omdat ik te weinig tijd met hem heb doorgebracht om hem als het ware "goed te kennen".

Helaas ben ik enig kind en heb ik geen broers of zussen, maar goed, ik keek naar de klok en zag dat 13:00 aan het naderen was, ik trok snel iets simpels aan, kamde mijn haren en deed die in een strake lage knot. Smeerde nog gauw wat mascara over mijn wimpers en was klaar om te vertrekken. Snel ruimde ik nog de keuken op en alles waarvan ik had gegeten, ik liep  naar de gang waar ik mijn schoenen aan trok, ik deed mijn lange warme jas aan , helaas winter is weer coming. Ik sloot de deur achter me dicht en liep zo als altijd weer richting de bushalte, eenmaal aan gekomen op het station knoopte ik mijn jas steviger dicht en kocht nog een mooi boeket rozen voor mijn moeder.

Ik stond voor de deur en belde aan, mijn tante die deed open,ik groette haar snel en keek haar verbaasd aan, ik vroeg waar mijn moeder was. "Salam benti (dochter) doe rustig, je moeder is in de woonkamer aan het praten met je andere tantes" zei ze geruststellend. Even ging er een angst door mijn lichaam, maar die angst verplaatse zich snel in opluchting. Ik liep naar binnen en legde het boeket in de keuken,

Ik liep de woonkamer in en groette iedereen een voor een. Mijn moeder schonk een glas muntthee voor mij in, en zo praatte ik honderuit met mijn tantes over van alles en nog wat.

18:00 *bij mama thuis*

Nadat iedereen was vertokken, plofte ik en mijn moeder samen op de bank, ik bedacht me nog het gesprek dat ik nog aan wou gaan samen met mijn moeder wat betreft safouan. "Uhm mama" begon ik het gesprek.

"Ja benti (dochter)" beantwoordde ze mijn vraag.

"Ik wou nog even zeggen dat ik iemand heb leren kennen en we  kennen elkaar van werk , en hij wilt jou graag  ontmoeten om alles te kunnen bespreken" vertelde ik met een licht blozende hoofd.

"Saffi eh benti, da3ya lqiti rajel" lachtte mijn moeder.

(Klaar, mijn dochter je hebt je man snel gevonden.)

Ik lachtte met haar mee, en al snel vertelde ik haar van alles over hem, van hoe ik hem heb leren kennen tot aan de momenten die we samen door brachten.

Ze klopte me op mijn schouder en vertelde me, dat ze niet kan wachten om die jonge man van mij te ontmoeten. Ik knuffelde mijn moeder stevig en beloofde haar dat ik gauw met hem een afspraak zou maken.

Zondag 9:00 *bij mama thuis*
Ik werd wakker en herrinnerde me weer dat ik nog bij mijn moeder was, ik maakte snel een ontbijtje voor ons allebei. We hadden lekker gekletst en ontbeten.
Daarna was het tijd om naar huis te gaan. Ik vertelde mijn moeder dat ik nog veel te doen had. "Goedzo mijn dochter, goed dat je zo denkt yallah ga naar huis voor het te laat is en weet ik hou heel veel van jou" zei mijn moeder. Ik gaf haar nog een dikke knuffel en kus. En ging weer richting het station.