Bedrogen liefde

deel 17

We zijn inmiddels 2 weken verder, met souhaila gaat het een stuk beter, de band tussen Jamil en souhaila word steeds closer, ze praten en bellen vaak met elkaar, met hind daarin tegen gaat het een stuk slechter aan toe, ze eet weinig en doet niet veel dan alleen maar huilen, ze heeft het contact met haar ouders verbroken, door vele ruzies is ze mensen gaan verliezen, en nu staat ze er langzamerhand alleen voor..

Hind perspectief

Ik smste Jamil of hij heel even langs kon komen, ik moest hem dringend spreken, gelukkig reageerde hij snel op mijn smsje en zij dat hij er over een kwartier zou zijn. In de tussen tijd liet ik het water koken voor een pot muntthee. Mijn doel is namelijk er achter zien te komen met wie hij nu is, als hij mij niet meer ziet staan..

*tring*

de bel ging, ik opende de deur en zag Jamil staan.

"kom binnen" en ik stapte opzij, hij liep rechtdoor naar de woonkamer en nam plaats op de beigekleurige sofa, ik schonk thee voor hem in, en nam naast hem plaats. Expres dichtbij om te kijken wat zijn reactie zou zijn,

" Ik heb je gevraagd om te komen, omdat ik iets met je moet bespreken" begon ik het gesprek.

"Ik merk de laatste tijd dat je erg afstandelijk tegen over mij doet, ook wijs je dingen als uitjes vaker af, je spreekt niet meer af met mij en vraagt nauwelijks meer hoe het met me gaat, zoals je voorheen altijd deed" en mijn ogen vulde zich weer met tranen. 

"Nou was mijn vraag aan jou, zie je onze relatie nog wel zitten, hou je nog wel genoeg van me om met me te willen trouwen, of heb je een ander, ben je misschien verliefd op een ander? vroeg ik hem..

Jamil keek me aan met een blik alsof ik hem zojuist heb verteld dat ik zwanger van hem ben..

"Hind.. uhm.. natuurlijk hou ik nog wel van je, je moet dit alleen zien als een soort pauze, ik heb nu te veel aan mijn hoofd om aan trouwen of andere dingen te denken" antwoordde hij met weinig emotie.

"En hoelang denk je dat die pauze zal gaan duren?" vroeg ik licht geirriteerd."Ik denk wel inmiddels dat ik lang genoeg heb gewacht" zette ik de discussie voort.

"Sorry hind maar ik heb nu even geen zin in dit soort onnodige ruzies en bovendien ik heb nog genoeg te doen vandaag" hij legde zijn kop thee neer en  maakte aanstalten om te vertrekken. 

Tranen rolden over mijn wangen, ik had dit nooit verwacht, ik beveelde hem mijn woning te verlaten en dat ik hem de komende tijd niet meer zou willen zien. Die tijd zal ik gebruiken om te achterhalen wie Jamil van mij heeft afgepakt, en ik kan zeggen, diegene zal een dure prijs voor terug moeten betalen..

Souhaila"s perspectief. 

Eindelijk, niets is fijner dan in je eigen huis zijn, met je heerlijke pyama aan, ik laat nog steeds vele tranen vallen voor safouane, hij was toch wel de enige die mij hart gestolen had, maar ja , el mektab, moge allah over hem waken, en hem beschermen (allahuma ameen)

Ik deed de tv aan, en zapte zender voor zender voorbij, ik hoorde de bel en liep naar de deur, ik deed de deur open en trof Jamil met een bosbloemen aan..

"uh.. Jamil? wat doe jij nou hier rond dit tijsdstip" vroeg ik hem verbaasd.

"Ik kom de koning van de schoonheid even een bezoekje brengen, vind je dat heel erg?" antwoordde hij.

Ik bloosde..

"Nee tuurlijk niet, kom binnen" bood ik hem aan, hij overhandigde mij de bloemen, ik rook er aan, toevallig mijn lievelings, ik lachtte breeduit en legde ze in een grote vaas in de woonkamer.

"excuses voor mijn pyama" verontschuldigde ik mezelf.

"Ik zie er anders erger uit dan jij" zei hij lachend.

Ik lachtte, ik bood hem wat te drinken aan, en liep naar de keuken om het voor hem te halen.

Ik schonk cola voor hem in en bracht het naar hem toe, voor me zelf schonk ik een glas water in,  ik liep naar de keuken om de kan met water te vullen. 

Ineens voelde ik weer alles om me heen draaien ik voelde me langzaam niet goed worden, alweer dansten de zwarte vlekjes rond mij ogen, ik zocht grip maar kon niets vinden om tegen aan te leunen, ik gaf het op en liet de kan met water vallen, ik liet me op de grond vallen..

Toen werd alles weer zwart..

Jamil perspectief

Ik hoorde glas breken in de keuken, gevolgd door een harde klap, ik rende naar de keuken om te kijken wat er gaande was, ik trof souhaila roerloos op de grond, haar gezicht was bleek en haar ogen waren gesloten..

Zonder een seconde lang nog te piekeren, pakte ik souhaila op en bracht haar naar mijn auto, ik sloot alles af, en reed richting het ziekenhuis. 

Gelukkig werd ze snel opgenomen door de artsen en zusters, 

Ik ijsbeerde in de wachtkamer, ik kon niet stil zitten, algauw zag ik een zuster souhailas kamer binnen gaan, ik moest nog blijven wachten.. 

Ik hield het niet langer uit, en stond aan de deur om stiekem mee te luisteren wat er aan de hand was..