My HEART won't LIE

Chapter 33: Farewell Letter

Yvonne's Pov

I came back to school after a long vacation from hospital..Papasok na ako ngaun sa school at namiss ko ung ganitong atmosphere..
Naglalakad ako ngaun sa hallway at napansin ko ung mga students na parang naninibago sa pagdating ko..Buti nalang at meron na si Janna sa campus dahil kung hindi ay mas maiilang pa ako sa mga tingin nila saakin

Bff....!!!namiss kita ng bongga..sinalubong niya ako sa canteen dahil dun ung usapan naming meeting place

Namiss din kita bff..niyakap ko siya ng napakahigpit

Wait napansin ko lang na mas lalo kang naging blooming..tsaka mas bumagay sau ang short hair..anung ginawa mo huh..?? Pero mabuti na rin yan lalo na ngaun ay ok kana sa heart problem mo..salamat nalang talaga kay- pinutol ko na ang pagsasalita bago pa niya mabanggit ung pangalan ni Juliet..Alam na din kasi ni Janna lahat ng nangyari at lagi kasi siya nun sa hospital

Shh..wag kang maingay bff..iilan lang ang nakaka alam ng tungkol dun.. gusto ko munang palipasin ung panahon baka maraming mag hate sakin at hindi makaintindi sa ginawang sacrifice ni Juliet for me..

Ok bff..zip na muna ako.. pero kumusta ka naman after ng operation ok naman ba..??tanong ni Janna

Ok naman ako..mas naging maayos naman ang pakiramdam ko ngaun..saka ako ngumiti

Wait I'll get you some drinks.. tumango lang ako

Nagkwentuhan lang kami ni Janna at nabalitaan ko din na pumasok daw ng maaga ngun si Richard.. hopefully makita ko siya at makapagsorry man lang ng personal sakanya..

Naisip kong ipabigay ung panyo ko sakanya dahil alam kong umiiyak un ngaun..pinaabot ko iyon kay Nikko ung kaklase nila..nakiusap ako sakanyang wag niyang sabihin na ako ang nagpapabigay nito

Buong araw na naging busy ulit ako pero namiss ko ung mga ganito..Pumasok na din si James at hindi ko siya nakausap ng maayos ngayon dahil nasa stage parin siya ng healing

I had decided to roam around at napansin kong walang pinagbago bukod sa mas naging gumanda ang school yard na kitang kita sa mga bintana na nilalakaran ko hanggang sa mapansin ko nalang na nakatayo na ako sa harap ng Music Room

Narinig ko ang magandang nota na nangagaling sa grand piano..isang pamilyar na music piece ang narinig ko..Ito ay ang Collide by Howie Day

Pumasok ako sa loob at hindi ako nagkamali kung sino ang andun..

Si Richard..magandang pagkakataon ito para makausap ko siya ng masinsinan..Para akong nasa loob ng isang orchestra na tanging naririnig ko lang ay ang magandang ibinubuga ng pianong tinutugtog niya

Tinapos ko ang pagtugtog niya at pinakiggan ko ito ng maigi bago ako nagsalita

I'm really sorry Richard for that hurt that you are feeling right now..alam kong mahirap ito para sayo pero gusto ko sanang malaman mo na ako din ay nasasaktan..panimula ko

Tumingin siya saakin..ung tingin na nasasaktan hanggang sa makita ko sa mukha niya ang pagkagulat..Nakuha ko na ung atensiyon dahil humarap siya sa kinaroroonan ko

Hindi ko alam kung gaano kasakit ung nararamdaman mo ngaun pero sigurado akong merong parte sayo na naguguluhan kung bakit at anu ung nangyari..??

Why did  you came here..?? maikling sagot lng nito..

Gusto kong malaman mo na mahal na mahal ka ni Juliet..kaya naman wag mong saktan ng sobra ang sarili mo dahil ayaw niyang makita na ganyan ang kalagayan mo..Sana wag kang maglugmok lang sa isang lugar kailangan mong lumaban kahit wala na siya ngaun sa tabi mo..

I know..cold na sabi nito

Ano  ba Richard..!! Subukan mo namang gawin ung mga bagay na lagi mong ginagawa kahit na wala na si Juliet..naaapektuhan na din ang mga taong nagmamahal sayo pati na din ang pagaaral mo

Hindi ko na napigilan ang sarili ko dahil masyado ng naaapektuhan lahat ng nasa paligid niya..gaya ng pamilya niya lalo na din sa pag aaral niya

Ano bang alam mo ha..??!! Bakit ganyan ka magsalita parang matagal mo na akong nakasama.. don't JUDGE ME..YOU DON'T KNOW ANYTHING EVEN MY HURT..!!SO SHUT UP YOUR MOUTH and MIND YOUR LIFE..!!!

Tumayo na siya nun at lumapit saakin

Don't ever try to enter to my life because there's no space for you..binulong niya un saka niya kinuna ang mga kamay ko at inilagay niya sa palad ko ung bagay na kinuha niya sa bulsa niya.. nilagay niya dito ung panyo ko saka ako iniwan sa Music Room at naramdaman ko ang pagtulo ng luha ko

Hindi ko napigilan ang sarili kong umiyak at mapaluhod sa floor dahil talagang nasaktan ako sa mga sinabi niya

Ginagawa ko lang naman ung binilin ni Juliet ah..bakit parang ako pa yung mas nasasaktan

Flashback

Naalala ko ung sulat ni Juliet at buti nalang at dinala ko iyon..

Dear Yvonne

Alam kong naguguluhan ka kung bakit ko ginawa to..Alam ko namang mas kailangan mo pang mamuhay ng matagal dahil marami ka pang mission in life..Sana wag kang umiyak kapag nabasa mo nato.. Gusto kong tanggapin mo ung second life na binigay sayo at gamitin mo ito sa makabuluhang bagay..I hope na maging mabilis ang pagrecover mo..:) Wag kang mag-alala sakin dahil nagawa ko na din lang lahat ng gusto ko sa buhay tiyaka wag mong iisipin na ikaw ang dahilan kung bakit nagdecide na akong putulin ang buhay ko..Ginawa ko ito because of good reasons at sakto din lang na malapit ng maging miserable ang buhay ko kaya mas ginusto ko pang ibigay ung deserve mo..Pero may isa lang akong request..please pag wala na ako paki-sabi kay Richard na mahal na mahal ko siya at lagi ko siyang babantayan kahit saan man siya..Pakisabi din sakanyang kailangan niya ring maging masaya kahit na wala na ako..Wag siyang magpapatali sa chains ng past..Life must go on sabi nga nila..Please help him recover..At bago ko tapusin ang letter na ito,please give your heart for the right person..Hanapin mo ung taong manghihinayang na saktan ka..Sana makahanap ka ng mag-aalaga sa puso ko..Gaya nalang ni Richard..or should I say na puso mo dahil mapapasayo na ito..:) salamat mag-iingat ka lagi..Ung mga binili nating dress,please isuot mo naman para naman maramdaman kong nagustuhan mo naman ung taste ko sa damit..Un lang salamat..

-Juliet Sison