My HEART won't LIE

Chapter 41:

Yvonne's Pov

Ngayon na ang araw ng paguwi namin kaya maaga akong nagising dahil may naalala pala akong bagay na dapat kong iwan..

Sakto din namang maaga ang lahat na gumising kaya pinatawag muna kami ni Miss Rhea dahil may ilan lang siyang paalala

It's very nice to see you earlier this time..I just want to clear things to you and I hope that you learned a lot from your stay in this place..-Miss Rhea

Yes ma'am..!!we really do..sabay sabay naming sagot

Good to hear..by the way you might asking me the reason why did I tasked you to do things that were not actually your hobby,skill or field..the reason for that is that I also want you to step out on your comfort zone and I want you to discover your self that you can actually do things without hesitating.. I hope that you really did your best that time because that will actually help you on your future confidence..and before you go back from your homes, I want you to visit those kids and give them your warmest hug I know that you were concerned for them..

Napangiti ako sa mga sinabi ni Miss Rhea..tama siya huwag akong matakot sa mga bagay na akala kong hindi ko kaya..hindi ko kakalimutan ang mga sinabi niya saamin..

*****************
Yvonne's Pov

Inayos ko na lahat ng mga gamit ko at naisip naming tumulong sa pagseserve muna ng breakfast ng mga bata bago kami magpaalam..nakakalungkot dahil hindi kami ang nagprepare ng umagahan nila ngayon pero sinikap nalang naming tumulong sa pagseserve para sakanila..

Masaya ako dahil ngayon ko lang ulit maranasan ang gantong saya..yung saya na naiiba kapag nakakatulong ka sa iba

Pagkatapos nilang kumain ay sakto namang dumating na ung service namin at nalungkot ulit ako dahil ito na pala ang last na stay namin dito..

Sakto namang andito na ang lahat at nagkaroon na kami ng pagkakataong magsalita sa harap upang magpasalamat at magpaalam sa lahat ng mga nakasama namin lalo na sa mga bata..

At habang nasa harapan ako ay inilabas ko na ang ginawa kong simpleng sketch..at iyon ang magsisilbing alaala ko dito..at medyo tumagal ang mga oras na iyon dahil merong mga bata ang naiyak sa pagalis ng kanilang mga itinuring na mga ate at kuya

Pagkababa ko ng stage ay lumapit saakin yung batang naging malapit na sa puso ko..Si Lea

Ate magiingat po kayo ha..balik po kayo dito kapag may oras po kayo.. I love you ate..(^_-) pero naalala ko mas mahal ka pala ni kuya jepoy..ngaun may oras na ako para itanong kung sino ung jepoy na sinasabi niya

Baby sino ba yung jepoy na tinutukoy mo..??andito pa ba siya..??tanong ko

Siya po si Kuya Jefferson..tsaka wag po kayong magalala lagi niyo ung kasama..hindi ka daw po nun iiwan..ngumiti nalang ako dahil biglang dumating si James

Oh anu pang ginagawa mo Darl..nakahanda na yung sasakyan natin..magpaalam kana kay Lea kulit..,-james

Baby magiingat ka din ha..??kumain ng maigi tiyaka aalamin ko kung sino yang tinutukoy mo ok..??

Sige po ate.. goodluck..:D

**********************

Third person's Pov

Nagbiyahe na ang lahat ng may malungkot ngunit may tuwa dahil sa wakas ay tapos na ang kanilang misyon pero lungkot dahil aalis na sila sa lugar kung saan narealize nila ang kahalagahan ng pagbibigay,pagtulong at pagmamalasakit sa kapwa..

Yvonne's Pov

Nakauwi na din kami sa wakas at ilang oras din ang biyahe namin kaya paguwi ko ay natulog na agad ako..Hindi narin ako masyadong kinausap nila mama dahil pagod ako sa biyahe