Yvonne's Pov
Kinabukasan ay Maaga akong gumising at naligo na ako at dumiretso na ako sa baba dahil nauna na si Janna saaking bumaba dahil sa napakaActive niya.Bukod sa pagiging President niya sa Arts club ay madalas din siya sa mga feeding program sa barangay nila kaya naman natuwa siya na ganito ang activity namin..
Pagkababa ko ay nadatnan ko silang nakapalibot kay Miss Rhea.. halatang nasimulan na nito ang pagbibigay ng instructions..
"Bff..halika ka dito dali.."napalingon ako dun sa nagsalita at saka ako dumiretso sa kinaroroonan nila
"Gawd antagal mo ha..hindi mo tuloy nasimulan yung pagaassign ni Miss Rhea ng mga gagawin.."bulong naman ni Janna saakin
"Ok lang andyan ka naman eh..hahaha..tsaka saan ako nakaAssign..??"tanong ko sakanya
Hindi agad siya sumagot..Huminga muna siya ng malalim..
"Feeling ko hindi maganda ang sasabihin mo.."sabi ko
"Hindi ka nagkakamali dahil..... Assigned kayo sa learning activities para sa mga bata at ang sad news ay kasama mo si Richard na maghahandle.."pagkasabi niya nun ay nanlaki ang mga mata kong tinitigan ung bestfriend ko
Halos lumuwa na ung mata ko sa pagkagulat pero wala akong magagawa dahil kailangan naming gawin ito para sa mga bata..
Nagsisimula na kaming magpaActivity sa mga bata at binigay samin ni Miss Rhea yung task na kailangan naming gawin.. Coloring activity ang assigned saamin..
Pero bago namin ipagawa yun ay nagbasa muna kami ng stories at pagkatapos nun ay nagpasagot kami..
Medyo awkward dahil kasama ko siya pero hindi ko nalang yun inintindi at mas nagFocus nalang ako sa mga batang nangangailangan..
...Flashback...
Nagbabasa nun si Richard ng story books at pansin ko pading malungkot siya pero kita ko sa mga kilos nyang hindi niya ito pinapahalata..Ayaw niyang madamay yung mga nakikinig sakanya sa sakit na nararamdaman niya ngayon..
"And the princess looses hope to find her favorite anklet which was given by her grandpa.. Suddenly someone approached her location and he quickly knelt in front of her and he locked the anklet to her feet..The princess became very happy person as she realize the values that thought her when she once lost's her anklet..The princess searched for the guy who actually helped her to find her precious thing but she actually failed..As she became older,she didn't stop hoping to see that guy..In the end she died and she didn't got a chance to see him again.."
Napasimangot ako sa ending ng story..Nalungkot ako dahil sa dami ng magagandang stories ay yun pa ang napili niyang basahin para sa mga bata
Kaya pagkatapos nun ay nilapitan ko siya para personal na makausap na kung pwede ay maging positive naman ang ipakita niya sa mga bata
"Alam kong malungkot ka padin pero I think kailangan mo munang kalimutan yun para sa mga batang kailangan ang tulong natin.."mahinahon na sambit ko. Sinubukan kong maging maayos sa pakikipagusap sakanya dahil ayokong makita ng mga bata na nag aaway kami lalo na at kami ang nakakatanda sa kanila.
"I'm trying my best here so mind your business.."pagsusungit naman nito
"I was just trying to say that you must show a positive image to these kids.."napasimangot ako ng bigla siyang tumayo at iniwan ako..
"Ate ok lang po ba kayo..??"sabay naramdaman ko ang maliit ngunit napakainit na palad sa mga kamay ko
Napangiti ako dahil isang napakacute na bata ang lumapit saakin
"Ok lang ako..:)teka anong pangalan mo..??"pinilit ko nlang na ipakitang okay ako sa bata
"Ako nga po pala si Lea kayo po..??"tanong nito
"Ako nga pala si ate Yvonne mo..bakit ka nandito may kailangan ka ba..??"mahinahon na tanong ko sa bata
"Wala naman po pero napansin ko lang po kasi na napakalungkot po nung kuya na kasama mo..Siguro po ay nag-away kayo.."sambit ng bata at napatingin sa direksyon ni Richard
"Hindi kami nag-away Lea..may mga problema lang talaga siya ngayon na hindi niya pa kayang iovercome.."sagot ko naman sakanya
"Hayy..mga ate at kuya talaga..pero wag kayong mag-alala hindi po ako bitter..naniniwala po ako sa forever.."nanlaki yung titig ko sakanya dahil sa mga sinabi niya
"Juice koooo..bata ka pa pero yan ang alam mo..ang mabuti pa ay bumalik na tayo sa mga kasama mong bata.."sambit ko at hinawakan ang mahabang buhok nito
"Ate malaki na po ako.. actually mature na po ako sa mga ganyang bagay kaya naiintindihan ko po kayo ni kuya.."hindi ko na pinatapos ang pagsasalita niya masyado na akong nagugulat sa mga sinasabi niya
"Ang mabuti pa ay bumalik na tayo Lea dahil ako naman ang magkukwento sainyo.."pagiiba ko sa usapan namin ng paslit
Nakabalik na nga kami at pagkatapos nun ay isang napakagandang story ang binahagi ko sakanila upang hindi naman maging malungkot ang buong araw..
..End of flashback..
Yvonne's Pov
Natapos ang buong araw na may puno ng pagkabigo ang hangarin ko dahil hindi ako nagkaroon ng pagkakataong makumbinsi si Richard na maglet go
"Good job sa lahat ng mga ginawa niyo for today para sa mga bata..I expect you to exert more effort in what you are assigned to do.."sabi ni Ma'am Rhea ng tinipon niya na kami sa staff room ng building
Pagkatapos nun ay kumain na kami at maagang natulog dahil madami pa kaming gagawin bukas sabi ni Ma'am Rhea.. Saktong lights out na pero hindi ko mapigilan ang pag-aalala kay Richard dahil nalaman ko din na hindi siya kumain kanina..
Kaya naman nagheadset nalang ako para makatulog..
Author's Note:
Cry :Mandy Moore song for this chapter..
Salamat sa mga may patience na basahin ito..(T_T) huhuhu hindi ako perfect writer but still I'll do my best for you guys..Nakakaiyak din kasi muntikan ko nang mawala yung tablet ko sa school pero thankful ako dahil hindi to nawala kasi ito lang yung nagagamit ko sa pagpapatuloy ng mga chaps. Na ginagawa ko..please comment po huhuhu para mafeel ko naman kayo..masaya po ako kung mababasa ko yung mga comments niyo..salamat ulit..more chapters to come
YOU ARE READING
My HEART won't LIE
RandomOnce there was a time when a girl needs to loose what she already have but must she regret it or let it be..?? The battle of heart versus what must be owned begins..
