My old classmate

CHAPTER 9 - GIFT

CHAPTER 9     - GIFT

JENNYVOICE:

 

          “Teka… masilip nga yung wall nya…” Sabi ko habang nag-e-FB ako.

          “Wow! Talaga???! Nanalo sya sa larong badminton nya  at na-retain nya yung title nya sa larong iyon… Ang galing naman nya… Mabigyan nga ng regalo para maipakita ko din na… binabati ko sya sa pagkakapanalo nya. At syempre, ito na rin ang paraan para makabawi ako at makapagpasalamat.” Ang nasambit ko.

          “Ano kayang magandang i-regalo??? Wala akong maisip… Ano kaya??? Wala naman akong pera para makabili ng gamit o regalo para sa kanya… Tsaka isa pa… Lalaki sya eh. Ang hirap mag-isip kung ano ang gusto ng mga lalaki dahil hindi naman sila masyadong showy like girls… Haaayyy nahihirapan talaga akong mag-isip ng kung ano ang magugustuhan nya, kahit na may kapatid akong lalaki… nakakahiya naman magtanong. Hmmmnn… Ah! Alam ko na! Hand made na lang at letter. Para naman, ma-appreciate nya talagang nag-effort ako. Pero, ano kayang hand made ang gagawin ko??? Yung talagang iingatan nya at hindi ipapamimigay kung kani-kanino lang yung gift na ibibigay ko sa kanya.Ah! Alam ko na! Pangalan na lang nya!!! Tama!!! Yun na lang! “ Ang pagtatanong ko sa sarili ko.

          Nagletter cut ako ng pangalan nya and then I paste it on a cheap board then I paste a double sided tape at the back of the cheap board. After that, I’ve realized that it is so formal and simple if only his name was in there. So I decided to put stickers of a numbers with animals. Gumawa din ako ng small letter cut of his name, para mailagay naman nya yun sa notebook nya o sa iba pa nyang mga gamit. After that, I wrote a letter for him. I decided to give my gift in our first day of school after New Year.

          In School, Ayan na naman… Unang klase sa bagong taon. Lahat ay bago. New hair style, New hair cut, New shoes, New accessories and so on. Super ingay sa classroom dahil nagkita-kita muli ang magkakatropa at magkakaklase. Ang daming kwentuhan kung ano-ano ang nangyari sa kani-kanilang mga buhay noong araw ng pasko at bagong taon at pati na rin sa mga araw na walang pasok. Lahat ay masaya at nagbibiruan sa loob ng klase. Syempre, sino ba naman ang makakalimot sa New Year’s Resolutioin??? Syempre hinding-hindi yan makakaligtaan. Puro iyon ang usapan sa klase. Halos lahat ng professors… Iyan ang theme sa discussion. Some of them parang nagsesermon na nga eh… kasi, sinssabihan kami na maging responsible in all task given by you, don’t be noisy like a elementary pupils, Practice to show being a professional NOW and so on…

          After the class, me and eliza go ot the canteen. Habang naglalakad kami… napatingin ako sa may close gate. Then, I saw him walking and accidentally, our eyes met. So my respond to him is… I smile and wave my hand and go to the gate.

          “Hi! Congrats nga pala! Di ba… nanalo ka sa badminton???”

        “Oo. Salamat ah…”

        “Oh… ito nga pala! Regalo ko sa iyo. Sa pagkakapanalo mo sa badminton. Sana magutuhan mo. Pasyensya na ha… Yan lang ang nakayanan ko eh.” Medyo nahihiya kong pagkakasabi.

          “Sige, salamat dito ah! Hayaan mo sa susunod… babawi din ako sa iyo.”

          Ngumiti lang ako sa kanya. At ipinakilala ko si Eliza sa kaniya. Dahil hindi ko pa naipapakilala sa kanya ang bestfriend ko.

          “Nga pala! Eto nga pala si Eliza Exaure. Ang bestfriend ko. Siya naman si Ranier Cruz - ang kaklase ko noong highschool.” Pagpapakilala ko sa kanilang dalawa.