Chapter 7

1.6K 48 1
                                    

After 2 days...



"What? Really mommy makakalabas nako as in ngayon na?"





"Yeah, okay na mga gamit mo napaligpit ko na kay yaya mo. Antayin na lang natin si Daddy at si Red para makaalis na tayo."





Wooooah, makaka labas nako ng hospital! Excited nako, ang tagal naman ni Red! Atsaka ni daddy excited nako maka labas eh. Pfft ready-ing ready nako!



"Let's go!" Yey! Andyan na si daddy



Lumapit sakin si Red, inalalayan ako tumayo.





"Excited kana noh? Gusto mo bang gumala?"



"Weh? Seryoso igagala mo 'ko?"



"Why not."




Yes!! Makaka gala ako. Hmmm pag kalabas na pag ka labas ko pa lang ang hangin, ang sarap ng hangin!




"Tita, pwede ko bang ilibot muna si Stacey?"



"Sure, makakabuti sa kanya yan, bumalik agad kayo ah mag luluto ako ng dinner natin dun kana mag dinner Red."



"Sure tita ingat po kayo."




Sumakay kami sa kotse at nag request akong buksan na lang ang bintana para maklanghap ako ng sariwang hangin. Pumayag naman sya.




"Haaaaaays, ang sarap ng hangin!"



"Anong lasa?"


"Yan ka nanaman eh, mang aasar ka nanaman eh"




"Nah, just kidding."




Ang ganda ng paligid, nag stop kami sa isang malaking building at sa baba puro caféteria at kainan. Teka parang... Biglang sumakit ulo ko






"Okay ka lang? Anong masakit? Anong problema?"




"Parang may naaalala ako sa lugar na 'to..."



"Uh, its...nevermind tara dalin kita sa unang kita natin."




Sumunod na lang ako sa kanya.. May naaalala talaga ako eh familiar talaga 'tong lugar na to. Mamaya may lumapit sakin..




"Stacey?!! Omg Ikaw ba yan Stacey? Naka labas kana nang hospital? How are you? Long time no see!!" Sabay beso sakin





"Excuse me"



"Red ikaw pala!"





"Oh, Mia ikaw pala yan. Uhm, sa ngayon walang naaalala si Stacey kaya siguro di ka nya kinakausap."




"What do you mean? Amnesia??"





"Yah"




Mia? Parang kilala ko sya parang nakita ko na sya, parang.. Parang ang lapit ng loob ko sa kanya. Bat kaya?




Hinayaan ko lang silang mag usap at ako tahimik lang mamaya ay natapos din sila.







"Bye Stacey, sana bumalik na mga ala-ala mo then bonding tayo soon!" Then she hug me so tight.




"Uh, okay bye."






"Si Mia, kaibigan mo yun pero katrabaho mo. Lagi kang dinadalaw nung asa hospital ka pa lang kaya nakilala ko na rin."





"Ah, ano..um... Red may alam ka bang dahilan kung bakit ako na hospital? Bakit ako nag ka ganto?"




Tumingin sya sakin pero di ako pinansin.





"Hey!"




"What? Di mo na kailangan malaman pa. Ang isipin mo kung pano ka gagaling. Pag bumalik nadin naman ang ala ala mo malalaman mo din kung bakit ka nag ka ganyan."





Bakit ba? Miske sila mommy at daddy ayaw sabihin sakin na-curious tuloy ako lalo. Parang gusto ko na tuloy makaalala.





"Pwede namang sabihin mo na ngayon, kasi malalaman ko din naman eh. So bat hindi pa ngayon?"




"Malalaman mo din naman eh, so mag antay ka na lang."





"Grabe ka, ano bang meron at ayaw nyong sabihin sakin?"




"Oh, ayan na pala order natin. Kumain kana muna."





Ang sarap ng pag kain dito. Nabanggit na sakin ni Red to sabi nya dito daw kami unang nag kita at restaurant daw to ng mommy nya. Atsaka di ako naniniwala na pinag bayad ko sya ng pag kain ko noon no! Sa ganda kong to?





"Sarap"






"Let's go."




"Ha?"




"Sabi ko tara na."





"Wait, nakain pano eh!"




"Tara na, pwede mo pang matikman yan kahit kailangan. Tara na"




"No. Ayoko pa."




Hinila nya ako papalayo sa restaurant na yun. May napansin akong lalaking naka tingin sakin. Bumilis tibok ng puso ko parang nakilala ko na sya eh..






"Ano bang problema mo? Edi sana di mo na lang ako dinala dun diba kung hindi ko din mauubos yung inorder natin!"







"Oh easy, may nakita kasi ako. Na di dapat makita."






"Ah, sino?"






"Basta."







"Nag tatanong?"





"Aaaaah, binabara mo nako ngayon ah!"




"Eh nagugutom pa kasi ako eh."





Yung lalaking nakita ko kanina papalapit samin.





"Red, kilala mo ba yung papalapit satin?"






Tumingin sya sa tinitignan ko pinapasok nya ako sa kotse.






"Teka, bakit ba?"







"Behave okay, dyan ka lang. Wag kang lalabas."







Nilock nya yung pintuan ng kotse kahit gusto kong lumabas di ko magawa mamaya nakikita ko silang nag uusap at naka simangot yung lalaking nakita namin.








Kilala nga nya siguro. Ang gwapo, nakaka inlove. Bumibilis nanaman tibok ng puso ko. Ayaw maalis ng tingin ko sa kanya.







Pero parang problemado sya? Anong kayang problema nya? Gusto ko syang tulungan.






Sumakay na sa kotse si Red.







"Sino yun?"






"Ahm, wala."






"Anong wala eh kausap mo nga"






"Si Ivan."






Biglang nanakit puso ko. Bakit ganto? Parang gusto kong umiyak.




"May naalala kaba? Okay ka lang ba?"




"Okay lang ako.."





SORRY SA LATE UPDATE. KAKATAPOS LANG NG NCAE NAMIN EH HAHAHA SAKIT SA ULO BES VOTE AND FOLLOW ME 🌟✨

Amnesia GirlTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon