Drawn to You [Kaisoo Çeviri] ✔

Bölüm 5~

 BÖLÜM 5

Bugün oldukça hızlı geçmişti, Soo kendini derse veremiyordu, aklı tamamiyle ondaydı, Jongin’de.

Dersleri bittiğinde dolaplara doğru ilerlerken, Baek yeni izlemeye başladığı diziden bahsedip duruyordu.

Soo dolabını açtığında Baek’in sustuğunu fark etti, şaşırmış bir şekilde karşısına bakıyordu. Ne olduğunu anlamak istercesine arkasını döndü.

Jongin  karşısındaydı ve onlara doğru geliyordu.

Kyungsoo kalp atışlarının hızlandığını hissediyordu, onu gördüğü için rahatlamıştı. Ama nereye gidiyordu ki? Jongin daha da yakınlaştıkça, kalbi bir değil iki kez atar olmuştu sanki aynı anda. Tam karşılarında durmuştu, okunamaz yüzü ve tüm ihtişamıyla.

‘Biraz konuşabilir miyiz, lütfen?’

Soo bir süre kendine gelemedi, Jongin onunla konuşmak mı istemişti? Zorlukla kendine gelip kafasını salladı. ‘Tabii ki.’

Jongin yan taraftaki Baek’e kısa bir bakış atıp ardından tekrar Soo’ya dönerek onu kafasıyla takip etmesini işaret etti.

Baek ise elindeki kitapları hızla alıp onu cesaretlendirici bir gülümseme sundu.

‘Git hadi bu sana bir şans!! Git hadi!’

Kyungsoo hızlı adımlarla zorlanarak Jongin’i takip ederken nefes nefese kalmıştı, bunu fark edene çocuk adımlarını yavaşlatarak ona ayak uydurdu.

Soo’nun tek düşünebildiği Jongin’di, belki de bu gerçek bir şanstı onun için, bu onu gülümsetti. Çocuğun arkasından okulun dışındaki sahanın oraya kadar yürümüşlerdi. Gözünü Jongin’in arkasından ayıramıyordu, geniş omuzlarından… Güneş ile birlikte parlarken çocuğun bir an arkasında kanatlar gördüğüne yemin edebilirdi Soo. Ellerini uzatıp onlara doğru kaldırdı, dokunmak ve hissetmek istemişti…

Jongin bir anda durunca elini yavaşça indirdi ve karşısındaki çocuğu izlemeye devam eti. Çocuk dönünce gözleri birleşmişti.

‘Neden bunu yaptın?’ sesi sakin dursa da ağzından güçlükle çıkmıştı.

Kyungsoo bir an kalbi durmalı mı ya da çok daha mı hızlı atmalı emin olamadı.

‘N.. ne?’

‘Neden… bunu yaptın?’ diyerek tekrarladı Jongin. ‘Benim yüzümden ceza bile aldın.’

‘Bu önemli değil.’ Soo bir süre sustu. ‘Bu senin suçun değildi.’

Jongin bu kelimelerle geri adım atmıştı, çocuğun gözlerindeki normalden daha hüzün dolu bakışları görebiliyordu. Göğsüne bir bıçak batıyordu sanki.

Jongin bakışlarını yere eğdi, anlaşılan doğru kelimeleri bulmaya çalışıyordu.

‘Bunu yapmana gerek yoktu.’

‘Ama o kıza vurmadın! Seni bu yüzden okuldan atabilirlerdi!’

‘Bu işe kendini bulaştırmamalıydın:’

‘Neden?’ Kyungsoo çocuğa doğru adım alınca, Jongin geri çekilme ihtiyacı hissetti.  Soo kalbinin acıdığını hissedebiliyordu. ‘Seni kötü biri olmadığını biliyorum!’ ve sonra fısıldayarak söylemişti. ‘Aslında ne kadar aksi biri olduğunu da…’

Jongin bir şey söylemeden karşındaki çocuğa baktı, gözleri üzgün ve yalvarırcasına ona bakıyordu.

‘Sana teşekkür etmek istemiştim ama bir daha benimle konuşma lütfen.’ Geri dönüp Soo’dan uzaklaşmaya başladı.