Masum fahişe. (orjinal ilk kırk beş bölüm )

sayfa 10

Uyuyormusun

Hayır

Neden yazmadın bekledim

Tam ben sana yazıyordum

Hadi söyle dedi eylem ;neden ışığın hep acık

Deniz geceleri karanlıktan rahatsız oluyorum dedi

Uyumuyor musun sen hiç deniz dedi eylem

Uyurum arada bir kac saat dedi deniz

Neyse eylem işim var diyip kestirdi deniz

Eylem iyi geceler demek zorunda kalmıştı son mesajında

Eylem deniz  bir türlü çözemiyordu facebokk giriyordu duvarındaki acık paylaşımlara bakıyordu

Dikkatini çeken sözler oluyordu hep bir intihara megil vardı sözlerinde anlam veremiyordu. Ve mahalleden hiçbir arkadaşı yoktu hiç birini tanımıyordu eylem. Bir türlü anlam veremiyordu bunlara neden hep intihar umutsuzluk vardı merak ediyordu. Oysa ailesinin durumu iyiydi paraları vardı ve dışardan çok mutlu görünüyorlardı. Ama denizin yazdıkları ise tam tersineydi. Bunu zamanla anlayacaktı eylem çünkü denizin gözlerine hapis olmuştu kalbi. Farkında olmadan. Defterini açtı kırmızı defter kırmızı en çok sevdiği renkti ama siyah giyinmeyi severdi .

Deniz ın duvarında en sonra ayarlık la ilgili bir söz görmüştü

Git kadın uzak dur benden

Siyahlar sana yakışır

Ben beyazla yürüyorum

Ölüme yaşama ve yaşanmışlıklara

Eylem defterini açtı kalemi aldı ve yazdı

Siyah giyen kadınları sevin

En çok onlardır matem tutan gidenlere inat

Devam etti bu gece çok şey vardı yazacak çünkü

Gerçekten aşk varmıdır

Yoksa aşk yanılgı mıdır

Gözlerim kararıyor yalnızım,dışlanmışım

Beklide bir müptezelim

Hayal kuruyorum

Bir daha yazdı

Kapat ışıklarını adam

Seni beklemek sabah güneşine kadar

Sanki morfin almış gibiyim

Beynim kapalı gözlerim acık

Kapadı defterini .. bir kez daha baktı camdan dışarı. Saat 2 olmuştu ama ışık hala yanıyordu çok merak ediyordu insan neden karanlıktan korkardı . yatağına uzandı ve düşünürken uykuya daldı.o o gece yine anne babasının kavga sesleriyle irkildi korkmuştu. Hemde çok önce rüya sansım ama olmadığını anlamıştı. Odasında karanlıktı yarım saat hıçkıra hıçkıra ağladı . hiç yakmadı ışıgı ağlarken uykuya daldı tekrardan. Sabah uyandığında ise yine yoktu babası ve anneside yoktu kahvaltı hazır ama kimse yoktu. Ne olduğunu anlayamadı. Annesini aradı komşuya kadar gitti kızım dedi kahvaltı hazır sen ye ve okula git dedi . tamam anneciğim deyip kapattı eylem telefonu. Kahvatlısını yaptı ama fazla bir sey istemdi canı sıkkın dı ve mutsuzdu. Çünkü anne ve babaların kavgaları yoruyordu eylemi içten içe .o an aklına bile gelmiyordu deniz . Çünkü onun anne babası onun için çok değerliydi ayrı düşünemiyordu birbirlerini ve canı ilk kez o sabah bu kadar yanmıştı ve ilk bu kadar çaresizdi. Evden cıktı. Apartmanda çıkarken deniz ın mesajıyla gülümsedi seni bekliyorum yürüyelim dedi. Geliyorum dedi mesajla.

Deniz orda bekliyordu ;