ÜVEY KARDEŞİM (EXO)

16 Bölüm

Medya da Exove Shinee den Jonghyun var. Bölüm geciktiği için üzgünüm, en kısa sürede yazmaya çalışıyorum ama günlük işlerimden pek fırsatım olmuyor, bunun için özür dilerim. 

************

"Hey hey sakin ol benim." Arkama baktığımda Hyun'un geldiğini fark ettim.

"Yah ne işin var burada, korkuttun beni."

"Hafta sonu diye sürpriz yapayım dedim ama buraya gelirken arkadaşlarınla karşılatık." diyerek bana onları işaret etti. hepsi mutfaktaydı ve bizi dinliyorlardı. Hepsinin yüzü de anlayamadığım bir şekilde asıktı. Hyun kulağıma eğilip konuşmaya devam etti. "Buraya gelene kadar bana böyle baktılar, galiba beni pek sevmediler ha ne dersin." diye gülünce bende Hyun'a güldüm. haklı olabilirdi. Onu pek sevmişe benzemiyorlar.

"Şey özür dilerim, hoş geldiniz, hadi otursanıza kahvaltı hazırladım."

Ortamı yumuşatmak için onları masaya davet ettim onlar da yerleşirken yerdeki kase parçalarını toplamaya başladım.

Hyun da bize katılmıştı kahvaltıda. O olduğu için masada pek sohbet olmuyordu. En sonunda çocuklar maçtan bahsedince bende dayanamayıp sözlerini kestim.

"Şeyy çocuklar ben çok özür dilerim dün benim yüzümden maçınızı iptal etiniz."

"Sorun Gri Na senin yüzünden değildi." Lay söze girince diğerleri de sorun olmadığını söylediler.

Kahvaltımızı yaptıktan sonra Hyun ile mutfakta oturup neler yaptığımızdan bahsediyorduk o arada da diğerleri de salonda müzik hocasının bize sınav olarak verdiği ödev hakkında konuşuyorlardı. Ödev akıllarına gelince yine maçı iptal etmişlerdi. Biz modern müzik ile ilgili araştırma yapıp gösteri yapacaktık. Sınav zamanları yaklaşıyordu ve ben hala ne yapacağımızı bilmiyordum, çocuklar da zaten biz hallederiz diyip beni pek katmıyorlardı.

"Gri Na dışarı çıkalım mı?" Hyun gülerek sorduğunda ona gülümsedim.

"Bugün yağmur yağabilir ama"

"Sanmıyorum hava güneşli, hadi be Namii kırma beni."

Onun bu sevimli haline bayılıyordum, gülüşü herkesi ikna ediyordu ve dayanamayıp bu şebeğin teklifini kabul ettim.

"Tamam hazırlanıp geliyorum." Diyerek yanaklarını sıkıp hızlı adımlarla odama çıktım.

Ben Min'in odasında uyurken annemler kız kardeşlerimi hafta sonu olduğu bakıcıya bırakmış olmalılardı. Onlarla bu aralar ilgilenemiyordum ama iyi ki buradayız en azından kardeşlerim aile ortamında büyüyecekler.

Düşüncelerimden kendimi uzaklaştırıp dolabımdan mavi kot pantolon ve beyaz tişörtümü giydim. Saçlarımı tarayıp tepeden topladım ve yüzüme nemlendirici krem sürüp parlatıcımı da sürünce bu kadar yeterli diye üstüme de askeri yeşil kabanımı giydim ve aşağıya indim.

"Ben hazırım Hyun"

"Harika hadi çıkalım." Diyerek gülümsedi ve mutfaktan çıktı.

"Biz biraz dışarıya çıkıyoruz." Diyerek çocukların yanına gittim.

Kafalarını kaldırıp hepsi birden "Nereye?" diye sorunca biraz afallamıştım.

"Şey gezicez işte biraz, siz takılın." Diyerek kapıya doğru yürüdüm.

"Gecikmee.." diye Min arkamdan bağırınca bende bağırarak tamam dedim ve çıktık evden.

"Eee nereye gidiyoruz şimdi." Diyerek Hyun'a baktım.

"Şey Nami senden yardım istiyorum aslında." Mahçupca bana bakınca iyice merak etmiştim.

"Ne yardımı, Hyun bir şey mi oldu."

"Şey ya bana takım elbise bakmalıyız, bilirsin hep spor giyiyorum ve babamın iş görüşmesi var yani bir nevi ortağıyla aile yemeği düzenlemişler ve benim de şık olmamı istiyor, bense rahatıma düşkünümdür."

"Tamam o zaman hadi gidip sana takım elbise alalım." Ben böyle söylediğimde gülümsedi.

"Sen bir tanesin Nami." Diyerek bana sarılınca bende ona sarıldım.

Hyun arkadaş edinmekte pek iyi değildir ve onun arkadaşı olarak bir tek ben olduğumu biliyordum. Tek başına bir şeyler yapmaya alışıktır aslında ama takım elbiseyi kendisinin zevki o yönde olmadığından seçemeyeceğini tahmin edebiliyorum. Hep rahat kıyafetler giyer ve onu da mağazadaki insanlara yakışıp yakışmadığını sorarak alır zaten.

Otobüs durağına gittiğimizde Hyun kafasını sol tarafına çevirip sürekli o yöne bakıyordu. Onun baktığı yere baktığımda bir kız görmüştüm ve bize bakıyordu.

"Gri Na.."

"Efendim."

"Sevgilim olur musun?"