ÜVEY KARDEŞİM (EXO)

10.Bölüm- Çift Kıyafeti

Arkadaşlar oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın :) ^-^

---------

Bütün gün ağzımı açıp onlara tek kelime etmemiştim. Ders aralarında yanıma Hyeri geliyordu ve onunla sohbet ediyordum. Çok güzel ve eğlenceli bir kızdı, yaptığı espriler onu sevimli yapıyordu.

Son ders de bittiğinde çantamı topladım ve kapıya doğru yürüdüm, kapıdan dışarı çıkarken kolumdan birinin tuttuğunu hissettim ve arkama döndüm.

"Konuşabilir miyiz? Bak biz senden özür dilemek istiyoruz. Yaptığımız hataydı."

"Minseok, aklınızdan ne geçiyordu bilmiyorum ama yaptığınızın hata olduğunu biliyordunuz ve yine de yaptınız yani boşuna özür dilemeyin, sinirim hala geçmedi ve benimle konuşmazsanız sevinirim." Onlara cevap hakkı tanımadan arkamı döndüm ve hızlı adımlarla ilerlemeye başladım.

"Yahh, Gri Na özür dileriz, ya bir kere dinle bizi hı olur mu?" ben hızla yürürken onlarda koridorun ortasında arkamdan bağırmış ve bütün dikkatleri üzerimize çekmişlerdi yine ve sonra arkamdan geldiklerini anladığımda koşmaya başladım.

Bahçeye çıktığımda adımlarımı daha da yavaşlattım ve okulun kapısının önünde durdum. Telefonumu cebimden çıkardım ve Hyun'u aradım.

"Hyun nerdesin."

"Okuldan çıktım şimdi spor salonuna gideceğim, bir şey mi oldu."

"Hayır, sadece eve gitmek istemiyorum."

"Tamam, seni almaya geleyim nerdesin."

"Okuldayım bekliyorum seni."

Telefonu kapattıktan sonra kafamı sap tarafıma çevirmemle Hyeri'nin yanımda olduğunu yeni fark ettim.

"Ayyy korktum ya ne zaman geldin ve neden ses çıkarmadın."

"Şey özür dilerim, sen telefonla konuşuyordun rahatsız etmek istemedim."

"Anladım."

"Birini mi bekliyorsun."

"Evet arkadaşımı bekliyorum."

Arkamdan birinin sarılmasıyla irkildim ve ani hareketle başımı sola çevirmemle Hyun'un yüzünü görmem ve bana bu kadar yakın oluşu beni heyecanlandırmıştı. Sarıldığında içim ürperdi ve korkmuştum ama onun olduğunu görünce biraz rahatladım.

Ben ona şaşkın şaşkın bakarken o bana o muhteşem gülüşüyle karşılık veriyordu ve hala bana sarılıyordu.

Kafamı bir an Hyeri'ye çevirdim ve onunda bize şaşkın baktığını fark ettim tabi onun arkasından da bizimkilerin buraya hızla yaklaştığını fark ettim.

Yanımıza gelince Minseok'un kolumu çekmesiyle bir an sendeledim ve ona tutundum. O da beni kolunun altına aldı ve yüzünü Hyun'a çevirdi. Sinirli görünüyordu, aslında hepsi sinirli görünüyordu ve bu da beni biraz korkutmuştu. Korkum ve şaşkınlığım geçtiğinde Min'i yanımdan ittirip ona ve diğerlerine sinirli olduğumu belli edercesine baktım.

"Ne yapıyorsun yaa."

"Ne mi yapıyorum, hah unuttun mu gösteri için hazırlanmalıyız ve sen de bize yardım edeceksin."

"Bugün gelmiyorum, bensiz yapın." Arkamı dönüp Hyun'a doğru yürürken kolumdan tuttu ve beni okulun içine doğru çekiştirmeye başladı.

"Yah ne yapıyorsun bırak beni.. Heyy bırakın beni yaa gösteri falan yapmak istemiyorum ben. "