Çileli Başım

Bölüm 7

Göz altlarım mosmordu evdeydim ben ben ne kadar mutlu gözüksemde içimde herzaman fırtınalar kopuyordu gören herkes beni mutlu zannediyordu benim hikayem mutsuz başladı mutsuz bitecek ben hiçbir zaman mutlu olmadım ki baksana şuraya daha dün sabahki tartıştığım adam ve iğrendiğim kardeşim öldü.Annem ise yoğun bakımda gece doktora sorduğumda herşeye hazırlıklı olun dedi yeter be yeter çektiğim şeylere bak 'çileli başım' hiç bir zaman düzelmeyecek bu.Odanın kapısı tıklatıldı bu Ekindi beni böyle görmemişti resmen kahrolmuştum kendinizi benim yerime koyun ben gine iyi katlandım şu güne kadar intiharlarmı daha neler neler ama ben onların hiçbirini yapmadım.Ben anne ve babama ne kadar yakınlaşmak istesem bile onlar benden uzaklaşıyorlardı bu acı bana çok büyük gelmişti.Ekin 'Deniz sen iyimisin'dedi bende 'e..evet'dedim oda 'hiç öyle gözükmüyorsun'dedi bende tam iyiyim diyecektim ki gözlerim kapandı...

1 Saat Sonra

Gözlerimi açtığımda hastanedeydim başımda Ekin vardı.Serum bağlıydı Ekinin yanakları yaştı ve hala yanaklarından yaşlar dökülüyordu Ekin benim uyandığımı görünce  'iyimisin prensesim'dedi bende 'nasıl geldim ben sen niye ağlıyorsun'dedim oda yanıma gelip bana sarıldı ve saçlarımı sıkıca tutup kokladı  ne alaka ya tekrar 'Ekin ben nasıl geldim'dedim oda 'bayıldın galiba acıdan bende bende sana bişey oldu diye ağladım'dedi iyi de benim için neden ağlasın ki çok saçma geliyor bana dereken aklıma annem geldi 'Ekin annem bu hastanedemi'dedim sonuçta hangi hastanedeyim bilmiyorum oda evet anlamında kafasını salladı bende 'beni ona götür onu görmek istiyorum'dedim oda 'tamam prenses'dedi beni tekerlekli sandalyeye oturttu hem beni sürüyo hem serum taşıyordu annemin yoğun bakımının önüne geldik evet orada yatıyordu yüzü yara içindeydi Ekin kulağıma 'o iyi olacak'dedi bende 'öylemi dersin'dedim.Ekin 'serumun bitmek üzere odana geçelim çıkarsınlar yanına girersin'dedi bende 'tamam'dedim odama geçtik hemşire gelip serumu çıkardı.Doktor amcanın yanına gidip 'annemin yanına girebilirmiyim'dedim oda 'hemşirenin yanına git sana kıyafet giydirsinler sonra 10 dk kalıp çık'dedi bende 'teşekkür ederim'dedim doktor gülümsedi hemşirenin yanına gidip söyledim bana kıyafetleri giyindirdi kapıda Ekin beni bekliyordu annemin yanına gidip 'annem ben sana ne kadar itirazda etsem sen beni de Nazlıyıda eşit sevdin ama babam babam Nazlıyı seçti herşey üstüme geldi en çok korktuğum şey ise babam gibi bir adamla evlenmek ben olurda evlenirsem işte babam gibi bir adam olmasın tek isteğim bu benim Seni Seviyorum annem'dedim gözlerimden yaşlar gelmişti.Dışarı çıkıp kıyafetlerimi değiştirdim camın önüne gelip bakmaya başladım anneme öyle masum yatıyodu ki melek gibi Ekin bana oturmamı söyledi bende oturdum telefonumu elime aldım mesajlar vardı Mustafa,Kıvılcım ve bir çok tanıdığım herkes başın sağolsun yazmıştı Mustafa ise 'Deniz başın sağolsun bana konum at bende İstanbul a geliyorum'yazmıştı bende itiraz etmeden yazdım yanıma Ekin oturmuştu geceden beri uyumuyordum kafamı daha fazla tutamayıp Ekinin omzuna koydum.

      Uyandığımda kalkar kalkmaz anneme baktım hala yatıyordu uyansana annem beni yalnız burakma.Ne o ses ne makine sesleri içim daraldı düşücektim ki Ekin beni tuttu sanki sanki içimden bişey koptu etrafıma baktığımda herkes oradan oraya koşturuyodu ben pencerenin önüne geçtiğimde perdeler kapandı ben  'ne oluyor'diye sorduğumda cevap yok.Ağlamaya başladım aglarken Ekinin gömleğini tutup onu sallamaya başladım ne oluyor diye oda agladı veeee sesler kesildi doktor çıkınca 'ne oldu niye bisey demiyorsunuz cevap verin'dedim ağlayarak oda 'hastayı kaybettik'dedi ne demişti ya yok canım şaka şaka demi ben 'şaka demi sizi şakacılar'dedin sinirden gülüyordum ve ağlıyordum kendimden nefret ediyordum annemin ölümünü kesinleştirmem zor olmuştu.Artık dayanamayım duvarlara yumruklar geçirdim kafamı sağa sola vuruyordum Ekin yanıma gelimce onu itmiştim oda şok olmuştu daha önce beni böyle görmemişti kimse beni böyle görmemişti Ekin yanımdan gitti ben daha da sert vurmaya başladım yumruklarım yüzünden ellerim kıpkırmızı olmuştu sert bir yumruk geçirecekken 'sakın yapma dön ve bana sarıl'dedi elimi tutarak ben daha fazla ağlamaya başladım en sonunda her kimse beni kendine çevirerek 'sarıl'dedi bende sımsıkı sarıldım.Ağlamam hafifledi birazda olda ama hıçkırıklarım durmamıştı sarılmayı buraktım bana 'kendine zarar vererek acılarını öldüremezsin'dedi haklıydı da ben de 'haklısın ama..'dedim ağlayarak oda 'ama kendine zarar vermekten mi hoşlanıyorsun'dedi bende hayır anlamında kafamı salladım oda 'öyleyse benimle gel'dedi koluma girdi beni bi odaya getirdi kapıyı açınca içerisi siyaha boyanmıştı perde bile siyahtı burayı görünce şaşırmıştım bana 'gel benimle içeri girelim'dedi bende yanına doğru ilerlemeye başladım ben 'niye buraya geldik'dedim ağlamaklı sesimle oda 'burası burayı bilme sen'dedi bende 'neden ki'dedim oda 'nedeninin olması gerekmez sadece yanıma gel ve otur kafanı omzuma koy'dedi bende dediklerini yaptım siyah beni kendimden alıp götürüyordu açıkcası rahatlamıştım siyah benim dostumdu siyah gerçek bi arkadaş olsaydı kesin onunla arkadaş olurdum yanımdaki 'iyi geldi değil mi'dedi bende 'evet ama'dedim oda 'aması ne evet ailen değil mi onları özlüyorsun bende özlüyorum'dedi ne yani onundamı ailesi yoktu bende 'senindemi ailen vefat etti'dedim oda 'beni terk ettiler biliyormusun keşke beni terk etmeselerdi de onlarda ölselerdi belki böylesi daha iyi olurdu'dedi haklıydı da bana 'neyse hadi artık gel gidelim'dedi bende 'tamam'dedim gine aklıma gelmişlerdi ağladım bana 'ştt sakın sen ağlarsan onlar üzülür'dedi gerçekten öylemiydi beni susturmak amaçlı ağlamam dindi kantine gelmiştik bana yemem için birkaç şey verdi ama ben yemedim onlarda yemiyordu yanımdaki 'senin ismin ne tanışmaya fırsat bulamadık'dedi bende 'Deniz'dedim oda 'bende Ediz'dedi bende 'memnun oldum sen beni niye tuttun'dedim oda 'sen benim hastamsın'dedi bende 'nasıl yani'dedim oda 'tansiyonun düşmüş bayılmışın'dedi bende 'tamam'dedim yanıma birisi geldi kadın sesiydi kim diye baktım halam kalkıp sarıldım ama karşılık alamadım oda 'çekil üstümden'dedi beni itti ve 'git evine eşyalarını topla o evdeki bütün eşyaları topla o ev dedendendi artık babanda öldüğüne göre ev bize kaldı akşama toparlan'dedi çekip gitti Ediz 'hadi gel gidelim'dedi bende 'nereye'dedim oda 'eve eşyalarını toplamaya ben hallederim'dedi ne iyi birisiydi 'e hadi'dedi.Yola koyulduk Ediz eşyaları taşımak için adam ayarladı eve gelmiştik adamlar yavaş yavaş eşyaları topladı kamyona yüklediler.Yolumuz Edizin evi olmuştu Edizin evi kocaman bir villaydı içeriye girdiğimizde bir amca ve teyze vardı bu arada Ekini sorarsanız hala ortada yok.Teyze 'hoşgeldin kızım'dedi bende 'hoşbulduk'dedim teyze 'oğlumla nerede tanıştınız'dedi bende baka kaldım Ediz ailesinin onu terk ettiğini söylemişti teyzeye cevap olarak 'şey benim annem bugün vefat etti kendi kendime etrafa vururken sağolsun bana yardım etti rahatlamamı sağladı'dedim teyze 'başın sağolsun kızım e hadi içeri geçelim artık ayak üstü olmaz'dedi içeriye yürümeye başladık ben 'Ediz benim eşyalar ne olacak'dedim oda 'müştemilatta kalacaklar orası boştu'dedi bende cevap verecektim tekrardan atıldı 'sen burada kalacaksın'dedi  bende tamam anlamında kafamı salladım oda bana bakıp güldü bana 'Deniz sana odanı göstereyim' dedi burada benim odam olacak yere çıktık ben 'Ediz şey annem ve babam beni terk etti demiştin ama..'dedim oda 'ah haklısın onlar benim anneannem ve dedem'dedi bende 'hayır inanmıyorum aslında genç duruyorlar o yüzden yanlış anlama'dedim oda 'yoo sorun yok'dedi.Bana 'ben çıkıyorum sen yerleş'dedi bende 'tamam'dedim odadan çıktı bende eşyalarımı yerleştirdim.Odadan çıkarken pat bum bu kim ki kendine has kokusu içime bir daha çektim bu kokuyu 'bişeyin var mı'dedi bu ses Edizindi ben bilmiyordum o olduğunu hemen toparlanıp 'iyiyim de sen ne yapıyordun'dedim oda 'seni biryere götürecektim'dedi bende 'nereye'dedim oda 'gizli git şimdi üzerini değiştir'dedi bende 'git..'derken 'sakın o kelime ağzından çıkmasın hadi git giyin'dedi bende mecburen odaya girip gri gömlek siyah dar kot siyah botumu giyindim

Odadan çıktığımda kapıda bekliyordu derken
elimden tutup aşağıya indirdi arabaya attı beni.Ediz;Sarı saçlı kirli sakallı  okyanus mavisi  gözleri beyaz tenli birisi.Oda neydi ormana gelmiştik ben 'buraya neden geldik'dedimğimde fren yaptı oda 'kamp yapmak için'dedi iyi de ya benim ailem ölmüş bu neyin peşinde bende manzeret olsun diye 'iyi de çadır yok yemek yok su yok aç susuz ne yapıcaz'dedim oda 'hepsini hallettim' dedi az da olsa benim yüzüm gülmüştü elimi gine tuttu ben çekince 'özür dilerim ben tutmak istemiyorum ama bedenim zorluyo'dedi bende 'ah tabi'dedim oda 'ne yani inanmıyormusun'dedi bende 'o değil ya benim ailem öldü sen bana kamptan bahsediyorsun'diye bağırdım oda 'sen mutlu ol diye anladın mı aptal'dedi bana aptal demişti ya ben niye bunun aklına uydumda geldim ki derken arkama bakmadan geldiğim yöne doğru koşmaya başladım yanıma gelip kolumu tuttu bana 'özür dilerim'dedi bende sarıldım.Elimi tekrar tutup bi kulübeye geldik minicikti çok tatlıydı içeri girdigimizde teyze vardı hemen bizi karşıladı beni bir odaya götürdü oraya girer girmez yatmıstım.

EDİZ

İnanırmısınız bilmiyorum ama ben ben ilk defa aşık olmuştum hem de kime biliyormusunuz çözünmesi zor olan birisine evet bildiniz o Deniz.Ben Denizi çoktan beri takip ediyorum taa liseden beri şuan ben doktor olma yolundayım yani strajerim Deniz benden 2 yaş küçük.Deniz ailesini kaybettiğinde götürdüğüm o oda psikolojik bi oda Deniz hakkında bilgiler aldım Deniz sinir hastasıymış o yüzden ona en iyi gelecek yer orasıydı bugün ise ormana götürdüm ama enerjisi yerine gelsim diye ama o sinirlenmişti kendimi onun yerine koydum kendimi onun yerine koymak o kadar basit olmuştu ki çünki beni ailem terk etmişti ben bu yaşıma kadar anneannem ve dedemle yaşadım onlar benim annem ve babam anneanneme genellikle anne derim hiç kimse yani Deniz hariç kimse anneannem ve dedem olduklarını bilmiyor.Herkes annem ve babam olarak biliyo öyle bilsinler.Herneyse o koşarak uzaklaşırken kolundan tuttum tutar tutmaz sarıldı şu ara bana ihtiyacı vardı.Aramızda kızgınlıkları giderip teyzemin kulübesine geldik gelir gelmez Deniz odasına gitmişti.Bende kendi odama geçip yattım...