Kapı sesini duyunca herkes irkilmişti! Kimdi diye düşünürken Tuğba kapıyı açmaya gitti!
Damla:Tuğba kim gelmiş!
Damla Tuğba ya seslenmişti ama Tuğba hariç bir grup kız içeri girmişti!
1.K:Merhaba biz yan komşunuz!
Ezgi:Biliyoruz!!
Şeyda:Buyrun!
2.K:Tabii!!
Biz kızları görünce ayaklandığımız için erkeklerin yanları boş kalmıştı! Kızlara oturun der demez kızlar erkeklerin yanına oturmuşlardı!
Ben Suga nın yanına oturan kızın yanına gittim!
Ben:Yanlış yere oturmuşsun!
3.K:Yoo! Ben gayet doğru yere oturmuşum!
Ben: Damlaa!!
Damla gil de diğerlerininki yanına oturan kızları kaldırmaya çalışıyorlardı!
Ezgi:Bence bu kadar misafirlik yeter!!
Deyip kızın saçına yapıştı! Tabi bizde iyi arkadaşlar olarak bizimkilerin yanına oturan kızların saçlarına yapıştık!
Tuğba:Misafirliğin kısa olanı makbuldür!!
Dedi kapıyı açıp kızları dışarı çıkardık ve kapıyı kapattık!!
Hope:Waooww! Hayatım bu kadar sert olacağınızı bilemezdik!
Şeyda:Biz Türk kızıyız enişte!
Ezgi:Hakkediyorlardı!
Damla:Türk kızları sevdiğine sahip çıkar dimi Ekin!!
Ben dolaptan çıkardığım pastayı yerken soru ile irkildim! Ağzım dolu olduğu için sadece kafamı salladım!
Şeyda:Ekin bizsiz mi??
Deyip yanıma gelen Şeyda ya bir çatal uzattım ve ikimiz yemeye başladık! Rm ve Suga yanımıza geldi!
Rm:Ekin bende çatal alabilir miyim!
Ekin:Siz yiyor musunuz?!
Suga:Sen yiyorsun!!
Bişey demeden 5-6 tabak çıkardım ve herkese bölmeye çalıştım!
Ezgi:Ekin Damla nın doğum günündeki gibi bozma pastayı!&&&Flashback&&&
Okullarda karne günüydü! Karne gününün ardından en büyük unniemizin Doğum günüydü! Benim fikrim üzerine Ezgi ile bir olup bir pasta ayarladık!
Karneleri aldık sürpriz için gittiğimiz yerde Damla nın Doğum gününü kutladık! Çok sevinmişti ve iyi bir sürpriz olmuştu!
Pastayı üfleyince geriye kesme kalmıştı! Ben kesmek isteyince bıçağı bana verdiler ve kesmemi söylediler!
Tam kesemedim hatta hiç kesememiştim! Pasta mahvolmadıysa Ezgi nin sayesindeydi çünkü pastayı hemen elimden almıştı! Ve bende kolaları doldurmuştum!
&&&Flashback Sonu&&&
Ben:Al unniecim hatırladım!
Diğer herkes gülmeye başlamıştı! Çünkü Damla herkese anlatmıştı!
Ben:Aşk olsun Unnie!!
Damla:Ekin yaa!! Birşey olmaz bütün hikayelerimizi bir gün öğreneceğiz!
Ezgi:Damla haklı!
Ben:Aaaaa!!!
Şeyda:Ekin bu ani bağırmalarında dolayı seni bir gün dövecem! Ne oldu!
Ben:Tae ve Jimin i unuttuk! Ezgi dört dilim ayrı kesermisin??
Ezgi:Neden!!??
Ben:Ben Damla ile biryere gidecem!
Damla:Nereye?!
Ben:Bir durur musun?!
Ezgi nin kestiği pasta dilimlerini ve çatalları Damla ile aldık ve kapıya doğru yöneldik!
Kook:Damla geç kalmayın!!
Damla:Olur! Başka bir isteğiniz!
Kook:Yok sadece bu!!
Damla:Bide yok diyor ya!
Ben:Hadi!!
Damla:Tamam be sende patlama!!
Ayakkabılarımızı giydik ve aşağıya doğru inmeye başladık!
Tam tahmin ettiğimiz gibi Jimin ve Tae bir banka oturmuşlardı! Damla ve ben onlara doğru yürümeye başladık!
Ben:Selam çocuklar!
Jimin:Selam!
Damla:Size pasta getirdik! Birlikte yiyelim diye!
Tae:Unuttun mu Damla! Biz pasta yiyemeyiz!
Damla:Rm yiyebileceğinizi söyledi!
Ben:Yiyebilir mişiz ama alışmamız zaman alacakmış! Rm dedi!
Jimin:Tamam!
Deyip elimdeki tabağa uzandı ve çekiştirdi!
Ben:Jimin dur!
Jimin:Ya ver!
Ben:Yaaa!!
Jimin:Hadi tadını merak ediyorum!
Ben:Ben sana vermicem diye birşey söyledim mi?!
Tae:Hayır demedin!
Ben:Bak!
Elimdeki tabağı Jimin e doğru uzattım!!
Ben:All!!
Dedikten sonra ben Jimin in Damla ise Tae nin yanına oturdu!
Damla:Anlatın bakalım! Derdiniz ne!?
Tae:Biliyorsunuz!
Ben:Jimin az önce neden bana sinirlendin!??
Tae:Rm yi duyunca!
Ben:Düşündüğüm şey mi oluyor?!
Damla:Nerden bilelim biz ne düşündüğünü?!
Ben:Ya Şeyda için mi!?
Jimin hiçbirşey demedi ve sadece bir lokma aldığı pastayı yere koydu!
Ben:Jimini üzülme ya!
Jimin:Elimde değil ikisini bir görünce!! Anlayın İşte!!
Ben:Tamam jimini!!
Damla:Tae sen?!
Tae:Bende aynı şekilde en sevdiğim hyunglarımdan biri sevdiğim kız ile çıkıyor!!
Ben:Üzülmeyin biz halledeceğiz! Şey yapsak hope ve rm yi diğer eve yollasak!
Jimin:Ama grup!!??
Ben:Ne yapalım jimin size acı mı çektirelim?!
Tae:Yaaaa gerçekten böyle birşey yapabilir miyiz!?
Damla:Denemekten zarar gelmez!
Ben:Ya gelirse!!
Damla:Kızlar bizi asla affetmez!!
Ben:Ewet!!
Damla:Neyse gelin sizde eve gidelim merak ettiler sizi!
Aslında merak etmemişlerdi!! Belki de etmişlerdi bilmiyorduk ama evde gitmeleri gerekti!
Ayağa kalktık ve eve gitmek için hazırlandık!
Ben:Jimin!
Jimin:Efendim.
Ben:Şeyda lisedeyken hep seni pamukşekere benzetirdi ve çok tatlı bulurdu!
Jimin:Gerçekten mi!?
Ben:Evet!
Jimin in yüzünde anlamsız bir gülümseme oluşmuştu!
Jimin:Acaba halâ tatlı buluyormu??!
Ben:Bence buluyordur! Ama!
Jimin:Ama??
Ben:Şeyda çok kararsız bir kızdır! Onu yapamayacağı seçimlere sürükleme!
Jimin:Tamam! Saol!
Ben:Birşey değil!
Damla:Tae biliyor musun?!
Tae:Hımmm!?
Damla:Tuğba da lisedeyken hep seni görmek isterdi! Ve seni çok severdi! Ama o da Şeyda gibi çok kararsız! Bide hoşlanmadığı şeyleri yapma! Sen onun canını değil o senin canını yakar! Ona göre!
Tae o dikdörtgen gülüşü ile gülümsedi ve kafa salladı! Damla Tae nin koluna girdi!
Damla: Tae biliyor musun!? Biz seni hep sosyopat biri olarak bilirdik!
Bende jimin in koluna girdim!
Ben:Jimin senide!! Hıımmm... Damla biz jimini nasıl bilirdik! Damla:Hımmm... iyi bilirdik!!
Az da olsa ikisini güldürmeyi başarmıştık!
Yavaş yürüyüşümüz kapının önüne gelme ile sonlanmıştı!
Kapıyı çaldık ve kapıyı her zaman ki gibi Tuğba açmıştı! Tae nin yüzü düşmüştü!
Damla:Tae!!!
Tae başını kaldırdı ve hafif bir gülümseme ile birlikte Tuğba'ya baktı!
Ben:Şey diğerleri nerede?!
Rm:Onlar yarın gelecek!
Hope:Bizde onların yerine gideceğiz!
Ben:Gideceğiz?!
Hope:Rm ve ben!
Bu konuşulanları duyan Jimin ve Tae mutlu olmuştu!
Şeyda:Rm nereye gideceksiniz!?
Rm:Hayatım başka bir ev tutacağız hope ve ben oradan diğerlerini izleyeceğiz!
Tuğba:Bizde gelelim mi?!
Hope:Hayır! Gelmeyin burası daha güvenli!!
Tuğba:Tamam!
Şeyda:Ne zaman gidiyorsunuz!?
Rm:Bu akşam!
Ben:Nedense hep akşam!
Suga:Ekin!!
Ben:Tamam ya!!
Tae:Ben acıktım! Hem artık yemekte yiyobiliyorsak Jin hyung bize yemek yapsın!
Jin:Tamam! Ezgi ile ben yapalım!
Deyip yemek yapmak için mutfağa geçtiler!
Jin:Beyler! Bayanlar! Yemek hazır!
Jin bizi çağırdığını fark eder etmez oturduğumuz yerden kalktık ye masaya doğru yola koyulduk!
Şeyda:Oooo Unnielerin en güzeli!
Deyip Ezgi'nin yanağını sıkmak için yanına gitti!
Ben:Aayyy!! Yılışık!!
Şeyda:Ekin!
Ben:Efendim!
Damla:Ekin dışından söyledin!!
Deyince ben direk koşmaya başladım! Lise zamanlarında hep ben onu kovalardım şimdi elleri değiştirdik sanırım!
Şeyda:Yılışık hı!?? Gel buraya!
Ben:Ya ben öyle demek istemedim!
Damla:Tamam! Durun!
Ben:Bana değil ona söyle!!
Şeyda:Ya bana yılışık dedi!!
Damla:Yılışık dedi diye yılışık mı oldun?!
Ben:Ama yılışıklık yaptı!!
Şeyda:Bak hâla konuşuyor!!
Ezgi koşan beni yakaladı ve eğer bir daha böyle birşey yaparsanız ısırırım!
Şeyda:Yaa!! Tamam bak ben oturdum!
Ben:Ben çoktan oturdum!!
Ezgi:Afferimmm!!
Bizimle birlikte herkes oturmaya başladı!
Rm:Hope hadi yede gidelim! Ben ev ayarladım!
Hope ve rm hiç dokunmadıkları yemeklerinden kalktılar ve kapıya doğru yol aldılar!
Ben:Ama yemediniz!!
Hope:Biz orada yiyeceğiz!! Ben:????
Manalı bakışlar atınca Rm Hope un dirseğine vurdu!
Rm:Yani aç değiliz!!
Hepimiz endişelenmiştik! Çünkü çok garip davranıyorlardı! Bize hiçbirşey demeden kapıyı açtılar ve dışarı çıktılar!!@5ngofficial
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sadece sıradan mısın peki?? (BTS)-(Tamamlandı)
JugendliteraturHayatta inanmadığım şeyler var! Ama insan inanmak zorunda mı kalır sizce?? Ben kaldım ama bu inandığım şey beni iyi yere mi yoksa kötülüğe mi sürükleyecek??!!