Hepsi okul dan çıkıp gidiceken birden o çıkmıştı karşılarına. Eylül korkuyordu hemde çok, istediği tek şey şuan babasının yanına gelipte merak etme Kıymetlim ben burdayım sana asla birşey olmayacak demesini istiyordu. Ama babası yoktu neyazıki yoktu!!!
Eylül: Senin burda ne işin var Pis Sapık!!
X: Ooo eylül bakıyorumda beni çok özlemişsin Güzelim
Kızlar: Defol git burdan sapık Kemal!!!
Yazarın ağzından
Eylül bağırıyordu Kemal eylülü sımsıkı tutuyordu kızlar eylülü kurtarmaya çalışıyordu ama Kemal'e güçleri yetmiyordu. Tam Kemal Eylül'ü götüreceken yüzüne bir yumruk yer ve yere düşer.
Kızlar: Teşekkür ederiz ya
Kemal: Kim lan bu zibidi, sen ne karışıyorsun zengin zübesi
Serkan: Asıl sen kimsin lan kızları rahat bırak yokse çok fena olur
Eylül: Teşekkür ederim, ama bu birşey değiştirmez!!!
Serkan: Tamam ya ben yardım etmek istedim!!
Kızlar: Tamam ya kusura bakma yine de Teşekkür ederiz
Kemal: Bu iş burda bitmedi Eylül'üm
Serkanin ağzından
Kimdi bu adam? Eylülden ne istiyordu? Neden eylüle öyle dedi? Neden Eylül bukadar korkmuştu? Bu sorular beni uyutmuyordu
Kızların ağzından
Eylül koşarak yurda girmişti çok ağlıyordu. Biz ise ona yardımcı olamıyorduk, Ona nasıl yardımcı olacağımizi düşünürken aklımıza Birşey gelmişti, biliyorduk ki bu eylülü cok mutlu edecekti
Eylülün ağzından
Artık çok yoruldum, daynama gücüm kalmadı yapamıyorum. Babacığım seni cok özledim sana çok ihtiyacım var ama sen yoksun Babam, nolur bana bi yol göster babam nolur. Annem bana inanmıyor, Babam ise artık yanımda değildi ama ben onu cok fazla özlüyorum o bana hep inanırdı ne olursa olsun . O inanca ihtiyacım var hemde çok ama kimse yok. Diyerek uyuya kalmışım.
Kızlar: Günaydın Eylül kalk hadi bakalım bugün okul yok hep beraber gezelim
Eylül: Ne ara sabah oldu ya
Cemre: Oho bu hala gecede kalmış diyince. Hepsi gülmeye başladı
Yazarın ağzından
Hepsi cok mutlu bir şekilde dışarıya cikip mutlulardı. Birtek Eylül mutlu değildi. Kizlar ne yapacaklarını biliyorlardı ama Eylüle süpriz yapmak için beklemeleri lazımdı, bunun için haber bekliyorlardı o kişiyi sevmeselerde eylül'ün iyili icin ondan yardım almışlardı. Yurda geri gelmişlerdi. Eylül ben yatmaya gidiyorum diyerek çıktı odaya. Kizlar konuşuyorlardı.
Songül: Cemre sen eminsin dimi o halleder?
Cemre: Evt songül eminim biliyorum siz ona inanmıyorsunuz ve güvenmiyorsunuz ama inan bana o çok iyi bir insan, o gün neden öyle oldu bilmiyorum ama eminim bir açıklaması vardır o gün icin, hem bir şey diyeyim mi o Aşık :)
Kader&Meral: Ohaaaa hadi canim kime?
Songül: Vallah cemre bilemiyorum ama eylül icin onunla iş birliği yapmak zorundayım çünkü kardeşimin mutluluğu herşeyden önemli biliyorsun
Cemre: Biliyorum canim
Eylülün ağzından
Yine pazartesi olmuştu yine okul vardi yine bir gün annemin bana inanmadığı gün, yine o 3 ayni ders yine yine yine. Kizlar gelmişti gülerek. Beni çağırıyorlar dı.
Kızlar: Hadi Eylül bugün çok güzel bir gün hemen gel bizimle
Eylül: Noluyor kızlar ya nesi güzel bugünün bildiğin Pazartesi İşte
Kader: Ya ama eylül bizim sana sürprizimiz var.
C&S&M: evet sana çok güzel bir süprizimiz var
Eylül: Ne süprizi ki?
Kızlar: hadi gel
Eylülün ağzından
İnanamıyorum bu gördüm şey gerçek olamazdı. Hayir ya bu cok güzel, umarım rüya değildir çünkü gerçekten cok güzel bir hediyedi, şuan mutluluktan ağlıyorum resmen. Kizlar bana sarılıp kulağıma şunu fısıldadılar sen bizim en Kıymetlim'izsin Seni çok seviyoruz canım Kardeşimiz. Onlar Kıymetlim diyince daha çok ağlamaya başladım ama orda gördüm tek şey süprizi değildi, gördüm inanamıyorum resmen,yok artık hayal görüyorum diye düşündüm.
Yine bir Bölümün sonuna geldik umarım beğenirsiniz. 💜
Bu arada devam önerirsiniz hikayemi çok sevinirim🙈💖
