Doktor: Eylül hanım........
Serkan: Noluyor söyleyin artık.
Doktor: Eylül hanım ne yazıkı birdaha yürüyemicek ve hafıza kaybı var.
Serkan: ne.....
Gökhan: Peki bunun bi tedavisi varmı?
Doktor: Fizik tedavisi görecek. Ve hafızası için de nekadar kötü anı varsa uzak tutmanız lazım.
Songül; Nasıl yane?
Doktor: Kötü olaylardan uzak durması lazım yoksa şok geçirip herşey daha kötü olabilir.
Kader: ama bizi hatırlar dimi?
Doktor: Onu bilmiyorum, Güçlü olmanız lazım.
Cemre: peki nezaman normal odaya alınacak
Doktor: birkaç saate alırız.
Yazarın ağzından
Hepsi perişan olmuşlardı. Hepsinin icinde bir korku vardı, ya onları da hatırlamasa diye.
Serkan: simdi eylül geri evine mi dönecek? Olmaz dönemez o sapık o evde oldu sürece gidemez.
Songül; dur bi önce uyansın bakalim belki hatırlar ve eve dönmesine gerek kalmaz.
Serkan: ya hatırlamasa?
Gökhan: söz ben onu o eve göndermem.
Kader: ama sanada küstü yane nekadar hatırlıyor hatirlamiyor bilmiyoruz sonuçta.
Serkan: Eylül beni hatırlamasa ölürüm ben. Brn onsuz yaşayamam. Nolur hatırlasın bizi.
Güney: Kardeşim sakin ol.
Serkan: Nasil sakin olayım ben.
Kader: tamam durun bakın eylül odaya alınıyor.
Eylül normal odaya alınmıştı, bir saat sonra uyanmaya başlamıştı bizde odaya girmiştik.
Eylül: Aaaaa başım.
Songül: İyimisin kardeşim?
Kader: Sonunda uyandın
Cemre: Kader doktor ne dedi sus?
Eylül; Noldu bana?
Gökhan: ufak bi kaza iyimisin Kardeşim
Eylül: Senin burda ne işin var ve siz kimsiniz? Annem nerde?
Hepsinin gözünden yaş geldi,
Serkan: Eylül iyleş mene sevindim.
Eylül: Yaaa annem nerde. Kalkmak istiyorum.
Gökhan: Yatman lazım Eylül.
Eylül: Ben ayağımı neden oynatamıyorum. Noldu bana!!!!
Gökhan: Sakin ol!!!
Eylül: NOLDU BANA? NEDEN OYNATAMIYORUM AYAĞIMI?? SIZLER KİMSİNİZ!!!! ANNEM NERDE!!!
Gökan: Bizi eylüle yanliz bırakırmisiniz
Serkan: Olmaz
Güney: hadi serkan gel onlar bi konuşsun!!
Hepsi çıkmıştı.
Gökhan: Eylül nolur bi sakin ol ve beni dinle
Eylül: neyini dinleyeyim ben!! Bırakıp gittin neden geldin şimdi.
Gökhan: Eylül ben nerdeyse bir yıldır Senin yanındayım. Sen benimle kalıyorsun. O deminkilerde senin en yakın arkadaşların.
Eylül: Nasil yane......
Gökhan: Zamani geldiğinde herşeyi hatırlayacaksın zaten.
Eylül: annem nerde peki? Ben neden sende kalıyorum.
Gökhan: Mesude teyze seni biz istedik diye bıraktı bizi beraber kalıyoruz.
Eylül: Ya neden yürüyemiyorum ben?
Gökhan: En kısa zamanda yine yürüyeceksin canım kardeşim. Ufak bir kaza geçirdin okadar . Diğerlerini çağrım mi? Onlarda seni çok merak etti.
Eylül: Olur.
Gökhan diğerlerinin yanına çıkmıştı.
Serkan: Hadi bizde girelim
Gökhan: dur bi ya. İcerde konuştuklarımızı anlatayım. Eylül ne yetimhanede kaldığını biliyor nede sizi tanıyor, bende kaldığını söyledim. Ve sizin en yakın arkadaşları oldunuzu biliyor, sakın yetimhaneden bahsetmeyin.
Meral: Eee okulu ne diyeceksin
Gökhan: Bulurum onda birşey
Serkan: Hadi tamam girelim.
Hepsi odaya girmişti eylül hiç birini hatırlamadığı için tuhaf bakiyordu.
Eylül; Kusura bakmayın ben sizleri hatırlamıyorum, yanlış anlamasanız tek tek isimlerinizi söylermisiniz
Songül: Ne yanlış anlaması kardeşim, Ben Songül
Kader; Ben kader
Cemre; ben cemre
Meral: Bende Meral canisi
Güney: Güney
Eylül: Güzel isimlerinizi var, peki ya senin ismin ne mavi gözlü çocuk?
Serkan: Beni gerçekten hatirlamiyor musun?
Eylül: Kusura bakma. Hatırlamıyorum
Serkan: Hiç mi?
Eylül: Hayir
Güney: Serkan, Yane onun adı Serkan
Eylül: Memnun oldum Serkan
Serkan: Ya şaka gibi, sanki ilk defa tanışıyormuşuz gibi, nasıl ya nasil
Meral: ayyyy canisi biraz sakin kiz korkacak simdi.
Eylül: Neden korkayım? Kendini kontrol edemiyor mu?
Serkan: Şaka gibi, Gökhan sen benim kim olduğumu söylemedin ona dimi
Gökhan: Unutmuşum ya, ben arkadaş dedim geçtim
Eylül: Kim bu abi?
Serkan: Eylül, Eylülüm benim sevgilin
Eylül: sevgilim mi?
Serkan: Evet ben seni çok seviyorum, sende beni çok seviyorsun
Eylül: hadi canm olamaz!
Hepsi: neden
Eylül: Çünkü ben sarı sevmem ki 😂😂😂😂
Serkan şaşırmış bakıyordu, diğerleride gülüyordu.
Bölüm sonu.! 🌸
