-17-

323 15 2
                                    

Yazarın ağzından
Sabah olmuştu Gökhan herşeyi öğrenmek için hazırdı ama kimse ona birşey anlatmıyordu. Kizlar hep anlatacaken Eylül engelliyordu onları. Biri daha vardı ama o da ona anlatmaz ki diye düşünüyordu.

Kızların bugün okulu yoktu, hepsi beraber dışarıya cikip gezelim diyorlardı, ordan sonra da biraz takı satip geri geliriz diye Konuşuyorlar di

Eylül: Ya ben gelmesem olurmu?

Kader: Olmaz kuzum.

Meral: Aynen canisi, bugün hep beraber gezelim diyoruz sen ben gelmeyim diyorsun.

Songül: Eylül iyimisin sen?

Eylül; Ya aslında.. neyse boşver

Songül: Söylesene kardeşim.

Eylül; Ben bugün abimin peşine takilacaktim, neden gitti ve niye birşey söylemedi diye belki birşey bulurun diye düşünüyorum

Songül: ee kizim Bize niye söylemiyorsun bizde geliriz senle

Eylül: gerçekten mi?

Kızlar; Tabiki

Serkanın ağzından
Yurdun önüne gelmiştim, tam kızlardan birine seslenecektim Eylül ü çağırabilirlermi diye, o anda biri bana seslendi şaşırmıştım hiç beklemediğim biriydi

Gökhan: Ştttt... neydi senin adın ya? Ha Serkaan?

Serkan: .....

Gökhan; Konuşa bilirmiyiz lütfen? Eylül icin lütfen

Serkan; Pekiii

Beraber bi kahveye gelmiştik. Ve ben emindim ki bana me sormak istediğini o sormadan ben ona sormak istedim ama bi an cesaret edemedim. Sonuçta aşık oldum kizin Abisiydi ve abisi onu gereksiz yere terk ettiyse ve ben bunu bilibte ona söyleyemesem? Hadi söyledim busefer daha çok yıkılacaktı!!! Ama nolursa olsun soracaktım. Ve sordum da

Serkan: Gökhan be.. abi.. neyse, sen eylülü niyr bırakıp gittin? Onun sana çok ihtiyacı vardi?

Gökhan; Bana sadece gökhan siye bilirsin. Bunu sana anlatamam. Peki ya Eylül niye yetimhanede kalıyor? Annesi neden bıraktı onu?

Serkan: Kusura bakma ama Bende bunu sana söyleyemem. Sen nezaman hazirsan eylüle söylemeyr neden gittin diye eminim oda sana herşeyi anlatacaktır.

Gökhan: Ya anlamıyorum ya düşünüyorum nedenini bulamiyorum.!

Serkan; Tek şunu söylemek istiyorum. Eylül cok zor zamanlar geçirdi, ve hala cok zor geçiyor onun icin. Kendini çok yanliz hissediyor. Ben vr kızlar ona ne kadar destek olsak bile yalnız.  Lütfen onu yanliz birakma, Eminim sen onu çok seviyorsun ve eminim sebeplerin neyse gittiğin icin Eylül anlayacaktır seni.

Gökhan: Benim canım kardeşim kim bilir ne çekti ve hala çekiyor.  Ben onunla konuşurum ama o artık benle konuşmak istemiyor. Ve nasil görüşeceğimi bilmiyorum

Serkan: gerçekten istiyorsan sana yardımcı olurum.

Gökhan: buna hiç hayır diyemicem. Bu yardımını asla unutmayacağım. :)

Eylülün ağzından
Kızlarla dışarıya çıktık. Mutluyduk sonra da Gökhan yane abim neden gitti diye araştırma yapacaktık. Bi dondurmacinin önüe geldik ve kader herzaman ki gibi 😂

Kader; Kizlaaaar canım cok dondurma çekti

Meral; Oha canisi senin canın nezaman birşey çekmiyorki. Benim param yok yanliz

Songül; Tamam lan ben alırım.

Hepimiz doldurmalarımizi aldık ve devam gidiyorduk birden telefonum çaldı. Araya serkan dı

Eylül: alo canim

Serkan: Napiyorsun balim?

Eylül; napim kızlarla dışarıya çıktık sen napiyorsun

Serkan; ya bende seni özledim de bi görüşelim mi diye düşündüm

Eylül: Ya şeyyy bilmiyorum ki

Songül: Gitsen kardeşim

Eylül: Olur tamam nereye geleyim.

Serkan: Hani herzaman buluştuğumuz yere gel sahilde seni bekliyorum

Eylül; Tamam canim. Dedim ve telefonu kapatım hemen dedi yere gittim bende onu özlemiştim. Serkanı görünce koşarak ona sarıldın o da bana sımsıkı sarılıyordu.

Serkan: Meleğim sana bir süprizim var?

Eylül; Neymiş o?

Serkan: Biraz kızacaksın bana ama eminim iyi gelecek sana. Ve ilderden Abim gelyiordu

Eylül; ya serkan ben sana demedim mi konuşmak istemiyorum diye

Serkan: dedin canim dedin ama o seninle konuşmak istiyor. Dedi ven alnıma bir öpücük kondurdu ve ayrıldı ordan.

Abim de benle 3 yil öncesine kadar hergün gittimiz tepeye gittik. Yarım saatir bakiyordu bana. Sonunda dayanamadım.
"Ya neden konuşmuyorsun, madem konuşmak istiyorsun konuş"

Gökhan:Eylül ben seni bile isteğe terk etmedim. Belki bana inanmayacaksın ama inan bana, ben seni ve Büşrayı cok seviyorum

Eylül:Ne tedavisi?

Gökhan: Eylül biliyorsun ya ben cok sinirleniyordum, ve hemen seni üzenleri dövüyordum. Ben onun için gittim. Annem bunun bi tedavisi oldunu söyledi, sinirlerime hakim olmak için bende gitmeden önce doktora gittim, ve o bana öyle birşey söyledi ni ben gitmeye karar verdim.

Eylül; ne dedi de gitmek zorunda kaldın?

Gökhan; eğer ben tedavi olmaya gitmeseydim o sinir problerimi sana bile zarar verirdi ve ben sana nasıl zarar verim kardeşim. Sen benim parçasın ve ben sana zarar vermemek icin gittim.

Eylül: Hadi gittin niye beni hiç aramadın? Aradimda hep emine teyze açtı bende pes etim. Neden aramadin, neden neden neden . Diye ağlıyordum ve yere çöktüm. Hemen Gökhan geldi yanima  ve bana sımsıkı sarıldı.

Gökhan: Ağlama nolur ağlama nolur. Lütfen ağlama. Ben seni kaç kere aramak istedim sen biliyormusun? Kec kere telefonu elime alipta geri koydum sen biliyormusun? Ben zaten seni bırakıp nasil gitimi bilmiyorum, her an senin sesini duysaydım geri gelecektim ozamanda sana zarar verebilirdim. Ben seni hep çok sevdim hayatım en değerli parçamsın sen benin hatta babamın bi kelimesi vardi, sen benim en Kıymetlim'sin. Eylül seni bırakıp gittiğim için özür dilerim bolur affet beni. Nolur!!!!!

Ikimizde ağlıyorduk. Abime sımsıkı sarıldım ve şöyle dedim "Abi ne olursa olsun beni birdaha bırakma bolur Abiciğim ben sensiz yapamam. Nolur beni birdaha bırakma nolur.!!!" Sımsıkı sarılıyordum onu birdaha bırakmak istemiyorum.

Bölüm sonu.! 🌸

Hiç yorum yapmıyorsunuz nasil buldunuz diye🙈

Kıymetlim Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin