Ikimizde ağlıyorduk. Abime sımsıkı sarıldım ve şöyle dedim "Abi ne olursa olsun beni birdaha bırakma bolur Abiciğim ben sensiz yapamam. Nolur beni birdaha bırakma nolur.!!!" Sımsıkı sarılıyordum onu birdaha bırakmak istemiyorum.
Eylülün ağzından
Sonunda abim yanımdaydı, ve beni bırakmayacağına emindim. Abimle yan yana oturuyorduk, omzuna yaslandım. Ve konuşmaya başladık.
Gökhan: Eylül canim kardeşim benim, sen hala söylemedin neden yurta kaldını
Eylül; Abi nolur gelme üstüme. Bu konu hakkında konuşmak istemiyorum. Beni seviyorsun konuşmayalım lütfen.
Gökhan: Tam abicim yeterki sen üzülme bitanem
Gökhan ağzından
Farketmiştim kardeşimin büyük bir problemi var. Birde anlatamadığına göre cok kötü olması lazim. Ama ben ne oldunu öğreneceğim. Eylülü yurda götürmek icin hazırlanmıştik
Gökhan: Eylül istersen yetimhane de kalmana gerek yok bizimle kalabilirsin canım.
Eylül: Teşekkür ederim abi ama şuan kızları yanliz bırakamam, onlar benim en zor anımda hep yanımdaydı şimdi onları bırakamam. Ama yine de Teşekkür ederim Abi.
Gökhan: Sen bilirsin dedim ve sarıldım kardeşime o anda biri eylüle seslendi. Kim di nu diye arkamı döndüme gördüm kişiyle şok oldum.
Kemal: Oooo Eylül hanım bakiyomda her gördüğümde başkasının kolundsin.
Eylül: Kemal defol git
Gökhan; Sen kimsin lan?
Kemal; Sanane lan zibidi benim sorunum eylül
Gökhan; SENIN EYLÜLE NE GIBI SORUNUN OLUR
Kemal; Oooo Eylül hanım senin sarı biliyormu bu zibidiyi. Dediğinde serkan gelmişti
Serkan: Kemaall defolgit lan burdan
Kemal: Bak sarı senin ki seni aldatıyor.
Gökhan; Defol Kemal mısın nesin artık
Kemal: Eylülüm bu iş burda bitmedi diyemeden ona bi yumruk atım ve yere düştü. Kemal hemen kalkti bu iş burda bitmedi bağırarak. Eylül ağlıyordu hemen sarıldı bana.
Eylül; Abim nolur nolur beni bırakma nolur. Beni birdaha yanliz birakma nolur.
Gökhan; ağlama canim ben seni birdaha bırakmam.
Eylülün ağzından
Ağlıyordum ve Abime sımsıkı sarıldım. O anda kizlar gelmişti cok şaşkınlardi.
Songül; Lan yine naptin kiza?
Serkan: Songül dur bi, Gökhan birşey yapmadı. O birşey yapsa eylül ona sarılırmı.
Meral: yane canisi , ama eylül abisine küs değilmiydi
Songül; Noldu ozaman burda? Bu kiz neden ağlıyor
Serkan: Pislik geldi yine.!!!!
Songül: Ya biz bu sapıktan kurtulamicakmiyiz?
Gökhan; Sapık derken?
Eylül; Sapık degil, Songül yanlış söyledi o da pisilk diyecekti. Degilmi Songül
Songül; E .. evet pislik diyecektim.
Abime birdaha sarıldım girdim iceriye. Songül bana hem kızdı hemde sevindi benim adıma.
Songül; Kizim sen manyak mısın söylesene abine. Bu arda senin adına cok sevindim kardeşim.
Eylül: Sgol. Ama söyleyemem gitme sebebini öğrendim ve kemali öğrenirsen yine gitmek zorunda kalacak. Ve ben gitmesini istemiyorum.
Kader; Neden gitmış ?
Onlara olanları anlatım abimin neden gittiğini ve beni neden hiç aramadını. Hepsi üzülmüştü. Ama mutlulardı.
Kader: kuzum senin için cok sevindim.
Meral: Aynen canisi
Songül: Eee kardeşim abin nezaman alicak seni?
Kader&Meral: ........ baya üzgün gibilerdi
Eylül: Ben şuan istemedim, sizi yanliz bırakmak istemiyorum.
Songül: Saçmalama kardeşim. Sen mutlu olmayi cok fazla hakkediyorsun.
Kizlar: Aynen
Eylül; bilmiyorum, yarin tekrar buluşacağız abimle ozaman tekrar konuşurum. Dedi ve uyuduk. Sabah uyandım cok mutluydum yanımda sevdiklerim vardi. Abimi aradim ve o beni almak icin gelecekti, ben gelmemesini söyledim kendim geleceğimi söyledim. Kizlar a ben gidiyorum dedim ve çıktım dışarıya. Yurttan uzaklaştım. Birden bire herşey karanlık oldu gerisi yok.
Bölüm sonu.! 🌸
