Serkan şaşırmış bakıyordu, diğerleride gülüyordu.Yazarın ağzından
Hepsi şaşırmıştı. Eylül ben sarı sevmem diyordu, ama serkan a deli gibi aşıktı. Ama şimdi öyle diyordu, demeki neymiş "Gönül bu sevmem dediğini severmişsin"Güney: Kiz emin misin sen?
Eylül: evet
Serkan: Nasil yaaaa
2 hafta geçmişti eylül taburcu olmuştu. Gökhan la eve gelmişti, mesude de mescburen onların dediklerine uyuyordu. Eylülün hafızasi hala eksikti, herşeyi yavaş yavaş hatırlıyordu. Kızları hazırlamıştı ama yetimhane de tanıştığını hala bilmiyordu, Serkan ve Güney de hayal mayal hatırlıyor du, bu durum serkani baya kızdırıyordu.
Eylüle yaklaşımıyordu, eylül gelmesine birşey demiyordu ama hala biraz mesafeliydi. Ama onu her gördüğünde bir tuhaf oluyordu. Ama aklına sarı sevmediği geldikce şaşırıyordu nasil onu seve bilmiş olduğuna.
Kizlar hala eylüle birşey dememişlerdi. Yetimhane den hiç bahsetmiyorlardi. Bu eylülün kazası sayesinde Cemre ve Gökhan baya yakınlaşmıştı, buda eylülü rahatsiz ediyordu, abisini kimseyle paylaşmak istemiyordu düşüncesi de zaten cemreyi tanımıyordu o yüzden daha cok kıskanıyor du.
Eylül: Ya songül sana birşey sorcam
Songül: Sor kardeşim
Eylül: Ya bu cemre tam nasıl biri?
Songül: Neden hahahaha?
Eylül: Ya baksana abimle çok yakınlar
Songül; Kizim kıskandın mı sen cemreyle abini. Tek şunu söyleyeyim Cemre senin en yakının dı, bizden daha yakındın ona, onunla daha çok anlaşıyordun.
Eylül: Gerçekten mi? Bana pek bi böyle uyuz geldi,
Songül: Hahah te allahım ya. Kızım deme öyle en kötü zamanında o senin yanındaydı sende onun en kötü zamanında onu yanındaydın.
Eylül: Nasil yane?
Kader: Eee cemrenin annesi ve babasi öldüğünde yetimhaneye geldi ve en büyük destekçisi sendin.
Kader yetimhane deyince eylül beyninden vurulmuştu. Songül, kadere ters ters bakıyordu kader yaptığı patavatsızliğın yeni farkına varmıştı. Eylül yetimhane duydukca kesik kesik şeyler hatırlamaya başladı ve ilk hatırladı o gün dü.
Songül: Naptin ah kader ah.
Eylül aglamaya başlamıştı. Gökhan hemen yanına gelmişti, Kader hemen yaptığı patavatsızliğını anlatı. Eylül hala ağlıyordu aklına annesinden yediği tokatlar geliyordu aklına, daha sesli ağlıyordu. Hepsi başına toplanmıştı. Gökhan a sımsıkı sarılıyordu
Eylül: Abi annem beni yetimhane bırakmış. Neden yaptı bunu? Ben ona naptim ki? Ben onu hep sevdim? Hep onun daydim neden bıraktı beni? Ben onu hep sevdim hep ama o bana defalarca tokat atmış.. ben ona kötü birşey mi yaptım o beni istemedi.
Eylül kalkmaya çalıştı ama kalkamıyordu. Malum yaptığı kaza onu yarım bırakmıştı.
Ya yanindakiler ona yalan söylemişlerdi. Peki onları nasıl affedecek tı. 2 haftadır ona oyun oynuyor lardı.
Eylül: Bana neden yalan söylediniz, bana bunca zaman oyun oynadınız herşey yolundaymış gibi. Siz biliyordun herşeyi ve sakladınız benden. Peki benle kazan yapan kişi hakkinda da yalan söylediniz mi?
Herkez birbirine bakıyordu. Eylül anlamıştı baya birşey saklıyor lardı. Gökhan onu sakinleştirmeyi başarmışsın. Hepsini anlatmasada annesin onu yetimhane bıraktığıni ve kaza da o çarpan gencin öldüğünü söyledi. Ama mesudeyi onun birakma sebebinin kemal olduğunu söylemedi. Sadece ona daha bakmadığını ondan bıraktığıni söyledi Gökhan ona.
----
Ardından 2 Ay geçmişti. Eylül yavaş yavaş yürümeye başlıyordu ama hala sorunlar vardı, ila yaninda biri olması gerekiyordu. Eylül herşeyi hatırlıyordu birtek serkani hatırlayamıyordu, yada hatirlamak istemuyordu ( jsjsjsjs sonuçta tipi degil ya😂)
Serkan bu durumdan baya etkilenmişti sevdiği kiz herşeyi hatırlıyordu ama onu hatırlamakta zorluk cekiyorduHerşeyi ona nasil hatırlayacağının planı ni yapar.
Bölüm sonu.! 🌸