ALICE { o n g o i n g ...}

Chapter 48 : Nation of Spirits

ALICE P.O.V.

Napahawak ako sa aking mga braso dahil sa lamig ng aking nararamdaman. Nakatingin ang mga nagmumugto kong mata sa paligid dahil sa lubos kong pagkaiyak. Sana hindi ito mapansin ng mga ibang kasama ko.

Ang ganda ng paligid napupuno ng mapuputing at makakapal na ulap. Ang buwan naman napakalaki, ito ang nagsisilbing liwanag sa dilim ng buong paligid.

Pangatlong araw na namin itong paglalakbay at tuwing sasapit ang gabi hindi ako makatulog ng maayos dahil paulit ulit kong nakikita, bumabalik ang pangyayari na ipinakita sa akin ni Vhisola. Dun ko na hindi mapigilang umiyak para itong bangungot sa akin.

Nandito ako ngayon sa labas ng ship. Sa open air terrace ng ship.

Nagiisip-isip.

Nagdadasal at umaasa na hindi mangyari ang mga ipinakita niya.

Iniisip ko din kung pano ito mapipigilan. Pero pano? Hindi mo alam kung kelan mangyayari ang pangitaing yon sa hinaharap.

Huminga ako ng malalim para kahit papaano gumaan ang pakiramdam ko.

Medyo nagulat ako ng nakaramdam akong warmth sa aking balikat at nakita ko isang coat na pamilyar sa akin.

Hindi ko pa alam kung anong gagawin kong reaction ng makita ko siya pero dahil sa kanyang magandang ngiti. Ito na rin ang nagtulak sa akin para ngumiti din sa kanya.

“Malamig dito sa labas. Baka magkasakit ka niyan.”

“Hindi kasi ako makatulog kaya nagpahangin ako saglit. Papasok na sana ako pero dumating ka.”

“Napupuyat tuloy kita.”

“Huh?” napakunot yung kilay ko. Anong konek non sa sinabi ko?

“Lagi mo kasi akong iniisip.” Kahit biro lang yon ni Clyde. Tama yung sinabi niya.

Ayoko magpahalata kaya sasakyan ko nalang ang biro niya. “Tsh! Ang kapal mo din nuh.” Pinisil ko yung pisngi niya. “Porket malalim ang iniisp ko ikaw na agad yon?”   

“Bakit? sino pa ba iniisip mo? Si Eliot? Si Prince Tukmol? O baka naman si Zephyr?”

“Yun na agad ang nasaisip mo? Hindi ba pwedeng sina Lola at Lolo?”

“Ah... si Nathaniel.” Patungo-tungo niyang sinabi.

Medyo naasar na ako sa mga pinagsasabi niya. “Tsh! Ewan ko sayo. Bakit ba nandito ka rin sa labas?”

“Katulad mo din hindi makatulog. Kakaisip sayo.”