Monstrous Academy 3: The Hidden Secret. [EDITED]

Chapter Fourteen

14: Why?
-

“So paano na po ang gagawin natin? Kailangan natin makalabas dito.” Tanong ni Zero habang hawak-hawak ang kamay ko.

“Hanapin at alamin kung sino ang may-ari ng Monstrous.” Diretsong sagot ni Tito Cloud. Nagkatinginan na lang kaming lahat dahil paniguradong mahihirapan kaming alamin kung sino at paano.

“Ten.” Tawag ko nang mapansing namumutla siya. Agad akong bumitaw kay Zero para lapitan si Ten at hawakan ang noo nito.

“Ang taas ng lagnat mo.”

“I’m okayㅡ”

“No, you are not okayㅡZero, help me. Ibalik natin siya sa kwarto niya. Tito, babalik na lang ako rito bukas.” Paalam ko at tumango naman ito kaya lumabas na rin kami para ihatid si Ten sa kwarto niya.

Ayoko pa sana siyang iwan pero ang sabi nila Tyler ay sila na raw ang bahala. Sabay-sabay naman na kaming bumalik nila Zero sa kabilang building para mag-isip ng plano.

“Bakit ang tahimik mo?” Tanong ko nang mapansing tahimik siya. Tipid siyang umiling at ngumiti sa akin na ikinakunot ng noo ko.

“So okay, what’s our plan? May naiisip na ba kayo?” Tanong ni Jennie na ngayon ay nakahawak sa kamay ni Xian.

“Teka. Anong ibig sabihin nyan?” Mataray na tanong ko. Itinaas naman ni Xian ang kamay nila at saka ngumiti.

“Kami na.” Panandalian kaming natahimik at tila may dumaang anghel.

“Ano ‘to? Walang reaksyon? Wala man lang congrats?” Tanong ni Jennie.

“So back to the topic. What’s our plan?” Pangaasar ko.

“Yah!” Sigaw ni Jennie at napuno na lang ng tawanan ang buong kwarto.

“Well, congrats. Siguro naman sila Rozee at Alex na ang susunod.” Kinikilig na sabi ni Chloe nang kurutin niya ang tagiliran ni Rozee. Muli kaming nagtawanan bago magseryoso ulit.

“May naisip na ko. Tutal kay mommy naman nag-umpisa ang lahat ng ‘to, Natural lang siguro na ako na ang tatapos.”

“What do you mean?” Agad na tanong ni Zero.

“Trust me on this one, okay? Ako ang mag-isang maghahanap kung saan nagtatago ang may ari ng school habang kayoㅡkayo na ang bahalang magpatumba sa bawat taong haharang daraanan ko.” Agad napatayo si Zero and as expected, hindi siya sangayon sa idea ko na ‘yon.

“No. Don’t put yourself in danger again!”

“This is the best idea I could think of! Narinig mo naman ‘yong sinabi ni tito ‘di ba? Pinaglalaruan nila ang buhay namin. Experiment! Sure ako na hindi nila ako sasaktan.” Hindi ko napigilang magtaas ng boses. Tanging pag-iling na lang ang nagawa ni Zero bago ito lumabas. Did he just walk out on me?!

Agad sumunod ang mga lalake kay Zero habang sila Jennie naman ay lumapit sa akin. Ayoko naman talaga siyang pag-alalahanin pero ito na lang yung naiisip kong paraan para makalabas kami rito. Kung walang magsasakripisyo, lahat kami ay mapapahamak.

ㅡ

“Ten, ayos ka na ba?” Tanong ko nang bisitahin ko siya.

“Oo, okay na ko.” Ngumiti siya ng tipid at saka pilit bumangon.

“Bakit walang nagbabantay sa ‘yo rito? Nasaan ‘yong kaibigan mo?” Tanong ko habang tinutulungan siya.

“Sabi niya may gagawin daw siyang importante.” Tumango lang ako at saka naupo sa tabi niya.