O kadar derine dalıyorum bazen,
Deniz görmedim, yüzme bilmeden,
Ya biri dürter çıkarım.
Yada biri seslenir, gülümserim boğulurken.
O kadar varlığın içersinde.
Baktığım yerin ne kadar boş olduğu,
O kadar kalabalık içersinde.
Ne kadar yalnız olduğumdur aslında.
Bazen oturduğum yerde, müzik dinlerken.
Bazen sohbet ortasında dostlarla, gezerken.
Çayımı yudumlarken, anneme sarılırken.
Suda değil düşüncelerde, boğuldum.
En sevdiğim sokaklarda, turluyordum.
Eskiden gelen çiçek kokularI bile yok sanki,
Arakama dönüp bakıyorum.
Hayatın verdiği ne varsa karşılığı cebellezi...
Beraber güldüklerimizle ayrı ağladığımızda,
Hep yanındayım diyenler kaybolduğunda,
Gözümüze sis gibi karanlık çöktüğünde.
Acıların derinliğine rağmen gülündüğünde,
Boğuluyor insan!
Su olmadan, deniz olmadan, bazen yürürken,
Bazen koşarken,
Sesi de çıkmıyor.
Çığlıkları duyulmuyor.
Hasta hasta gülümsese bile!
Boğuluyor insan...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ŞİİRLERE TUTUN
Poetryselamun aleykum... Uzun zamandır yazmıyordum umarım güzel olur. Çok güzel bir kitabı tamamlamak üzereydim. Silmek zorunda kaldım. Tekrar başlayacağım bi kaç yıl geçti yazmayalı baya oldu. Umarım beğenilir veya beğenilmez demeyeceğim. Umarım okurken...
