buğulu cama başımı yaslayıp kar tanelerini seyrettim dün gece,
En çokta dün yazmak istedim elim gitmedi kaleme.
Bırakamadım bu mürekkepli zıkkımı.
Yapıştı yüreğime. Tenlerimiz birbirine değmeden, Gözlerimiz değmişti birbirine.
Şimdi gözlerimi her kapattığımda,
Elini tuttuğum ilk gün canlanır.
Nasıl da sıcakta soğuktu ellerin.
Ellerin ellerime çarparken, bilemezdim kalbimin kalbine değeceğini.
Gökyüzünde birbirine sevdalı yağmur tanelerinin çarpması kadar güzeldi,
Düşene kadar beraber.
Düştükten sonra parçalanıp, başka bütün olması. Karabulutların verdiği beyaz taneler...
Beyazdık biz ikimizde.
Siyahtan çıkan beyaz ne kadar farklı, ne kadar güzel.
Çamura düşüp kirlenene kadardı zamanımız. Buluttan ayrılıp, yere değene kadardı belki sence. Yerden ayrılıp gökte buluşuncaya dek.
Beraber yürüdüğümüz kaldırımları saymaya çalıştım,
Aralarından çıkan papatyalar öpüyordu gözlerimi,
Gözyaşlarımla suluyordum bende,
Bazen alırdım bir tanesini elime dertleşirdik,
Bazen kıyamazdım koparmaya.
Hiç papatyaya beni seviyor mu? diye de sormadım.
Kıyamadım o beyaz parçacığına
Tek başına belli olmasada papatlayalar,
Ne güzel özetliyordu bizi,
En güzel kokuyu sokaklara veren ufacık şeyler
Beraberken nasıl biliyordu değerini.
YANINIZDAKİ İNSANIN DEĞERİNİ KIYMETİNİ YANINIZDAYKEN BİLİN, YANINIZDAYKEN O SİZİN DEĞERİNİZİ BİLMİYORSA NE KADAR DEĞERLİ OLDUĞUNUZU ONLARA ÖĞRETİN
'' 01.27''
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ŞİİRLERE TUTUN
Poetryselamun aleykum... Uzun zamandır yazmıyordum umarım güzel olur. Çok güzel bir kitabı tamamlamak üzereydim. Silmek zorunda kaldım. Tekrar başlayacağım bi kaç yıl geçti yazmayalı baya oldu. Umarım beğenilir veya beğenilmez demeyeceğim. Umarım okurken...
