02.24 YEMİN

38 14 3
                                    

tüm çıplaklığımla ve yalnızlığımla
güneşin doğuşunu bekliyorum geceleri
hiç doğmayacak gibi geliyor bazen
bazen hep karanlık gibi
adını siliyorum bu gece yüreğimden
02.24 de bir yemin ediyorum
ve unutmamak için mısralıyorum tarihi
09.05 diyorum atıyorum noktayı
defalarca virgül koyarak devam etsem de
sonu değişmiyor hep aynı hikaye
ellerime üzülüyorum bunca zaman
ne için yazdılar diye
ve bir nokta daha atıyorum
yüreğimin en güzel yerine
sonra karalıyorum
sahi sen uyuyorsun şuan değil mi
rahat rahat uyumanı istedim hep
rahat uyuduğunu düşündükçe
sinir nöronlarım sevişiyor beynimde
çünkü ben uyuyamıyorum
gözlerim şiş geziyorum genel de ve baygın
biraz da morarmış işte
ama sen yine de rahat uyu canımın içi
bu gece canımdan canını koparıyorum.

ŞİİRLERE TUTUNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin